حجت الاسلام سیدمحمد موسوی، امام جماعت مسجد امام رضا علیه السلام و عضو دفتر آیت الله اسحاق فیاض (مرجع تقلید شیعه) در تهران در گفتگو با خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، ضمن تسلیت رحلت حضرت زینب صلوات الله علیها گفت: نقش حضرت در تاریخ تشیع، بسیار برجسته و عالی است و در سفر کربلا و روز عاشورا پشتوانه ای کم نظیر برای سیدالشهدا و اصحابشان بودند.
وی با بیان اینکه ابا عبدالله در شب عاشورا وظایف بسیار مهم و ماندگاری بر عهده حضرت زینب علیها السلام نهادند، خاطرنشان کرد: ایشان در روز عاشورا با کمال شهامت برای تسلی و دلداری کودکان یتیم و لب تشنه حضور می یافتند.
این کارشناس دین ادامه داد: حضرت زینب در روز عاشورا با بی تابی بالای تل زینبیه قرار گرفت و شاهد شهادت جانسوز برادرش بود. ابا عبدالله نیز که گاهی به سمت دشمنان و گاهی به سمت خیمه ها می نگریستند بیش از هر چیز نگران وضعیت نوامیس خود بودند لذا از خواهرشان خواستند به خیمه ها برگردد؛ گویا زبان حال امام حسین چنین بود:
برو خواهر حسینت رفت از دست برو خواهر که زهرا چشم من بست
برو تا زیر شمشیرم نبینی همین ساعت به مرگ من نشینی
برو خواهر که کار من تمام است برو خواهر که روزت همچو شام است
حجت الاسلام موسوی با بیان اینکه حضرت زینب امر برادر را اطاعت کرد و برای دفاع از زنان و کودکان به خیمه برگشت، خاطرنشان کرد: راوی می گوید خیمه ها آتش گرفته بود و خانمی مانند کبوتری که به دور لانه خود بال و پر می زند دیده می شد؛ او زینب بود که می خواست امام سجاد را که بیمار بودند از خیمه بیرون آورد:
از آن ترسم که آتش شعله گیرد میان خیمه بیمارم بمیرد
وی ادامه داد: وقتی اسرا از مسیر قتلگاه عبور کردند هر یک با مشاهده پیکر شهیدشان از شتر بر زمین افتاد و شهید خود را در آغوش گرفت؛ در این میان حضرت زینب هرچه گشت نتوانست پیکر غرقِ در خون برادرش را پیدا کند لذا مدام به این سو و آن سو حرکت می کرد:
گلی گم کرده ام می جویم او را به هر گل می رسم می بویم او را
گل من یک نشان در بدن داشت یکی پیراهن کهنه به تن داشت
در این هنگام حضرت زینب متوجه امام سجاد شد که بر پشت شتری سوار است و چون پاهایش را زیر شکم شتر بسته اند نمی تواند پایین بیاید و پیکر پدر را در آغوش بگیرد لذا بسیار متاثر شده و نزدیک بود قالب تهی کند؛ در این هنگام عمه اش زینب سلام الله علیها، به ایشان تسلی داده و از آن وضعیت رقت بار و جانکاه نجات دادند.
این کارشناس دفتر آیت الله اسحاق فیاض در تهران اظهار داشت: عبیدالله بن زیاد در کوفه به حضرت زینب گفت: دیدی چگونه خداوند برادرت را کشت! اما حضرت با کمال شهادت و رشادت فرمودند: «ما رَأَیتُ اِلّا جمیلاً: من به جز زیبایی چیزی ندیدم»؛ این کلام حضرت از قرآن نشات گرفته است که: « وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ: (ای پیامبر!) هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند، مردگانند! بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی داده می‌شوند» (سوره آل عمران، آیه 169).
وی با بیان اینکه امروزه یاد و نام سیدالشهدا علیه السلام در سراسر جهان طنین انداز است، تصریح کرد: اما هیچ نامی از یزید، شمر، عبیدالله بن زیاد و سایر قاتلان سیدالشهدا بر جای نمانده است.
حجت الاسلام موسوی گفت: از خصوصیات برجسته حضرت زینب سلام الله علیها شباهت ایشان به امیرالمومنین علیه الاسلام است؛ از جمله اینکه هرگاه ایشان صحبت می کردند مردم می گفتند علی (ع) در حال صحبت است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اگر زینب کبری علیها السلام نبودند شاید نهضت سیدالشهدا علیه السلام در کربلا می ماند:
سِـــر ني در نينـــوا مي مـاند اگر زينـب نبـود کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود
پایان پیام/
نظر شما