حجت الاسلام محمد رضایی در گفت و گو با خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان با تاکید بر بازخوانی مهدویت بر مبنای انسان‌شناسی جسمی گفت: با توجه به تعاریف مختلفی که از انسان مطرح شده، دیدگاه‌های متفاوتی نیز در باب کمال و شرایط تحقق مدینه فاضله بیان شده است.
وی با بیان اینکه در نگرش اسلامی، کمال فقط در سایة دینی جامع که توجه شایسته به تمامی ابعاد وجودی انسان و تأثیر و تأثر این ابعاد داشته باشد، محقق خواهد شد، خاطرنشان کرد: بهشت ظهور از جهت انسان‌شناسی جسمی به معنی برترین دوران برای انسان‌هاست تا به بلوغ جسمی و خلوص طینت خود برسند و بدیهی است که وقتی جسم به خلوص و بلوغ نهایی خود برسد، روحی که در آن توطن دارد هم به نهایت فعلیت و کمال خود خواهد رسید.
حجت الاسلام رضایی اظهارداشت: پس با این تبیین، ظهور، به معنی دورانی است که در آن طینت انسان‌های کمال‌جو به طهارت و خلوص می‌رسد و جسم آنها چنان رشد می‌یابد که ظرفیت حضور در بهشت زمینی و آخرتی را پیدا می‌کند.
این پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه انسان کامل کسی است که طینت پاک و خالص دارد و این پاکی، برای او عصمت می‌آورد، تصریح کرد: پس از خلقت اولین انسان معصوم، پاکی و عصمت او به اقتضای قانون وراثت به دیگر انسان‌های کامل می‌رسد. این ویژگی، به واسطة حضرت زهرا(س) از پیامبر(ص) به امامان رسیده است و آنان آیینه تمام‌نمای ایشان در جسم و خلقیات هستند.
وی افزود: اما به نظر می‌رسد که برای آخرین معصوم، فضیلت و امتیاز ویژه‌ای مطرح است؛ چراکه او آخرین نفر در سلسلة وراثت امامت و عصمت و میراث‌دار همه صفات و خصوصیات پیشینیان می‌باشد، بدین جهت در روایات شیعه، نوعی افضلیت برای امام دوازدهم اثبات شده است. ایشان حتی در صفات جسمی نیز برترین ویژگی‌های اجداد خود را داراست؛ به گونه‌ای که در اوج زیبایی، توانمندی و سلامت هستند. شاید یکی از دلایل طول عمر ایشان هم کمال جسمی خاصی است که از حضرت نوح، خضر و عیسی(ع) به ارث برده‌اند.
حجت الاسلام رضایی با اشاره به اینکه از دیگر کارکردهای جسم تعالی‌یافته و طاهر، برکت‌های او برای عالم تکوین است، گفت: در علم فیزیک ثابت شده است که بین اشیای یک نظام اثر‌گذاری وجود دارد و هرچه شی از خلوص بیشتری برخوردار باشد، دامنه و گسترۀ اثر‌گذاری‌اش نیز بیش‌تر خواهد بود. بنابراین، بدیهی است که برای جسم طاهر و متعالی انسان کامل، بیش‌ترین دامنه نفوذ و تأثیر بر مُلک و ملکوت وجود دارد و امام زمان(ع) قدرت تأثیر و تصرف جسمانی در ملکوت را داراست.
این پژوهشگر مهدوی با تاکید بر اینکه راه وصول به آرمان‌شهر ظهور، حاکمیت توحید و تحقق بندگی خدا در سراسر جهان است، ادامه داد: اصولاً هبوط انسان از بهشت به زمین برای آن بود که سلوک و جِد و جُهد جسمانی و بدنی در مسیر تحصیل بهشت آرمانی ضرورت یابد تا از ترکیب عبودیت و عدالت‌ورزی انسان، بسترها برای تبدیل طبیعت زمین به بهشت ظهور فراهم گردد.
وی خاطرنشان کرد: طبق قانون وراثت و با بیش‌تر شدن تجربه و تلاش، هر نسل انسانی از نسل‌های پیشین خود با استعدادتر و در عقل و اندیشه پیشرفته‌تر است البته در این پیشرفت، طول عمر انسان تغییری نیافته، ولی سلامت و بهداشت، امری فراگیر شده و علم و دانش پیشرفت چشم‌گیری کرده است البته در نگرش تاریخی، پیشرفت تک بعدی، آدمی را به جای بهشت ظهور به جهنم آخرالزمانی می‌رساند؛ ولی همین فرایند تکاملی می‌تواند بستر‌ساز بهشت ظهور باشد؛ بهشتی که در آن، ایمان فراگیر می‌شود و از آن‌جا که ایمان بر جسم آدمی تأثیر مستقیم دارد؛ می‌توان مدعی شد که انسان‌های آخر الزمان حتی از جهت جسم نیز در بهترین وضعیت خواهند بود.
حجت الاسلام رضایی با بیان اینکه انسان‌شناسی جسمی چند نکته را درباره آرمان‌شهر ظهور اثبات می‌کند، اظهار داشت: بهشت ظهور، آخرین مرحله تاریخ بشر خواهد بود، بر اساس برخی روایات، زمانه ظهور وقتی است که هیچ صاحب ادعایی برای نجات بشر باقی نماند و اینکه امام در آن زمان جامعه بشری را متحول می‌سازد.
این کارشناس مهدوی گفت: در آخرالزمان تحولی فراگیر در مُلک و ملکوت رخ خواهد داد و در این تحول، تمامی استعدادهای زمینی و ماورائی در خدمت بشر قرار خواهند گرفت. پس در نهایت، ساختار زمین از یک نظام متوسط همراه با برخی کاستی‌ها تبدیل به ساختاری بهشتی می‌شود و در نقطه اوج خود، رجعت و بازگشت بسیاری از انسان‌های تاریخی را شاهد خواهد بود.
وی بعد جسمانی آدمی را آخرین مرحله از عوالم وجود در فرایند آفرینش دانست و بیان داشت: علم تکامل محور هم نیز این حقیقت را پذیرفته است، اما این مسأله که آیا هویت انسان صرفاً مادی است یا ترکیبی از جسم و روح، بین نظریه دینی و علمی اختلاف فراوانی وارد کرده است.
حجت الاسلام رضایی ادامه داد: مبتنی بر این افتراق‌هاست که در نظام اندیشۀ سکولار، تمامی علوم انسانی، مبتنی بر برداشت‌های مادی و فیزیکی و زمینی از انسان است؛ ولی در نظام اندیشه دینی، دانش‌های مرتبط با انسان‌شناسی بر هویت ترکیبی انسان دلالت دارند.
این پژوهشگر مهدوی خاطرنشان کرد: از منظر دین، اگر انسان تنها موجودی مادی باشد یا خود را تنها از بعد مادی ببیند، اوصافی خواهد داشت که سراسر منفی و ناشایست است؛ زیرا هم‌چون حیوانات، در چارچوب غرائز عمل خواهد کرد و هیچ کرامت و شرافتی نخواهد داشت، بنابراین ضرورت انسان‌شناسی روح بعد از انسان‌شناسی بدن مطرح می‌شود که در فصل بعد بدان خواهیم پرداخت.
پایان پیام/
نظر شما