۵ هزار گونه گیاهی درایران می روید

به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از روابط عمومی اداره منابع طبیعی وآبخیزداری استان سمنان؛ فریبرز غیبی روز گذشته در سفر به شهرستان شاهرود اظهار کرد: تا پایان سال یک هزارو404، 550 هزار هکتار دیگر از عرصه‌های طبیعی را به کشت گیاهان دارویی اختصاص می‌دهیم.

مجری طرح ملی گیاهان دارویی، بهبود وضعیت درآمدی دامداران و کشاورزان محلی را از جمله مزایای اجرای این طرح ارزیابی کرد و افزود: علاوه بر اشتغال‌زایی و بهبود درآمد در مناطق احیا شده بهره‌برداران در حفظ عرصه‌های طبیعی تلاش بیشتری نیز خواهند کرد چرا که می‌دانند عرصه‌ها برای آنها درآمد دارد همچنین این کار منجر به کاهش پرورش دام مازاد نیز می‌شود.

غیبی با اشاره به میزان اشتغال‌زایی این طرح تصریح کرد: این طرح تا سال 1404 برای حدود 30 هزار نفر اشتغال دائم ایجاد می‌کند در ضمن مشاغل وابسته به این طرح هم تعداد قابل توجهی خواهد بود.

وی با بیان اینکه یکی از راه های توسعه کشت گیاهان دارویی، اقتصادی کردن تولید است اظهار کرد: از آنجا که این محصولات مانند برخی محصولات کشاورزی خرید تضمینی ندارد، باید قبل از توسعه تولید، مسائل بازاریابی و بازرگانی آنها حل شود، از همین رو تفاهم نامه هایی با صاحبان صنایع و فرآوری گیاهان دارویی، اتحادیه صادرکنندگان گیاهان دارویی، انجمن تولید کنندگان گیاهان دارویی و برخی شرکت هایی که روی گیاهان دارویی کار می کنند، منعقد شده که براساس آن گیاهان دارویی تولید شده پس از برداشت از سوی بهره برداران محلی به بازارهای هدف فروخته می شود.

مشاور رئیس سازمان جنگل ها و مراتع کشور،گفت: در فاصله سال های 80 تا 90 سطح زیرکشت گیاهان دارویی از 80 هزار هکتار به حدود 39 هزار هکتار کاهش یافته و این در حالی بود که در سنوات گذشته، سالانه حدود 4000 تن گیاه دارویی صادراتی (سقز، کتیرا، سدر، میوه بادام، بلوط و...) برداشت می شد، که این مقدار نیز هم اکنون به هزار تن کاهش یافته است.

وی با بیان اینکه حدود هشت هزار گونه گیاهی در ایران وجود دارد که یک هزار و 800 گونه آن، گیاهان دارویی بوده و بخش عمده آن بومی ایران است خاطرنشان کرد: در استان سمنان 120 گونه گیاهی شناسایی و از چند گونه بهره برداری می شود.

مجری طرح ملی گیاهان دارویی با بیان اینکه تقریبا پنج هزارگونه گیاهی در هیچ منطقه ای دیگر از جهان قابل رویش نیست اضافه کرد: این گیاهان در هزاران سال گذشته، همواره در این سرزمین روییده و به حیات خود ادامه داده اند و جوامع محلی نیز به فراخور نیاز و آگاهی که از فواید خوراکی و دارویی آنها داشتند، از این منابع طبیعی برداشت می کردند. اما طی چند دهه اخیر که جهان به اهمیت این گیاهان در ساخت انواع داروها پی برد و از سویی مردم نیز درمانده از تاثیر برخی داروهای شیمیایی دوباره به طب سنتی روی آوردند، تقاضا برای این گیاهان زیاد شد و در پی این افزایش تقاضا و اطلاع مردم از سودآوری کلان این منابع، برداشت از آنها نیز گسترش یافت و پای سودجویان و دلالان به این عرصه نیز باز شد.

وی ادامه داد: به این ترتیب برداشت های بی رویه و البته با روش های نادرست از این گیاهان زیاد شد و از آنجا که این گونه ها خودرو هستند، برداشت بیش از حد بدون توجه به کشت مجدد، به نابودی و انقراض برخی گونه ها منجر شد و بسیاری از گونه ها را نیز با خطر جدی انقراض مواجه کرد.

پایان پیام/