خبرگزاری شبستان - سرویس قرآن و معارف: بعضی ها می پرسند امام زمان سلام الله علیه با چه پیروز می شود؟ سلاح حضرت چیست؟ بعضی ها می گویند وقتی حضرت تشریف می آورند امکانات فناوری و اسلحه های فوق پیشرفته زیادی در اختیار دارند.خب خیلی خوب است. خدا قبول کند. اما توجه کنید که قرآن چه می گوید: وانصرهم بالرّعب. خدا اسلحه ای به امام زمان (عج) می دهد که شما در آن وارد نشدی. این سلاح از جنس افئده است، تصرف در افئده، تصرف در قلوب و دل هاست. یک جایی به صورت جذب، یک جایی هم که جذب نمی شود با ایجاد رعب در طرف مقابل. به عبارتی وَ اخْلَعْ وَثَائِقَ أَفْئِدَتِهِمْ. یک چیزی داریم به نام ایجاد رعب. همچنان که امام سجاد علیه السلام از خدا می خواهد آن وثیقه ها، آن دلخوشی ها و تکیه گاه هایی که طرف مقابل به آن تکیه زده در قلبشان خلع شود.
به گزارش سرویس قرآن و معارف، سید مجتبی حسینی، تحلیلگر و اندیشمند دینی در چهارمین جلسه تحلیل دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه که دعا برای مرزداران است گوشه هایی دیگر از این نیایش عارفانه و عاشقانه امام سجاد علیه السلام با خداوند را کاوید. بخش اول این گزارش را می خوانید.
در بخش های آغازین دعای بیست و هفتم صحیفه، مرزداران و رابطین مشمول دعای امام سجاد علیه السلام هستند اما در ادامه دعا که در این جلسه پی می گیریم حضرت به سمت جبهه مقابل رو می آورد و آن ها را نفرین می کند: اللّهُمّ افْلُلْ بِذَلِكَ عَدُوّهُمْ / خدایا! دشمنان این مرزداران را تار و مار کن. وَ اقْلِمْ عَنْهُمْ أَظْفَارَهُمْ / دست هایشان کوتاه باشد از مؤمنین و از مرزداران. وَ فَرّقْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَسْلِحَتِهِمْ / دشمنانی که ممکن است خودشان را برای تهاجم آماده کنند بین این ها و اسلحه هایشان فاصله بینداز. وَ اخْلَعْ وَثَائِقَ أَفْئِدَتِهِمْ / این ها دل شان به چیزهایی قرص است. آن اطمینان ها و تکیه گاه ها را از دل شان بگیر. بَاعِدْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَزْوِدَتِهِمْ / بین این ها و متاع و توشه شان فاصله بیندازد. وَ حَيّرْهُمْ فِي سُبُلِهِمْ / در راه هایی که می روند این ها را به حیرت بینداز. وَ ضَلّلْهُمْ عَنْ وَجْهِهِمْ / در آن سمتی که این ها می خواهند بروند و روی به آن سوی دارند گمراهشان کن. وَ اقْطَعْ عَنْهُمُ الْمَدَدَ وَ انْقُصْ مِنْهُمُ الْعَدَد / َ انواع واقسام عِدّه و عُدّه این ها را از بین ببر. وَ امْلَأْ أَفْئِدَتَهُمُ الرّعْبَ / قلب ها و دل هایشان را پر از رعب و ترس کن. وَ اقْبِضْ أَيْدِيَهُمْ عَنِ الْبَسْطِ / دست های این ها را ببند تا دست شان باز نباشد. وَ اخْزِمْ أَلْسِنَتَهُمْ عَنِ النّطْقِ / بیان این ها را کوتاه کن تا نتوانند حرف بزنند. ، وَ شَرّدْ بِهِمْ مَنْ خَلْفَهُمْ این ها را تار و مار کن. وَ نَكّلْ بِهِمْ مَنْ وَرَاءَهُمْ، وَ اقْطَعْ بِخِزْيِهِمْ أَطْمَاعَ مَنْ بَعْدَهُمْ / این ها طوری زمین بخورند که برای آیندگان هم مایه درس شود.
گاهی اصل ها را فدای فرع ها می کنیم
نکته ای که می خواهم در همین جا متذکر شوم این است که اولین بحث امام علیه السلام درباره خودی هاست بعد از آن امام می پردازد به طرف مقابل. پس ما هم شیپور را برعکس نگیریم. یعنی تقویت جبهه داخلی و درونی و مرزداران جامعه مسلمین اصل است، البته هر اصلی در کنارش فرعی هم تولید می شود. اما اگر شما جای اصل و فرع را عوض کنید جای میوه و درخت را عوض کرده اید. جای شجر و ثمره. آن موقع شما نه به شجره می رسید نه به ثمره. اگرچه ثمره همیشه بیشتر به چشم می آید.و بیشتر ملموس است این هم یک نکته ای است.. آنچه ملموس تر است مثل ثمره آن قدر بهش می پردازیم که شجره و اصل را فراموش می کنیم. این از آن نمونه خطاهایی است که در هیاهواها، توفان ها و فتنه ها اتفاق می افند. وقتی چیزی به ما هجوم می آورد تمام توجه ما معطوف همان چیز می شود. این جا همان جایی است که اشتباه می کنیم.
امام (ع) نکته عمیقی را گوشزد می کند اگر شنوا باشیم
در واقع رویه دعای امام سجاد علیه السلام حاوی نکته دقیق و عمیقی است که اگر چشم های ما باز باشد این نکته را می بینیم. آن نکته این است که اصل خودی ها هستند نه طرف مقابل، اما شما گاهی فقط به طرف مقابل نگاه می کنید. یک عده حمله می کنند ما چیزی که می بینیم روبرویی هاست و تمام تمرکزمان معطوف همین روبرویی هاست، نه آن ها که کنارمان هستند و در واقع آن ها باید اصل قرار بگیرند.
اگر اثباتی گری نباشد به سنخیت متضادین می رسیم
البته این بحث که ما می گوییم فقط مختص جنگ های نظامی نیست. جنگ های عقیدتی و رسانه ای در دنیای امروز مصداق همین مواجهه ای است که در دعای امام سجاد (ع) مطرح می شود. بعضی وقت ها می بینیم ما در فلان جمع هستیم همه همّ و غمّ آن جمع این است که با طرف مقابل که احیانا منفی هستند چطور رفتار کنیم، بدون این که توجه کنیم ما خیلی وقت ها از خودمان ضربه می خوریم. بعد هم می بینی اگرچه ظاهرا مخالف طرف مقابل هستی اما روح و درون مایه رفتارت شده عین طرف مقابل.
پیشتر که مسایل فلسفی را طرح می کردیم بحثی داشتم به نام "سنخیت متضادین". معمولا کسانی که مبنای حرکت شان را بر تقابل می گذارند در درازمدت هم شکل همان چیزی می شوند که با آن مخالفت می کردند چون تمام نگاهش به اوست. شما وقتی همیشه به یک چیز نگاه کنی مثل او می شوی. البته ظاهرسازی می کنی ولی آخر می بینی منطق و مدل ارزیابی و تحلیل ات شده مثل طرف مقابل. اگر کسی بر مبنای اثباتی گری درونی کار نکند و در امتداد به کار نفی ای بپردازد همین می شود. این موضوع چه در مسایل شخصی و چه در موضوعات جمعی صدق می کند.
امام سجاد (ع) اول زمین بازی خودی را تعریف می کند
بعضی وقت ها که طرف مقابل زمین بازی را تعریف کرده توجه نمی کنیم که برنده این زمین بازی اوست. چون ما در این زمین تخصصی نداریم. ما به زمین بازی خودمان باید توجه کنیم. می فرماید: قوا انفسکم و اهلیکم . می بینید که امام سجاد علیه السلام وقتی دعای مرزداران را آغاز می کند اول از خودی ها شروع می کند تا زمین بازی را تعریف کند بعد می رود سراغ جبهه مقابل. بعد از خدا می خواهد بین متاع و اسلحه و توانایی هایشان فاصله ای بیفتد که البته مهم است ببینیم و بدانیم توشه شان چیست و معنای فاصله انداختن بین جبهه مقابل و توشه شان چیست. در هر حوزه ای هم باید دقت کنیم رفتاری که ما می کنیم جبهه مقابل را متحدتر و منسجم تر نکند. به خیال خودمان قهرمان بازی درنیاوریم و دلمان خوش نشود که بله من کاری کردم کارستان.
وقتی امام سجاد علیه السلام عرض می کند خدایا! فَرّقْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَسْلِحَتِهِمْ، وقتی عرض می کند خدایا! وَ بَاعِدْ بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ أَزْوِدَتِهِمْ، وقتی عرض می کند: وَ حَيّرْهُمْ فِي سُبُلِهِمْ، وَ ضَلّلْهُمْ عَنْ وَجْهِهِمْ امام در واقع درباره تفرق جبهه مقابل سخن می گوید. به تفرقه و پراکندگی گروه روبرو می اندیشد. حالا فکر کن که تو داری این ها را جمع تر می کنی. امام از تفرقه این ها حرف می زند تو به گونه ای رفتار می کنی که این ها جمع تر شوند. و این رویه برخلاف گفته امام است.
وانصرهم بالرّعب سلاح امام زمان (عج) است
در این جا دو مطلب است. یک جا عرض کرده است: وَ اخْلَعْ وَثَائِقَ أَفْئِدَتِهِمْ، یک جا عرض کرده است: وَ امْلَأْ أَفْئِدَتَهُمُ الرّعْبَ. این آیه قرآن است که: و انصرهم بالرعب. در ظهور امام زمان سلام الله علیه هم همین طور است. بعضی ها می پرسند حضرت با چه پیروز می شود؟ سلاح حضرت چیست؟ بعضی ها می گویند وقتی حضرت تشریف می آورند امکانات فناوری و اسلحه های فوق پیشرفته زیادی در اختیار دارند. خب خیلی خوب است. خدا قبول کند. اما توجه کنید که قرآن چه می گوید: وانصرهم بالرّعب. خدا اسلحه ای به امام زمان (عج) می دهد که شما در آن وارد نشدی. این سلاح از جنس افئده است، تصرف در افئده، تصرف در قلوب و دل هاست. یک جایی به صورت جذب، یک جایی هم که جذب نمی شود با ایجاد رعب در طرف مقابل. به عبارتی وَ اخْلَعْ وَثَائِقَ أَفْئِدَتِهِمْ. یک چیزی داریم به نام ایجاد رعب. همچنان که امام سجاد علیه السلام از خدا می خواهد آن وثیقه ها، آن دلخوشی ها و تکیه گاه هایی که طرف مقابل به آن تکیه زده در قلبشان خلع شود.
پایان پیام /
نظر شما