خبرگزاری شبستان: به راستی چه چیز می تواند در وجود یک زن چنین صبری را جای دهد که مرگ عزیزان را به چشم دیده و نه تنها قد خم نکند بلکه به تنهایی نهال امامت را آبیاری کرده و به وارثان حقیقی آن تحویل دهد.
آری! زینب (س) یگانه اسوه صبر و مقاومت به حق جز مادرش حضرت صدیقه (س) همتایی ندارد چراکه او است که پهلوی شکسته مادر، فرق شکافته پدر، جگر پاره پاره برادر و حنجر خونین حسین (ع) را می بیند اما لحظه ای از یاد خدا و مجاهدت در راه او غافل نمی شود و جز برای رضای پروردگار و ثبات و گسترش مکتب انسان ساز اسلام قدمی برنمی دارد، تا جایی که امویان که به خیال خود حسین (ع) را از مسیر خود کنار زده و به اهداف رسیده اند در برابر خطبه های این بانوی صبر و شجاعت تاب ایستادگی نمی آورند.
انعکاس نظر بزرگان درباره این شخصیت که باید الگوی تمامی زنان آزاده جهان باشد منجر شد تا "حضرت زینب (س) در بیانات رهبر معظم انقلاب" در ذیل برای علاقه مندان آورده شود.
چرا زینب کبرى (س) در چشم ملت هاى اسلامى عظمت دارد؟ زینب کبرى یک زن بزرگ است. عظمتى که این زن بزرگ در چشم ملت هاى اسلامى دارد، از چیست؟ نمىشود گفت به خاطر این است که دختر علىبنابىطالب (ع) یا خواهر حسینبنعلى و حسنبنعلى (ع) است. نسبت‌ها هرگز نمىتوانند چنین عظمتى را خلق کنند.
این انتخاب‌ها زینب (س) را ساخت
همهى ائمهى ما، دختران و مادران و خواهرانى داشتند؛ اما کو یک نفر مثل زینب کبرى (س)؟
ارزش و عظمت زینب کبرى (س)، به خاطر موضع و حرکت عظیم انسانى و اسلامى او بر اساس تکلیف الهى است. کار او، تصمیم او، نوع حرکت او، به او اینطور عظمت بخشید. هر کس چنین کارى بکند، ولو دختر امیرالمؤمنین (ع) هم نباشد، عظمت پیدا مىکند. بخش عمدهى این عظمت از اینجاست که اولاً موقعیت را شناخت؛ هم موقعیت قبل از رفتن امام حسین (ع) به کربلا، هم موقعیت لحظات بحرانى روز عاشورا، هم موقعیت حوادث کشندهى بعد از شهادت امام حسین (ع) را؛ و ثانیاً طبق هر موقعیت، یک انتخاب کرد. این انتخاب‌ها زینب را ساخت.
زینب (س) گیج نشد و فهمید که باید این راه را برود و امام خود را تنها نگذارد
قبل از حرکت به کربلا، بزرگانى مثل ابنعباس و ابنجعفر و چهرههاى نامدار صدر اسلام، که ادعاى فقاهت و شهامت و ریاست و آقازادگى و امثال این‌ها را داشتند، گیج شدند و نفهمیدند چهکار باید بکنند؛ ولى زینب کبرى (س) گیج نشد و فهمید که باید این راه را برود و امام خود را تنها نگذارد؛ و رفت. نه اینکه نمىفهمید راه سختى است؛ او بهتر از دیگران حس مىکرد. او یک زن بود؛ زنى که براى مأموریت، از شوهر و خانوادهاش جدا مىشود؛ و به همین دلیل هم بود که بچههاى خردسال و نوباوگان خود را هم به همراه برد؛ حس مىکرد که حادثه چگونه است.
این زن بزرگ نورى شد و درخشید
در آن ساعت هاى بحرانى که قوی‌ترین انسان‌ها نمىتوانند بفهمند چه باید بکنند، او فهمید و امام خود را پشتیبانى کرد و او را براى شهید شدن تجهیز نمود. بعد از شهادت حسینبنعلى (ع) هم که دنیا ظلمانى شد و دل‌ها و جان‌ها و آفاق عالم تاریک گردید، این زن بزرگ نورى شد و درخشید. زینب به جایى رسید که فقط والا‌ترین انسان هاى تاریخ بشریت - یعنى پیامبران - مىتوانند به آنجا برسند.
پایان پیام/
نظر شما