وجود زمینه افراطی‌گری در ایران

به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، محمدعلی بخشی عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر امروز (19 خرداد) در سومین نشست از سلسله نشست‌های هم اندیشی نخبگان در خصوص دومین کنگره بین‌المللی هفده هزار شهید ترور که با موضوع «جمهوری اسلامی ایران در بستر تحولات تروریسم تکفیری در سطح منطقه» در سالن اجلاس مؤسسه امام خمینی (ره) برگزار شد، عنوان کرد: روش‌های ترویج و تبلیغ گروه‌های تکفیری بسیار عجیب است و برخی کشورها در اختیار گروه‌های افراطی هستند و بسیار سازماندهی شده مشغول به تعلیم افراد هستند.

عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر اظهار داشت: افرادی دین را احساسی کردند و دین احساسی آماده پذیرش هر نوع افراطی‌گری است و تنها منطق و عقل است که می‌تواند جلوی احساسی گری آنها را بگیرد و یا حداقل کنترل کند.

بخشی افزود: احساس با افراط سازگار است و دین احساسی اگر افراطی شود، زمینه افراطی‌گری شدیدی پیدا می‌کند، بنابراین اگر بخواهیم با جریان افراطی‌گری درست برخورد کنیم باید طرح داشته باشیم و نقطه اصل طرح باید اندیشه باشد.

وی تصریح کرد: پشتوانه عمل اندیشه، گروهی اندیشمند هستند، به طوری که اگر اندیشه قوی باشد، هر گونه می‌توان بحث کرد، اما تعداد اندیشمندان در گروه‌های تندرو  که اندیشه ضعیف دارند، کم است.  

عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر عنوان کرد: متأسفانه در ایران نیز زمینه افراطی‌گری وجود دارد و اگر بخواهیم با افراطی‌گری مبارزه کنیم، حوزه‌های علیمه و دانشگاه‌ها باید با روش‌های هنرمندانه، زمینه افراطی‌گری را در آنان کاهش دهند.

بخشی تصریح کرد: یکی از رسالت‌های حوزه علمیه این است که کاهش زمینه افراطی‌گری فعالیت کند و برای این کار نیاز به متخصصانی دارد که در بین اقشار مختلف جامعه، تعلیم را به صورت مرحله ای شروع کنند، همان طور که در دیگر کشورهای مسلمان این کار صورت می‌گیرد.

وی تأکید کرد: حوزه علمیه و مراکز تبلیغی هم در ایران و هم در خارج از ایران باید فعالیت داشته باشد و نقطه ثقل فعالیت‌های حوزه نیز باید اندیشه باشد تا با طرح سازگار، منسجم و کارشناسی شده فعالیت کند.

عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر اظهار داشت: حوزه علمیه و مراکز تبلیغی باید با افراد مختلف ارتباط برقرار کنند و در این طرح، سرمایه‌گذاری بر روی نخبگان بسیار تأثیرگذار است.

بخشی ادامه داد: بسیاری از مردم کشورهای مسلمان به صورت قبیله‌ای زندگی می‌کنند و اگر حوزه علمیه و مراکز تبلیغی با افراد خاص و صاحب منصب ارتباط داشته باشند، بسیار تأثیرگذار خواهد بود.

پایان پیام/