خبرگزاری شبستان-هرمزگان؛ سايه ها كه محو مي شدند يعني وقتش رسيده بود اگر داشتيم پيراهن نو مي پوشيديم، نايلون دسته دار خود را بر مي داشتيم و با هلهله به كوچه مي زديم.
اما خوب مي دانيم كه اين دلشوره و اشتياق خاص امروز و نزديكي هاي عصر نبود از چند روز قبل از آن، البته دقيق تر اگر بگويم از ابتدايي ماه شعبان شروع مي شد از وقتي كه مي گفتند امروز اول شعبان است، اشتياق به نيمه رسيدن آن را داشتيم همه به تكاپو مي افتادند: خانواده ها، بزرگترها و بالاخره ما بچه ها ، حس مي كرديم همه ی اين تكاپو ها براي ما است، هر خانه اي بايد بتواند در آن شب خاطره انگيز از مهمانان فراواني پذيرايي كند، مهمانان آنها كه غالباً كودكان و زنان بودند از دم دماي غروب با فرياد «حق ليلي» يا «آرگيزگردوني» به سراغشان خواهند آمد.
بچه ها نايلون هاي دسته دارشان را همراه دارند و از هر خانه اي هديه اي مي گيرند، بعضي از خانه ها به شكل سنت چندين ساله يك هديه و پذيرايي خاص دارند، همسايه روبروي ما هر سال نخود آب پز دارد، جايي هم سراغ دارم كه هر سال سكه ي پنچ توماني مي دهد، خانه عمو علي هميشه شربت آبليمو دارد و .......
چشم از سايه ي ديوار بر نمي داشتيم تا كي كوتاه و كوتاه تر مي شود و زير پاهايش گم مي شود، آن وقت بايد از خانه بيرون مي زدم، چند بار به سراغ پيراهن نو خود رفتم، سرجايش بود نايلون دسته دار را نگاه كردم، قرار گذاشتيم بوديم با هم راهي مي شويم.
امشب شب حضرت مهدي(عج) است و بر اساس يك سنت ديرينه، خانواده هاي مينابي از ميهمانانشان پذيرايي مي كنند، كودكان و زنان در اين شب عزيز به هر خانه اي سر مي زنند، صاحبخانه با پذيرايي مختصري به استقبالشان مي آيد، اين سنت منحصر به فرد بدون شك در كمتر جاي كشورمان بدين گونه برگزار مي شود.
وقتي از بزرگترها مي پرسيم اين سنت دوست داشتني از كي آغاز شده است؟ كسي آغاز آن را به ياد نمی آورد. آنچه هست اين عيد را در ميان اعياد مذهبي در اين شهر متمايز و منحصر به فرد كرده است.
كودكان وقتي به هر خانه اي سر مي زنند، از عبارت هاي «حق ليلي» يا «آرگيز گردون» استفاده مي كنند.
«حق ليلي» به عيد و ميلاد حضرت مهدی(عج) اشاره دارد و «آرگيز گردان» نيز به سيدهايي اشاره دارد كه پیش از اين، كودكان در زمان مراجعه به خانه ها آن را با خود همراه داشته اند تا هداياي خود را در آن بريزند.
يداله شهرجو، محقق و پژوهشگر ـ ميناب
نظر شما