خبرگزاری شبستان - سرویس قرآن و معارف: درباره روزه هر کدام از روزهاى این ماه اخبار مفصلى وارد شده است . من فقط روایتى را که در کتاب "من لا یحضره الفقیه" آمده است ، نقل مى کنم . امام صادق علیه السلام فرمود: "کسى که روز اول ماه را روزه بگیرد، حتما وارد بهشت مى شود و کسى که دو روز را روزه بگیرد، خداوند در هر شب و روزى - به چشم رحمت - به او مى نگرد و در بهشت هم به این نگاه ادامه مى دهد . و کسى که سه روز روزه بگیرد، با خداوند در عرش و بهشت او دیدار مى کند."
آن ها که به حقیقت وجودی خود پی برده اند، می دانند که راز بندگی در پرهیز است، در نه گفتن به همه وجودهای موهوم که بنده حقیقی را از توجه کامل به پروردگار باز می دارد اما این پرهیز زمانی به دست می آید که انسان مراقبت و مواظبت دایمی از جوارح و اندیشه و افکار خود داشته باشد. از سویی مراقبت از ذهن و قلب و زبان در قرقگاه های الهی سهل تر است. اینک ما وارد یکی از حریم های الهی یعنی ماه شعبان شده ایم. ماهی که ماه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلّم است.
عارف واصل آیت الله حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در سفارش ها و نصایح مربوط به ماه شعبان که بخشی از مراقبت های قلبی را شامل می شود چنین اشاره می کنند: از اعمال مهم در این ماه روزه است ؛ به اندازه اى که با حال سالک مناسب باشد و بهتر است اگر مانعى نبود - گر چه این مانع رجحان روزه نگرفتن باشد - تمام ماه را به جز یک یا دو روز آخر آن را روزه بگیرد؛ و با این یک یا دو روز بین روزه این ماه و روزه رمضان فاصله بیندازد و اگر این مقدار را نمى تواند، به مقدار زیادى روزه بگیرد تا وارد دعوت مقدس رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم شده و از کسانى باشد که حضرتش صلى الله علیه و آله و سلم را یارى مى کنند و گمان نمى کنم با یک یا دو روز روزه گرفتن وارد این دعوت شود و از کسانى باشد که بتوان گفت : به رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم کمک کرده است .
درباره روزه هر کدام از روزهاى این ماه اخبار مفصلى وارد شده است . من فقط روایتى را که در کتاب "من لا یحضره الفقیه" آمده است ، نقل مى کنم . امام صادق علیه السلام فرمود: "کسى که روز اول ماه را روزه بگیرد، حتما وارد بهشت مى شود و کسى که دو روز را روزه بگیرد، خداوند در هر شب و روزى - به چشم رحمت - به او مى نگرد و در بهشت هم به این نگاه ادامه مى دهد . و کسى که سه روز روزه بگیرد، با خداوند در عرش و بهشت او دیدار مى کند."
گفته سید بن طاووس درباره سالکی که خدا را می بیند
سید بن طاووس قدس سره جهت توضیح دیدن خداى متعال ، در کتاب اقبال مى گوید : "شاید منظور از دیدار خدا در عرش این باشد که عده اى از بهشتیان در جایى از عرش باشند که هر کس به آنجا برسد به او مى گوید : خدا را دیده است ؛ چنانچه خداوند کعبه مشرفه را منزل خود قرار داده و هرکس به دیدن آن برود، مى گوید: به دیدن خدا رفته است." معلوم نیست سید بن طاووس قدس سره مى خواهد دیدار با خدا یا دیدار با خدا در عرش را توضیح بدهد . گر چه ظاهر کلامش این است که در صدد توضیح چگونگى اصل دیدن خداست ولى در کتاب "فلاح السائل"در ذیل فرمایش امام صادق علیه السلام که مى فرماید : "آنقدر آن (آیه ) را تکرار کردم تا آن را از گوینده اش شنیدم ..."، کلامى دارد که در آن به دیدن و ملاقات معنوى خداوند تصریح مى کند؛ به گونه اى که منافاتى با منزه دانستن خدا از جسم بودن ندارد . به هر حال این توجیهات لازم نیست و واقعا خدا را مى بیند؛ چنانچه در مناجات شعبانیه نیز از این مطلب با عبارات ذیل تعبیر شده است : "حتى تخرق ابصار القلوب حجب النور؛ فتصل الى معدن العظمه و تصیر ارواحنا معلقه بعز قدسک / تا دیدگان قلب موانع نورى را پاره کرده و آنگاه به معدن بزرگى برسد؛ و روحهاى ما به عزت پاکیت وصل شود ." و دیدن به این شکل هیچ منافاتى با اعتقاد ما مبنى بر جسم نداشتن خداوند ندارد؛ تا احتیاج به تفسیر آن باشد، و شاید سید بن طاووس قدس سره با این کلام مى خواسته دیدار عرش را توضیح بدهد؛ نه اصل دیدار را.
مهم است که اعمال ماه را با نشاط به جا بیاوریم
از اعمال مهم در این ماه صلواتى است که در نیمروز هر روز این ماه فرستاده مى شود و اول آن چنین است: اللهم صل على محمد و آل محمد، شجره النبوة.
یکى دیگر از اعمال این ماه ، همانگونه که در کتاب "اقبال" است به جا آوردن نماز و خواندن دعاهاى این شب هاست . سالک باید در رابطه با این اعمال جدى بوده و به هر کدام از ذکر و فکر و این اعمال که نشاط دارد، با در نظر گرفتن اولویتها اقدام کند و این مطلب را نیز در نظر داشته باشد که عمل به روایتى که متضمن این اعمال است ، به خاطر تسامح در مدرك اعمال مستحبى است و معمولا بهتر است هم به اعمال راحت و آسانى که مى توان با نشاط آن را انجام داد و هم به عبادات روزمره ، با در نظر گرفتن حال خود، بپردازد.
بیان امیرالمؤمنین (ع) درباره فضیلت ماه شعبان
یکى دیگر از کارهاى مهم در این ماه عمل به این روایت است. امیرالمومنین علیه السلا م فرمودند: "در هر پنجشنبه شعبان آسمانها زینت شده و آنگاه فرشتگان عرض مى کنند : خداى ما! روزه داران شعبان را ببخش و بیامرز و دعایشان را اجابت فرما . بنابراین کسى که دو رکعت نماز به جا آورد که در هر رکعت سوره "فاتحه" را یک بار و "قل هو الله احد"را صد بار بخواند و بعد از سلام دادن صد بار بر پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم درود فرستد، خداوند تمام خواسته هاى دینى و دنیایى او را برآورده مى فرماید و کسى که یک روز آن را روزه بگیرد، خداوند بدن او را بر آتش حرام مى کند.
سوم شعبان، دارالشفای بال های زخمی روح
این روز به جهت تولد امام حسین علیه السلام در آن روز بزرگى بوده و سالک باید به مقدار توانایى با روزه ، زیارت ، دعاهایى که در این روز وارد شده و سایر طاعتها، شکر این روز را به جا آورد. در چنین روزى فطرس ملک سلامتى بالهاى خود را به دست آورد . سالک نیز مى تواند این روز را پناه خود قرار داده و با آن نجات پیدا کند. و دو بال روح و عقل خود را به دست آورده تا بتواند با اهل معنى در آسمانهاى قرب و رضوان پرواز کند . باید توجه داشت همانگونه که اهل بیت علیهم السلام در این روز خوشحالی شان به خاطر تولد آن حضرت علیه السلام همراه با اندوه و عزا بود، سالک نیز باید چنین باشد و در پایان مانند روزهاى شریف این روز را به پایان برساند.
پایان پیام /
نظر شما