مسجد خانه ای که «من ها»، «ما» می شود

خبرگزاری شبستان : مسجد آوردگاه سرمایه‌های معنوی مسلمانان برای حرکت به سوی خداست تا با دستگیری از یکدیگر راه خداپرستی را هموار کنند؛ که در آن من ها رنگ می‌بازد و ما می‌شود.

خبرگزاری شبستان:  توجه به کارکردهای فرهنگی و اجتماعی  مسجد چند سالی است که در کنار تطهیر و غبارروبی از کالبد و ظاهر خانه خدا، مورد نظر متولیان مسجد قرار گرفته است و عنوان دهه تکریم و غبارروبی مساجد به جای دهه غبارروبی برگزیده شده است. نوزدهم خرداد ماه،(۲۱ شعبان) با عنوان مسجد، زمینه ساز همدلی و همزبانی نامگذاری شده است. در همین راستا یادداشت ذیل مرتبط با عنوان روز دوم دهه تکریم و غبار روبی مساجد تهیه شده است که از نظرتان می گذرد.

 

توحید، کانون تعالیم اسلام و مسجد قلب شهر اسلامی است؛ قلبی که می‌تپد و توحید را در دل‌ها و زبان‌ها جاری می‌کند و در دل‌ها، ندای "ید الله مع الجماعه" و در فضا آوای "حی علی خیرالعمل"راسر می‌دهد.

در شهر اسلامی همایش مسجد روزانه است و دعوت همگانی، و مردم روز و شب دعوتند تا همدلی و همزبانی مشق کنند و دل در گرو دوست دارند و زبان به ستایش او گشایند.

 

مسجد جلوه‌گاه هویتِ جمعی مسلمانان و خانه‌ای است که در آن "من"ها رنگ می‌بازد و "ما" می‌شود؛ مایی که فقط رو به خدا دارد. جماعت و مسجد دو روی یک سکه‌اند؛ سکه‌ای که در بازار ارزش‌های اسلامی بسیار پرارزش و پراعتبار است.

 

مسجد آوردگاه سرمایه‌های معنوی مسلمانان برای حرکت به سوی خداست تا با دستگیری از یکدیگر راه خداپرستی را هموار کنند؛ دل را برای پذیرش اهل ایمان بگشایند و زبان را از آزار یکدیگر باز دارند. مسجد "سوق من اسواق الآخره" و بازار پر آمد و شد بهشت است. وجه رایج این بازار بهشت است و هر چیزی را به بهای بهشت می‌خرند. مسجد، سود سهام عمومی می‌پراکند و مسجد که مسجد نباشد، ضرر و ضرارش نامند.

 

در سلسله مراتب مساجد، مسجدِ اول، مسجد الحرام است  و مسجدِ آخر، مسجد بازار.مسجد جامع و مسجد محل نیز در میان آن‌ها قرار دارد؛ این یعنی مسجدی مسجدتر است کهاز دنیاگرایی دورتر باشد و جماعتش بزرگ‌تر، خالص‌تر، فرا زبانی‌تر و دل‌گشاده‌تر باشد.

 

مسجد، شعار روز و شبش یکی است و مهمانانش یکدل و یکصدا می‌خوانند و گوش فرا می‌دهند که:

به نام خداوند رحمتگر مهربان* ستايش خدا را كه پروردگارجهانيان، *  [خداوند] رحمتگر مهربان، * مالك و پادشاه ‏روز جزااست‏. * تو رامى‏ پرستيم تنها و بس، بجز تو نجوييم يارى ز كس. * به راه راست ما را راهبر باش،* راه آنهاي ىكه برخوردارشان كرده‏اى،همانان كه نه در خور خشم‏ اند و نه گمگشتگان.*

پس ای دوست! بیش از پیش در خانه‌ات مهمانمان کن، زبانمان را گویا و دلمان را جویای خود کن و یاریمان کن تا باشیم آن‌گونه که تو دوست داری هم‌دل و هم‌زبان.

نویسنده: حجت الاسلام محمود قرائتی، محقق و پژوهشگر حوزه مسجد

پایان پیام/

 

کد خبر 464005

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha