خبرگزاري شبستان - سرويس قرآن و معارف: فَلَقِّهِ الْيُسْر یعنی این "یَسر" جزو ماهیت دین ماست. دین سهل می گیرد اما این را خیلی ها نفهمیده اند. وقتی پیامبر فرمود: انی بعثت علی الشریعه السمهه السهله، فکر می کنند این "سمهه و سهله" یک آپشن اضافی در دین است در حالی که جزو ماهیت دین است. قرآن می فرماید: وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ / و اين قرآن را آسان ادا کرديم تا از آن پند گيرند. يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ / خداوند بر شما آساني اراده كرده و خواسته است. ما تا این را بخواهیم بفهمیم خیلی طول می کشد. مای شیعه باید زود می فهمیدیم که ان شاء الله فهمیده ایم. اما بعضی ها ممکن است نفهمند. ما از طریق پیامبر و ائمه فهمیدیم که آقا! یَسر ماهیتی است در دین. یک امتیاز جدید نیست که بدهیم تا بلكه بعضی ها دور دين جمع شوند. ممکن است بیرون خیلی چیزها را ببینیم، جو ما را بگیرد، جوزده شويم و بگوییم حتما باید این طور عبادت کرد. اما تو بنده چه كسي هستی؟ تو بنده خدایی. همان خدایی که می فرماید يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ. خداوند یسر را اراده کرده است. البته یسر با راحت طلبی فرق می کند. یسر با از زیر مسئولیت فرار کردن فرق می کند.
به گزارش سرويس "قرآن و معارف" خبرگزاري شبستان سيد مجتبي حسيني، انديشمند و تحليلگر ديني در جلسه هفتم از شرح و تبيين دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه به فرازهاي ديگري از اين نيايش امام سجاد عليه السلام پرداخت كه چكيده بخش اول آن در ادامه مي آيد.
امام در فراز ديگري از دعاي بيست و هفتم كه دعا براي مرزداران مرز توحيد است و به واقع حضرت برای کسانی که برای حراست از مرز توحید مستقر شده اند اين گونه دعا می کند: اللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا غَازٍ غَزَاهُمْ مِنْ أَهْلِ مِلَّتِكَ، أَوْ مُجَاهِدٍ جَاهَدَهُمْ مِنْ أَتْبَاعِ سُنَّتِكَ لِيَكُونَ دِينُكَ الْأَعْلَى وَ حِزْبُكَ الْأَقْوَى وَ حَظُّكَ الْأَوْفَى فَلَقِّهِ الْيُسْرَ.
حضرت در اين دعا به خداوند عرض می كند: خدایا هرکس از این مرزداران از ملت تو که برای جنگ و مجاهدت به ميدان مي آيند، براي پايداري سنت تو می جنگند. - برای چه می خواهند این ها بجنگند؟ برای این که "لِيَكُونَ دِينُكَ الْأَعْلَى" - در واقع در این جا اهداف آن شخصی که دارد به ميدان مي رود مهم است. شاید در یک حرکتي یک میلیون نفر هم حضور داشته باشند اما دانه دانه و نفر به نفر آن اشخاص هر کدام برای خود نیّت و هویتی و حساب مجزایي دارند. از اين رو امام عرض می کند اين ها برای چی به ميدان جهاد مي روند؟ بعد می فرماید: "لِيَكُونَ دِينُكَ الْأَعْلَى" برای این می روند که دین تو دین برتر باشد. حواس تان باشد كه امام هر مقاتله اي را نمي گويد. ما انواع و اقیام مقاتله ها ر ا داریم که بعضی هایش حرام است، بعضی ها مباح است، بعضی ها مستحب و بعضی ها واجب.
كاري كه مي كنيم براي اعلي شدن دين خداست؟
حالا یک وقت ممکن است ما کاری می کنیم که نهایتا در آن كار دين خدا اعلی نمی شود اما می گوییم خوب است اما این ملاک امام سجاد عليه السلام نیست، امام در اين جا خطوط و مرزبندي ها را ب هروشني تعيين و تبيين مي فرمايند و در ادامه به خداوند عرض مي كنند: و حزبک اقوی / و آن کسانی که در تولی و زیر چتر ولایت تو هستند این ها در قوت و دست برتر قرار بگیرند . وَ حَظُّكَ الْأَوْفَى / بهره و حظ جناح توحیدی، اوفی و شایسته باشد. توجه كنيد این دعاهایی که حضرت می فرماید كلمه به كلمه و دانه دانه اش مهم و کاربردی است شبیه بخشنامه هایی که در آن موارد را ریز به ریز می نویسند و شماره می گذارند. فَلَقِّهِ الْيُسْر / این ها سختی نکشند.
معناي فَلَقِّهِ الْيُسْر چيست؟
اجازه بدهيد كه من در اين فَلَقِّهِ الْيُسْر كمي درنگ كنم. ببینید ما وقتی یک حکم دینی را بیان می کنیم برای دیوار و بيجان بیان نمی کنیم، برای یک انسان بیان می کنیم. اين موضوع فقط هم برای جهاد نیست، در همه عرصه ها همین طور است. دین وقتی که امری را می فرمایید نمی گوید چون ما گفتیم و دین است شما حتي اگر در تنگناي جان هم قرار بگيريد و پدرتان هم دربیاید بايد و حتما این را باید انجام بدهید. نه! دقت کنید که از فهم نشدن این ها جریان های انحرافی و اسلام های انحرافی زاده می شود، از همان آغاز اسلام تا حالا که عواقبش را در فرقه ها و نحله های مختلف می بینیم. امام می فرماید: فَلَقِّهِ الْيُسْر / همه چیز برایش آسان باشد. یک چیزی را قرار است شما انجام بدهید، بروید جهاد این دیگر قرار نیست بقیه چیزهایش هم سخت شود. بگوییم حالا که تو می روی جهاد، پدرت هم باید دربیاید. کسی چنین حرفی نزده است.
درسي كه رسول الله (ص) در تبيين عملي "فلقه اليسر" دادند
ما البته در دین پیامبر صلّي الله عليه و آله و سلّم حرف می زنیم که آن دین را امیرالمؤمنین و امام حسن و امام حسین و امام سجاد و سایر ائمه عليهم السلام ادامه دادند. آفتاب داغ تابستان است. سر ظهر بلال رفته اذان بگوید. حضرت می فرماید کجا می روی؟ چون آن موقع مسجد سقف نداشت. شاید آن زمانی هم که امام زمان سلام الله علیه تشریف بیاورند مسجدها برگردد به همین حالت. چنان که وقتی شما امروز نگاه می کنید بخش اعظمی از مسجد کوفه همچنان سقف ندارد. بخش اعظمی از مسجد سهله سقف ندارد. مسجد سقف نداشت و افتاب هم شدید بود. بلال رفت که اذان بگوید. حضرت صدایش کرد که چه خبر است. عرض کرد زمان اذان است. حالا اگر ما باشیم می گوییم نماز اول وقت وفیض اول وقت را از دست ندهیم. حضرت فرمودند مگر نمی بینی آفتاب است و چقدر هوا گرم است. بگذارید یک کم هوا خنک تر شود بعد مردم بیایند نماز بخوانند. عجب! نماز پشت سر پیامبر آن مسأله ای که تا این حد در اسلام سفارش شده است و ما بالاتر از نماز در احکام شرعی نداریم، در فروعات مان چیزی معادل نماز داریم. آن وقت، وقت نماز است و می خواهیم پشت سر پیامبر (ص) نماز بخوانیم و فیض نماز اول وقت را ببریم، حضرت مي فرمايد صبر کن. بعد هم رسول الله (ص) جمله بسیار مهمی فرمودند. گاهی ریشه ها در همین چیزها است. فرمودند: من لم یرحم لا یرحم / کسی که رحم نکند به او رحم نمی شود. تو به مردم رحم نمی کنی، خدا هم به تو رحم نمی کند. به هر اسمی كه باشد. در نماز اول وقت مسجد النبی همه فیوضات جمع است. وجود خود پیامبر که امام جماعت است و هیچ شبهه ای در عدالت امام جماعت ندارید. در مسجد النبی هم که یک رکعت نماز بخوانید برابر با هزار رکعت نماز جاهای دیگر است. همه این شرایط فراهم است اما حواس پيامبر به چيزي ديگري است؛ به رحم آوردن. حالا نه این که برخی از این حرف سوء استفاده کنند چون بعضی ها فقط دنبال یک تبصره ای چیزی می گردند که از انجام تکالیف دینی فرار کنند. فرمود کسی که رحم نکند بر او رحم نمی شود. بایست هوا خنک شود آن وقت اذان بگو. در باران شدید هم همین طور بود.
آسان گيري در ماهيت دين است
فَلَقِّهِ الْيُسْر یعنی این "یَسر" جزو ماهیت دین ماست. دین سهل می گیرد اما این را خیلی ها نفهمیده اند. وقتی پیامبر فرمود: انی بعثت علی الشریعه السمهه السهله. فکر می کنند این "سمهه و سهله" یک آپشن اضافی در دین است در حالی که جزو ماهیت دین است. قرآن می فرماید: وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ / و اين قرآن را آسان ادا کرديم تا از آن پند گيرند ، يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ / خداوند بر شما آساني اراده كرده و خواسته است. ما تا این را بخواهیم بفهمیم خیلی طول می کشد. مای شیعه باید زود می فهمیدیم که ان شاء الله فهمیده ایم. اما بعضی ها ممکن است نفهمند. ما از طریق پیامبر و ائمه فهمیدیم که آقا! یَسر ماهیتی است در دین. یک امتیاز جدید نیست که بدهیم تا بلكه بعضی ها دور دين جمع شوند. ممکن است بیرون خیلی چیزها را ببینیم، جو ما را بگیرد، جوزده شويم و بگوییم حتما باید این طور عبادت کرد. اما تو بنده چه كسي هستی؟ تو بنده خدایی. همان خدایی که می فرماید يُرِيدُ اللّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ. خداوند یسر را اراده کرده است. البته یسر با راحت طلبی فرق می کند. یسر با از زیر مسئولیت فرار کردن فرق می کند. یسر برای این که بگوییم ان شاء الله فلان است، فرق می کند. ممکن است این جا کسی بگويد پس این که می گویند أفضل الأعمال أحمزها / پس اين چیست؟ ببینید. ما بسه به موقعيت و شرايط مان، یک وقتی صلاح است از این بخش استفاده کنیم. یک وقت هایی از افضل الاعمال احمزها بهره ببريم.
پايان پيام /
نظر شما