به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، عضو خبرگان رهبری در دیدار با جمعی از اعضای شورای تهذیب اخلاق مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) با اشاره به وضعیت جهان امروز گفت: در هیچ دوره تاریخی و برای هیچ امتی اسباب انحطاط و تنزل برای قشرهای مختلف تا این اندازه فراهم نبوده و عوامل تهییج غریزه جنسی که امروز برای افراد معمولی سهل الوصول است، زمانی برای شاهان هم میسر نبود.
آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی خاطر نشان کرد: تنها عاملی که می‌تواند با این اسباب مقابله کند و از خطر آنها بکاهد، مسائل معنوی و اخلاقی است، وگرنه قانون، نیروی انتظامی و قوه قضائیه نمی‌توانند اثر چشمگیری داشته باشند.
وی ادامه داد: در مقابل این اسباب انحطاط باید فعالیت خیلی عمیق و گسترده صورت گیرد در غیر این صورت باید منتظر عذاب‌های شدید الهی بود.
وی سقوط انسان از انسانیت را بالاترین عذاب دانست و گفت: فساد در زمینه‌های عقائد و ارزش‌های دینی بزرگ‌ترین فسادهایی است که جامعه را تهدید می‌کند.
علامه مصباح یزدی با تأکید بر اهمیت مسئولیت خطیر مقابله با انحرافات گفت: جامعه دارای نیازمندی‌های گوناگون است که هریک از آنها وجوب کفائی دارد، اما نیاز به اخلاق مهم‌ترین نیاز جامعه است که قابل مقایسه با دیگر نیازها نیست.
وی با تأکید بر لزوم خودسازی گفت: عالمی که به سخنانش عمل می‌کند، می‌تواند جامعه‌ای را تغییر دهد و هزاران ناطق زبردست بدون عمل نمی‌توانند چنین تأثیری بگذارند.
وی با اشاره به ویژگی‌های دروس اخلاق گفت: اگر طلاب احتمال بدهند که استاد اخلاقشان درسی را مطالعه نکرده یا به خاطر کسب درآمد و منافع تدریس می‌کند، سخنان استاد هیچ تأثیری در آنها نخواهد داشت.
این استاد اخلاق حوزه علمیه ادامه داد: گاهی اخلاق برای دانش‌پژوهان به عنوان یک رشته تخصصی به حساب می‌آید که باید سرفصل‌هایی برایش در نظر گرفته شود و مانند دیگر رشته‌های تخصصی است که چه بسا تأثیری غیر مستقیم نیز بر رفتار فرد بگذارد، اما هدف از این دروس، گذراندن آنها و قبول شدن در آن‌هاست.
علامه مصباح یزدی گفت: گاهی نیز درس اخلاق برای موعظه همراه با خطابه برای شنونده ایراد می‌شود تا انگیزه‌ای برای رشد اخلاقی در وی ایجاد شود.
علامه مصباح یزدی ادامه داد: گاهی مسأله تربیت است که لازمه‌اش مواجه شدن مربی با آحاد متربیان است و از این‌جا رابطه بین شاگرد و استاد برقرار می‌شود.
وی در ادامه با مقایسه بین انواع دروس اخلاق گفت: وقتی فردی با موعظه قصد بیان مباحث اخلاقی به دانش‌پژوهان را دارد، لازم نیست جنبه اتقان علمی داشته باشد و حتی اگر خودش دارای لغزشی باشد، در همگان انعکاس نمی‌یابد، اما اگر بین استاد و شاگرد رابطه وجود داشته باشد، استاد باید خودساخته بوده و مسئولیت سنگین‌تری را به دوش بکشد.
علامه مصباح یزدی در ادامه با بیان این‌که درک مسئولیت و عمل به شیوه‌ای که تأثیرگذار باشد، مستلزم فعالیت بسیار است و در نتیجه، افراد برای این کار انگیزه کمتری پیدا می‌کنند، خاطرنشان کرد: همین حضور اندک افراد نیز از دیگر مسائلی است که مسئولیت را مضاعف می‌کند، چرا که با نبودن نیرو و حجم زیاد مسئولیت، هرفرد باید بار سنگین‌تری را بردوش بکشد.
وی با طرح این سئوال که با وجود چنین تکلیفی، آیا در مقام تزاحم، تکلیف دیگری می‌تواند ترجیح داشته باشد، با ذکر مثالی گفت: در حوزه علمیه‌ای که 70 هزار طلبه مشغول تحصیل و تدریس‌اند و اساس آن فقه و پرورش فقیه است، هنوز فقیه کافی نداریم، چه برسد به اخلاق که افراد کمی در این زمینه فعالیت می‌کنند، در نتیجه به ندرت پیش می‌آید که چیزی صلاحیت مزاحمت با این تکلیف را داشته باشد، چرا که در جهات دیگر بودجه و امکانات و نیروی بیشتری قرار دارد.
رئیس مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: پس فردی که خود را برای این امر دشوار و مهم آماده می‌کند، نباید توقع داشته باشد که به قدری وقت فراغت داشته باشد که در همه دروس حوزوی مانند فقه، اصول، فلسفه و تفسیر، کارشناس باشد، بلکه باید همه تلاش خود را برای انجام وظیفه خود به کار گیرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی آثار آیت‌الله مصباح یزدی، وی ادامه داد: هرچند تنظیم سرفصل‌های مباحث اخلاقی و ارائه یک منظومه اخلاقی با مبانی تربیتی متناسب با قرآن کریم و سخنان اهل‌بیت علیهم‌السلام امری لازم است و نیاز به پژوهش و تحقیق دارد، اما رکن تهذیب، اخلاق نیست و در پرورش متربی خیلی نیازی به رعایت ترتیب این سرفصل‌ها نیست و استاد باید با آشنایی با متربی و ویژگی‌های اخلاقی وی، مباحث را برای او اولویت‌بندی کند.
عضو خبرگان رهبری توکل برخدا و توسل به اولیای الهی را بزرگ‌ترین کمک برای پیشرفت در دفع انحرافات و مفاسد دانست.
پایان پیام/
نظر شما