به گزارش خبرگزاری شبستان از سنندج و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی میراث فرهنگی و گردشگری کردستان، علي هژبري، مسئول پايگاه زيويه و كرفتو در حوزه ميراث فرهنگي استان كردستان اظهار کرد: در يك حركت نمادين و به مناسبت هفته ميراث فرهنگي و روز جهاني موزه، تعداد 150 نفر از اقشار مختلف مردم اعم از دانشگاهيان، معتمدين، بازاريان، ورزشكاران، بانوان و مردم سقز محوطه زيويه از مناطق تاريخي و گردشگر پذير اين شهرستان را پاکسازی می کنند.
قلعه تاريخی و باستانی سه هزار ساله زیویه، يکی از شاهکارهای معماری بشريت از سده نهم تا ششم پيش از ميلاد است که بر روی تپه‌ای بنا شده مشرف بر نواحی پيرامون آن بوده است که امروزه از نظر گردشگری نيز چشم انداز بسيار زيبايی دارد.
زيويه هم از نظر معماری و هم از نظر آثار هنری يکی از شاخص‌ترين مکان‌های دوره تاريخی ايران محسوب می شود كه مربوط به اقوام مانايی در شمال غرب ايران بوده است.
موقعيت خاص طبيعی تپه زيويه در يک چشم انداز، علت اصلی و اساسی برای بنای چنين دژی را مسجل و مستدل می‌نمايد به عبارت ديگر وضعيت تپه نسبت به ارتفاعات مجاور از نظر استراتژيک دارای اهميت خاصی است.
برای نخستين بار از اين بنای تاريخی در سالنامه‌های آشوری ذکری به ميان آمده است و بيان شده که به دنبال شورش و طغيان اقوام مانايی (سده نهم تا ششم پيش از ميلاد) از طريق قلعه اين تپه عمليات‌های جنگی صورت گرفته است.
اعتبار و شهرت جهانی زيويه به سال 1325 باز می گردد که در اثر نزولات جوی قسمتی از راس تپه تخريب و آثار و اشياء به صورت اتفاقی کشف شدند. اولين عمليات علمي باستان شناسی در اين منطقه توسط رابرت رايسون آمريکايی در سال 1945 انجام گرفت.
در فاصله سال های 1325 تا 1333 يک يهودی به نام ايوب رب النوع به مدت 8 سال اقدام به کاووش کرد که متاسفانه در طول اين 8 سال صدمات جبران ناپذيری متوجه اين اثر باستانی شد. بيش از 80 درصد تپه زيويه مورد اکتشاف قرار گرفت و هدف اين گروه تنها پيدا کردن اشياء و آثار تاريخی برای فروش و تجارت بود.
در سال 1354 نصرالله معتمدی کاوش ونيز بررسی اشياء کشف شده در تپه باستانی زيويه را آغاز کرد و فعاليت وی در دو فاصله زمانی تا سال 1373 ادامه يافت. در دور دوم فعاليت های باستان شناسی معتمدی که 6 سال به طول انجاميد آثار بسيار ارزشمندی در آن کشف شد.
فعاليتهای باستان شناسی در تپه باستانی زيويه از سال 1378 و توسط سيمين لک پور ادامه پيدا کرد و وی نيز چهار فصل در اين منطقه کاوش خود را ادامه داد. در اين مدت راه پله های سنگی، فضاهای جانبی و تالار ستون دار که از شاخص ترين بخش های آن است نيز کشف شد.
تالار ستون دار تپه باستانی زيويه دارای 16 ستون در دو رديف 8 عددی است که پايه ستونها سنگي و خود ستونها نيز از خشت بوده اند که متاسفانه هم اکنون از ستونها هيچگونه اثری باقی نمانده است.
کليه فعاليتهای باستان شناسی و محافظتی اين اثر باستانی در سال 82 متوقف و پس از وقفه‌ای 4 ساله دوباره از اواخر سال 86 از سر گرفته شد.
پایان پیام/
نظر شما