به گزارش سرویس دیگر رسانه های خبرگزاری شبستان به نقل از پرس تی وی؛ جمعه گذشته یک بمبگذار داعشی با تاکتیک و ابزارهای پیچیده انتحاری راهش را به مسجد امام علی(ع) در شهر شیعهنشین قطیف در شرق عربستان باز کرد؛ جان 21 نفر را گرفت و 175 تن دیگر را زخمی کرد. حمله به جامعه ده درصدی شیعیان عربستان، امواج محکومیتها را در سراسر دنیا به حرکت درآورد. داعش ضمن تشریح هویت عامل انتحاری و شیوه ترور، مسئولیت این حمله را برعهده گرفت اما مسئول واقعی حمله ، در نهایت عربستان است. نخست از آن جهت که تشکیلات امنیتی و اطلاعاتی سعودی قادر به تشخیص تهدید و یا جلوگیری از آن نبود. دوم آنکه عربستان خود بذر داعش را در منطقه پراکند.
فرقهگرایان نامرئی
پیش از آنکه داعش به گناه خود اقرار کند شبکههای اجتماعی سعودی به ماشین تبلیغاتی فرقهگرایان تبدیل شد. بخشی از بازیگران نقابدار در فضای مجازی به شادی و هلهله پرداختند و کشتار شیعیان در قطیف را جشن گرفتند. برخی دیگر نیز بدون در دست داشتن هیچ سندی، ایران را متهم به دخالت در این حمله کرده و مدعی بودند ایران درصدد است با این حمله شیعیان را علیه آلسعود بشوراند. منشا این نگرش رویکردی است که نظام عربستان برای اشاعه ایرانهراسی و مقابله با گروههای متمایل به ایران در یمن، سوریه، عراق، بحرین و لبنان در پیش گرفته است.
عربستان و اقمارش به منظور دفع نفوذ منطقهای ایران و متحدانش به ایجاد تشکیلاتی روی آوردند که جنگ نیابتی با تهران و فرقهگرایی را در دستور کار داشت. جبههالنصره، احرار شام، لواءالتوحید با ورد جادوی سیاه وهابیت سعودی و تطمیع مالی تجار حاشیه خلیج فارس در خانه سوریها آتش افکندند و داعش هم مشغول تباه کردن عراق شد. در یک سال گذشته کردهای کوبانی در سوریه، کردهای ایزدی شنگال (سنجار)، مسیحیان موصل و ترکمانهای شیعه در شهر آمرلی عراق از داعش زخم خوردند و در مقابل آن ایستادند. اینک شیعیان عربستان قربانیان تازه این گروه شدهاند؛ در واقع، قربانی مروجان وهابیت و تاجران مرگ.
انفجار در مسجد امام علی (ع) در قطیف در استان شرقیه عربستان 21 کشته و بیش از 170 زخمی برجا گذاشت
دوستی و دشمنی با تروریسم
در پی حمله به مقر نیروهای امریکایی در «الخُبَر» عربستان در سال 1998، حمله به ناو یو.اس.اس.کول امریکا در سواحل یمن در سال 2000 و حملات 11 سپتامبر، عربستان سعودی برای دفع خطر القاعده و ریشهکنی تروریسم برنامه جامع ضدترور را تدوین کرد. محمد بن نایف، ولیعهد فعلی سعودی، زمانی که در وزارت کشور معاون پدرش، نایف بن عبدالعزیز بود، به راهبرد ضدترور شکل داد و مدال افتخار مبارزه با تروریسم را بر سینه خود نشاند. در سالهای اخیر افراد زیادی به موجب قوانین ضدتروریستی در داخل عربستان محاکمه شدهاند. موفقیت نسبی این راهبرد مشهود بود لکن سمی نبوده که داعش را از بین ببرد و جمعه گذشته نمازگزاران قطیف را از آتش انفجار عامل انتحاری برهاند.
سیاست عربستان در قبال ترور دوپهلوست؛ ملغمهای از پرورش تروریسم و مبارزه با آن. این روش با فعالیت بندر بن سلطان، رئیس پیشین دستگاه اطلاعاتی عربستان، به اوج رسید. آنگاه که سوریه جولانگاه گروههای تکفیری و تروریستی شد بندر بن سلطان برای آنان سپر دفاعی تشکیل داد و به کمک تاجرانی که در دفاتر مجلل در کشورهای حاشیه خلیج فارس پولسازی میکنند، تغذیه مالی این گروهها را آغاز کرد. وی حتی در دیدار با ولادیمیر پوتین رئیسجمهور روسیه تهدید کرده بود اگر مسکو تغییر جهت ندهد و به حمایت از نظام سوریه ادامه دهد، گروههای تکفیری و تروریستی را به سمت روسیه سوق میدهد.
بازگشت به مبدأ
چاقوی تهدید تکفیریها زمانی بر گلوی سعودیها نشست که در اواخر سال 2013 داعش در عراق، همسایه شمالی عربستان، به صف معارضان نوری المالکی نخستوزیر وقت عراق معرفی شد. داعشیها زیر خیمههای معارضانی که در الرمادی و فلوجه تحصن کرده بودند، رشد کردند. بعدها در حمله به این خیمهها اسنادی به دست آمد که حکایت از حمایت مالی و تسلیحاتی سعودی از داعشیها داشت. به یمن این حمایتها، داعش پس از تصرف بخشهایی از عراق و سوریه شعبههایی نیز در الجزایر، مصر، لیبی و یمن تاسیس کرد.
سپس ابوبکر البغدادی رهبر داعش با رونمایی از یک پروژه تازه، گروهش را متوجه عربستان کرد. وی پاییز گذشته در فایلی صوتی از نیروهای مسلح وابسته به خود خواست ابتدا جنگ با شیعیان را آغاز کرده و بعد «سعودیها را پاره پاره کنید و زندگی را برایشان جهنم سازید.» حال که این دو تهدید به طور همزمان عملی شده و کام عربستان از مانور ترور داعش تلخ شده لازم است ریاض این درس تاریخی را به خوبی به خاطر بسپارد. یقیننا سیاستهای به اصطلاح ضدترور عربستان و امریکا و دیگران شلاقی گزنده بر تن داعش است اما آن را از پای در نخواهد آورد. اسب چموش داعش تنها زمانی از تاختن باز میایستد که در شنزارهای زادگاه فکریاش عربستان به حال خود رها شود و دیگر به دست وهابیت تغذیه نشود.
نظر شما