از کارمندی تا کارآفرینی

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان، اصغر وظیفه، یکی از کار آفرینان نمونه کشور است که برای بسیاری از افراد جامعه اشتغال زایی کرده است، البته کارآفرینیش کمی متفاوت تر از دیگرانست او یک مخترع است و با اختراع دستگاه های جدید اشتغال زایی می کند، با فکر نو، نیاز برای بازار به وجود می آورد هنگامی که نیازبرای بازار کار تعریف میکند به دنبال آن دستگاهی اختراع می کند و با عرضه آن هزاران نفر مشغول  به کار می شوند.صنعت غذا یکی از شغل های پرزحمت و پر درآمد است که اگر با ایده و نو آوری همراه باشد سود آوری آن چندین برابر می شود و این کاریست که وظیفه انجام داده است.

به منظور آشنايي بيشتر با اين كارآفرين گفت و گويي  را با وي ترتيب داده‌ايم كه در پي مي‌آيد:

آقای وظیفه از خودتان بیشتر بگویید و چه شد که به یک کارآفرین نمونه تبدیل شدید؟

متولد سال 59 هستم، مدرک کارشناسی ارشد را در رشته مکانیک طراحی کاربردی دریافت کردم، در سال های 89-90  از بنده در وزارت علوم به دلیل اختراعاتم تقدیر شد و در همان سال به عنوان کار آفرین برتر هم برگزیده شدم.

دوره دبستان و راهنمایی  علاقه زیادی به نو آوری و شغل هایی همچون تراشکاری داشتم، رشته ام هم به موزات این علاقه  انتخاب کردم.

پس از پایان تحصیلم در دانشگاه، بین 2500 نفر که در آزمون استخدامی وزارت نفت شرکت کرده بودند، نفر اول شدم و به استخدام به وزارت خانه در آمدم، اما روحیه کارمندی در من نبود، روزی محل کارم را ترک کردم و برگه اخراجم از کار به دلیل ترک کار بدون دلیل، برایم ارسال شد.

ازدواج کرده بودم و شرایط برایم سخت بود، مشغول کار در یک شرکت صنایع غذایی شدم، صنعت غذا برایم جذاب بود واینگونه شد که از این شرکت هم بیرون آمدم، تا خود مسیر اشتغال زایی را طی کنم.

پس ازبیرون آمدن از شرکت صنایع غذایی مشغول به چه کاریی شدید؟

شروع به طراحی های مختلف در عرصه صنعت غذا کردم، با توجه به این که علم آن را هم داشتم با استفاده از نو آوری و خلاقیت دستگاه های جدید اختراع و ثبت کردم.

یکی از دستگاه هایی که ثبت اختراع کردم دستگاه فر چیپس بود، یک نیاز نو را در بازار کاروارد کردیم، یک کار نو که با استقبال زیاد رو به رو شد با شناسایی بازار کار، نیاز و تقاضا ی مردم هر دفعه یک کار جدید ارایه می دادیم.

از اختراعات دیگرتان که موجب اشتغال زایی در جامعه شده است هم بگویید؟

شعارم در زندگی استفاده از تکنولوژی روز در صنعت غذا است،یک ربات ساندویچ ساز در ابعاد 60 در 60 ا ارتفاع 2 متر ساختیم که این ربات خود ساندویچ درست می کند، زیبایی کار این ربات برای خیلی از مردم جذاب بود و استقبال می کردند، این دستگاه را در مراکز خرید و بازار می توان دید، با هزینه کم یک شغل پردر آمد برای افراد جامعه به وجود آوردیم.

با ساخت  دستگاه ساندویچ ساز فکر می کنید چند نفر مشغول کار شدند؟

تاکنون 100 دستگاه ساندویچ ساز را فروخته ایم که می توان گفت به طور مستقیم و غیرمستقیم، هزار نفر مشغول کار شدند، چراکه سر هر دستگاه 3 الی 4 نفر می توانند بایستند و فروش ساندویچ داشته باشند.البته  جدا از ساخت دستگاه در طمع سازی غذا هم ایده دارم، خوشمزه ترین همبرگر این را را درست کرده ایم که مطمئنم اگر به بازار عرضه شود با استقبال زیادی روبه رو می شود.

چه مشکلاتی در این عرصه داشته اید؟

دستگاه هایی که در کشور تولید کرده ام در هیچ جای دنیا نمی توان دید و از کشور های دیگر همانند آلمان، آمریکا و... پیشنهاد های شراکتی زیادی را به من داده اند اما قبول نکرده ام، چراکه کشورم را دوست دارم و می خوام برای جوانان کشورم خدمت کنم اما  هیچ ارگانی از بنده حمایت تاکنون حمایت نکرده است و دست یاری  هم نداده اند، نخبگان و کار آفرینان در دنیا جایگاه بسیار خاصی دارند و از آنان حمایت می شود اما در ایران اینگونه نیست و ممکن است خیلی از افراد توانمند، مخترع و کار آفرینان دعوت خیلی از کشورهای دیگر رابپذیرند و از کشور خارج شوند، اما اگر حمایت و امتیاز خاصی برای کار آفرینان به وجود آید نه تنها آمار بیکاری خیلی کم می شود بلکه هر روز با ایده های نو روبه رو  می شویم.

تعریف کار آفرینی از نظر شما چیست؟

ابداع فکر نو که به تولید یک کار بیانجامد ما با خلاقیت و نو آوری و فکر نو برای بازار یک نیاز را به وجود می آوریم که منجر به اشتغال زایی می شود این یک نوع کارآفرینی است.

فکر می کنید دانشگاه چه نقشی در کارآفرینی  دارد؟

هر فردی که تحصیل در دانشگاهش به اتمام می رسد، دارای یک دسته کلید است که باید با آن در های گمنام  را باز کند و مراحل مختلفی را بادانشی که دارد طی کند.

چه صحبتی با کارآفرینان و مخترعان جوان دارید؟

خلاقیت برای مخترع حرف اول را می زند،افرادی که می خواهند پا در عرصه کار آفرینی گذارند، شناخت آنان در زمینه صنعت روز دنیا اهمیت زیادی دارد و با جمع آوری اطلاعات پیشین پله های ترقی را طی کنند.

دانش فنی،تجربی و تئوری باید در کنار هم باشد و اگر 30 درصد دانش تئوری دارند، 70 درصد دانش فنی و تجربی کسب کنند،  باید با استفاده از علم تئوری، مکانیزیم کسب و کار را در بازار کار را بشناسد.

پایان پیام/