به گزارش خبرگزاری شبستان- خراسان شمالی؛ امام نهم شيعيان حضرت جواد علیه السلام، در سال 195 هجري در مدينه ولادت يافت، نام ایشان محمد معروف به جواد و تقي است، رضي و متقي القاب دیگر آن امام است ولي تقي از همه معروف تر است. مادر گرامي ایشان سبيکه يا خيزران است، امام محمد تقي علیه السلام هنگام وفات پدربزرگوارشان 8 ساله بودند. پس از شهادت جانگداز حضرت رضا عليه السلام در اواخر ماه صفر سال 203 هجری، مقام امامت به فرزند ارجمندش حضرت جوادالائمه انتقال يافت.
مأمون خليفه عباسي که همچون ساير خلفاي بني عباس از پيشرفت معنوي و نفوذ باطني امامان معصوم و گسترش فضايل آنها در بين مردم هراس داشت، سعي کرد ابن الرضا را تحت مراقبت خاص خويش قرار دهد، از اينجا بود که مأمون نخستين کاري که کرد، دختر خويش ام الفضل را به ازدواج حضرت امام جواد علیه السلام درآورد تا مراقبي دايمي بوده و از درون خانه بر امام گمارده باشد.
حضرت جواد (ع) با عمر کوتاه خود که همچون نوگل بهاران زودگذر بود و در دوره اي که فرقه هاي مختلف اسلامي و غير اسلامي در ميدان رشد و نمو يافته بود و دانشمندان بزرگي در اين دوران زندگي مي کردند و علوم و فنون ساير ملتها پيشرفت نموده و کتابهاي زيادي به زبان عربي ترجمه و در دسترس قرار گرفته بود، با کمي سن وارد بحث هاي علمي شد و با سرمايه خدايي امامت که از سرچشمه ولايت مطلقه و الهام رباني مايه گرفته بود، احکام اسلامي را مانند پدران و اجداد بزرگوارش گسترش داد و به تعليم و ارشاد پرداخت.
امام جواد(ع) در مدت 17سال دوران امامت به نشر و تعليم حقايق اسلام پرداخت و شاگردان و اصحاب برجسته اي داشت که هر يک خود قله اي بودند از قله هاي فرهنگ و معارف اسلامي مانند: ابن ابي عمير بغدادي، ابوجعفر محمد بن سنان زاهري، احمد بن ابي نصر بزنطي کوفي، ابوتمام حبيب اوس طائي - شاعر شيعي مشهور - ابوالحسن علي بن مهزيار اهوازي و فضل بن شاذان نيشابوري که در قرن سوم هجري مي زيسته اند.
دوران عمر آن امام بزرگوار 25 سال و دوره امامت ایشان 17سال بوده است. معتصم عباسي از حضرت جواد علیه السلام دعوت کرد که از مدينه به بغداد بيايد، امام جواد در ماه محرم سال 220 هجري به بغداد وارد شد، معتصم که عموي ام الفضل همسر حضرت جواد بود با جعفر پسر مأمون و ام الفضل بر قتل آن حضرت همداستان شدند، اين دو آن قدر وسوسه کردند تا ام الفضل تحت تأثير قرار گرفت و آنگاه اين دو فرد جنايتکار سمي کشنده در انگور وارد کردند، ام الفضل طبق انگور را در برابر امام جواد گذاشت و از انگورها تعريف و توصيف کرد و حضرت جواد را به خوردن انگور وادار و در اين امر اصرار کرد، امام جواد (ع) مقداري از آن انگور را تناول فرمود، چيزي نگذشت آثار سم را در وجود خود احساس فرمود و درد و رنج شديدي بر آن حضرت عارض گشت، البته در مورد مسموم کردن حضرت جواد(ع) قول هاي ديگري هم نقل شده است. امام نهم در آخر ماه ذيقعده سال 220 هجری. به سراي جاويدان شتافت و قبر مطهر ایشان در کاظمين است.
حجت الاسلام علی اسدی، مسئول فرهنگی حوزه علمیه امام صادق علیه السلام بجنورد در خصوص ویژگی های این امام همام با بیان حدیثی از امام محمد تقی مبنی بر اینکه سرآغاز نامه مومن، اخلاق نیک اوست، گفت: خوش خویی، اخلاق نیک و برخورد مناسب با مردم از بارزترین ویژگی های امام جواد علیه السلام است.
وی، جود، بخشش و سعه صدر امام جواد را از دیگر ویژگی های بارز رفتاری آن حضرت برشمرد و افزود: هر فردی که با ایشان برخورد می کرد، به مثابه برخورد با بهترین انسان روی زمین بود و از خوش خویی و اخلاق نیک آن حضرت بهره مند می شد.
حجت الاسلام اسدی عنوان کرد: امام جواد به مولود مبارک معروف است چرا که تنها فرزند امام رضا(ع) هستند و در کودکی به مقام امامت نائل شدند و دشمنان تصور می کردند که امامت ائمه به پایان رسیده است، در حالی که امام جواد (ع) با رسیدن به امامت تمام شبهات، سوالات و اشکالات را پاسخ دادند.
وی با توصیه مردم به مطالعه زندگی امام جواد و گذاشتن وقت برای آشنایی با سیره زندگی این امام همام، به خصوص در روز ولادت ایشان، اظهار داشت: زندگی در دوران دو خلیفه ستمگر عباسی مامون و معتصم، عرصه را بر امام تنگ کرده و امام را به اجبار از مدینه به بغداد احضار کردند و امام مظلوم را تحت نظر داشتند.
این استاد حوزه با بیان اینکه کنیه امام محمدتقی(ع) ابوجعفر و لقب ایشان تقی و جواد است، افزود: سکینه (سبیکه) مادر امام جواد (ع) از نظر فضائل اخلاقی در درجه بالایی بود و امام رضا(ع) از ایشان به عنوان بانوی منزه، پاک دامن و بافضیلت یاد کرده اند.
حجت الاسلام اسدی بیان کرد: امام جواد(ع) مباحث و مناظرات مهمی با پیروان ادیان مختلف و حتی شیعیان داشتند که امام قاطعانه به تمام شبهات و سوالات پاسخ می دادند که مهم ترین مناظره ایشان با یحیی بن اکثم است.
پایان پیام/
نظر شما