«روحانی و سینما»؛ جشنواره‌ای برای نزدیكی هنر و دین

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از  پایگاه خبری حوزه هنری، متن فراخوان دومین جشنواره «روحانی و سینما» بدین شرح است:

ارتباط هنر با روحانیت  بعد از انقلاب اسلامی توجه ویژه ای یافت.  در این میان سینما نیز از این قاعده مستثنی نماند و به ساخت فیلم های فاخری پرداخت كه جزو پرفروشان و ماندگاران صنعت فیلم‌سازی درآمد. در این سی و هفت سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی همواره روحانیت مورد توجه محافل ادبی، علمی، هنری و... بوده است. شاید پتانسیلی كه این لباس و این افراد  دارند، هنرمندان ما را به تولید اثر پیرامون آن ها تشویق كرده است. در این میان، سخنان رهبر معظم انقلاب در دیداری كه  21 بهمن 92 با اعضای شورای سیاست‌گذاری جشنواره «روحانی در قاب سینما» داشتند، نیز راهنما و مسیری است تا هنرمندان و روحانیت با همكاری در كنار هم، گام‌های بیشتری را در این مسیر بردارند.
نقش بسیار مؤثری كه روحانیت در عرصه‌های اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و هنری پس از انقلاب اسلامی  ایفا كرده بر كسی پوشیده نیست و حضور پررنگ و پر ثمر آن ها در این مباحث كارگردانان را به ساخت آثاری پیرامون آنان مجاب كرده است. البته كار كردن در این زمینه نیازمند حساسیت‌هایی است كه باید رعایت شود تا ذره ای خدشه بر این لباس وارد نشود. البته در این میان كارگردانانی هم بودند كه با دست باز و به دور از هر گونه محدودیت توانستند دست به خلق اثری بزنند كه در زمان خود جزو پر سر و صدا ترین فیلم‌ها به شمار می‌آمد. 

لباس روحانیت ابزاری برای گریز از قانون

بدون شك پرحاشیه‌ترین فیلمی كه به روحانیت پرداخت، فیلم «مارمولك» است. فیلمی كه با بازی بی‌نظیر پرویز پرستویی در نقش خلافكاری فراری كه با استفاده از لباس روحانیت آن را به سان ابزاری برای گریز از قانون به كار می‌گیرد. «مارمولك» در زمان خود اثری بسیار جنجالی و پرسروصدا شد كه اكرانش نیمه‌كاره ماند.

سوپراستارها در نقش روحانی

در زمینه ایفاگر نقش روحانیون در سینما، شاید از كسانی استفاده شد كه از آن‌ها انتظار بازی كردن این نقش نمی‌رفت ولی چنان از پس ایفای این نقش برآمدند كه نه تنها مردم بلكه منتقدان را نیز متعجب كرد. محمدرضا گلزار در جمع سوپراستارها شاید اولین نفری بود كه بازی در نقش روحانی را تجربه كرد . البته او فقط در یك سكانس و در ابتدای فیلم «توفیق اجباری» ( محمدحسین لطیفی )‌ این نقش را تجربه كرد كه بسیار هم جنجالی و پرسروصدا شد و سبب شد عكس‌های گلزار در قامت یك روحانی ركورد دانلود عكس را بشكند.

از دیگر بازیگران نامدار سینمای ایران، می توان به حامد بهداد اشاره كرد كه در فیلم «كیمیا و خاك» (عباس رافعی) ایفای نقش یك روحانی را عهده دار شد. بازی بسیار خوب او در این فیلم را شاید بتوان مهم ترین حضور بازیگری در قامت یك ستاره در نقش یك روحانی دانست. بهداد با دركی عمیق از نقش و افزودن مؤلفه‌های همیشگی بازی خود به شخصیتی پرتحرك و اكتیو، تصویری ماندگار از یك روحانی در آخرین روزهای پیش از انقلاب را ثبت كرد.

زندگی امام راحل در قاب سینما

تولید فیلم‌هایی در رابطه با زندگی روحانیونی كه از شخصیت‌های مؤثر و برجسته زمان خود بودند نیز بعدی دیگر از توجه  فیلم‌سازان كشورمان به این قشر از زحمتكشان عرصه دین است. در این میان فیلم «فرزند صبح» كه در رابطه با حضرت امام خمینی(ره) ساخته شد با بازی خوب عبدالرضا اكبری در نقش امام راحل و  محمدرضا شریفی‌نیا نیز در دو نقش سید‌احمد خمینی فرزند امام راحل و همچنین پدر امام (ره) به خوبی توانست به شخصیت‌های مغفول مانده این روحانی بزرگ  توجه كند.

تصویری دوست داشتنی از روحانی در «طلا و مس»

«طلا و مس» هم با بازی بهروز شعیبی تازگی و طراوتی خاص به تصویر روحانی در سینما بخشید . بازی گرم و ساده و به شدت بی‌اغراق شعیبی در فیلم دلنشین و ساده همایون اسعدیان  نظر بسیاری از كارشناسان مذهبی و منتقدان سینما را به خود جلب كرد.

روحانی ساده دل در «رسوایی»

آخرین نمونه از تصویر روحانی در قاب سینما را هم اكبر عبدی در فیلم «رسوایی» خلق كرده است. بازی خوب عبدی در این فیلم، بدون هیچ تردیدی برترین نمونه از نقش آفرینی بازیگران سینما و تلویزیون در نقش روحانی است. عبدی چنان در نقش روحانی میانسال ساده‌دل غرق شده كه مخاطب را با لذتی بی‌حد همراه فیلم می‌كند و بر ضعف های فیلم سرپوش می‌گذارد. البته در سالیان گذشته بازیگران زیادی نظیر مرحوم خسرو شكیبایی در مدرس، حسام نواب صفوی، قاسم زارع و رضا رویگری در سال‌های مشروطه، پژمان بازغی در روز ملاقات، رضا كیانیان در كیف انگلیسی، حسین مجبوب در سریال عمارت فرنگی، سید جواد هاشمی در دارا و ندار، دانیال حكیمی در سریال روز رفتن، حضور در نقش روحانیون در قاب تلویزیون را تجربه كرده‌اند.

به نظر می‌رسد سینمای ایران می تواند قابلیت‌ها و جذابیت‌های بسیار بیشتری را در شخصیت روحانی پیدا كند و به تصویر بكشد. سینمایی كه مدت هاست دچار تكرار شده، باید از این ظرفیت‌های جدید و جذاب استقبال كند و توانایی استفاده از آن را پیدا كند.

جشنواره روحانی و سینما نیز با درك كمبودهایی در این فضا و جمع‌آوری آثاری كه در این زمینه تولید شده اند پا به عرصه گذاشت و اكنون در آستانه دومین دوره برگزاری آن هستیم. 

این جشنواره با اهداف «ایجاد الگویی در شأن نظام جمهوری اسلامی نسبت به حضور روحانیت در سینمای ایران، آسیب‌شناسی و بازسازی حضور روحانیت و واكاوی دیدگاه اهالی سینما به شخصیت روحانی در فیلم و ایجاد ارتباط میان مجموعه‌های سینمایی و نهاد روحانیت، برای شناخت كامل هر دو نهاد از یكدیگر در جهت ترمیم فاصله‌ موجود»  فراخوان خود را منتشر كرده است. 

این جشنواره  در دو بخش اصلی فیلم بلند داستانی و فیلم مستند و بخش جنبی برنامه‌های تلویزیونی برگزار می‌شود و آخرین مهلت ارسال آثار به آن تا 21 تیرماه و زمان برگزار آن در شهریور 94 است.
 

پایان پیام/