خبرگزاری شبستان: هر حاکمیتی دارای تفکر و پشتوانه های ایدئولوژیک و قوانین مورد پسند خود است که با بهره مندی از کانال ها، سایت ها، صفحات روزنامه ها و مجلات حرف و ایده خود را به مردم القا می کند و با حاکمیت طرز فکرش، حکومت ظاهریش را ادامه و ریشه دار می کند.
در جامعه جهانی امروز که به واسطه وسائل ارتباط جمعی عصر اطلاعات نامیده شده است. آنهایی که قدرت رسانه ای قوی تری دارند، در جنگ نرم که هجوم لشکریان فرهنگی با یکدیگر است را پیروزمندانه طی می کنند و در پی فتح قله های بعدی و خاکریزهای کوچک و بزرگ دشمن هستند.
در این مجال درصددیم تا با نگاهی به کتاب "هالیوود، رسانه در آخرالزمان" نوشته حجت الاسلام محمد لک علی آبادی به تبیین و روشنگری این مساله بپردازیم.
رشد سریع هالیوود
در خلال جنگ جهانی اول هالیوود تبدیل به پایتخت سینمایی جهان شد. قدیمی ترین کمپانی فیلم سازی هالیوود توسط ویلیام هورسلی بنا شد که نامش آزمایشگاه فیلم هالیوود بود و بعد ها به آزمایشگاه دیجیتال هالیوود تغییر نام داد.
در 22 ژانویه سال 1947 اولین ایستگاه تلویزیونی تبلیغاتی در غرب رودخانه می سی سی پی در هالیوود شروع به کار کرد. در دسامبر همان سال اولین فیلم تولید شده هالیوود برای تلویزیون ساخته شد.
در دهه 50، استودیوهای ضبط موسیقی به هالیوود نقل مکان کردند. حرفه های دیگر هم به جاهای متفاوتی در لس آنجلس بخصوص بربانک نقل مکان کردند، بسیاری از صنایع فیلم سازی هالیوود باقی ماند و ظاهر خارجی منطقه تغییر کرد.
خیابان شهرت هالیوود در سال 1658 ساخته شد و اولین ستاره برای ستایش هنرمندانی که در صنعت سرگرمی کار می کردند در سال 1960 در آن نصب شد. این افتخار بعدها به ستارگانی می رسید که یک عمر فعالیت های سینمایی و اجرای تئاتر داشتند.
در سال 1985 ناحیه تجاری و تفریحی بلوار هالیوود برای محافظت از ساختمان هایش و جهت اطمینان از اینکه گذشته هالیوود به عنوان بخشی از آینده آن حفظ شود در لیست رسمی آثار تاریخی ملی آمریکا قرار گرفت.
در ژوئن 1999 ساخت متروی زیرزمینی هالیوود به اتمام رسید که از مرکز شهر به آن سمت می رفت. مرزی را که دولت آمریکا در اوت سال 2006 در نظر گرفت از شرق ناحیه بورلی هیلز و هالیوود غربی، از جنوب جاده مالهالند، دره لورل و بلوار بارهام و شهرهای بربانک و گلندل و از شمال به خیابان مل رز منتهی می شود.
یهود و قدرت رسانه
سیطره صهیونیسم بر رسانه های فراگیر جهان امروزه دیگر امری انکاناپذیر است. اهدافی را که راشورون، خاخام یهودی در سال 1869 در سخنرانی خود در شهر پراگ مبنی بر الزام سیطره کامل یهود بر رسانه های جمعی اعلام کرده بود اکنون محقق شده است.
راشورون معتقد بود که پس از طلا دستگاه های خبر رسانی به ویژه مطبوعات –که در آن زمان مهم ترین ابزار اطلاع رسانی در دنیا محسوب می شد- دومین ابزار صهیونیست برای استیلا بر جهان است بنابراین از همان آغاز با برنامه ریزی های دقیق حساب شده و صرف هزینه های کلان تلاش بی وقفه ای را برای به دست گرفتن جریان های اصلی خبررسانی و مطبوعات در سرتاسر دنیا آغاز کردند.
وابستگی بزرگترین رسانه های خبر دنیا همچون خبرگزاری رویتر، آسوشیتدپرس، یونایتدپرس و شبکه هیا ای بی سی، ان بی سی، و نشریات معتبری همچون؛ نیویورک تایمز، واشنگتن پست، تایمز، دیلی اکسپرس و صدها عنوان نشریه دیگر به لابی صهیونیست ها حاصل همان تلاش های پیگیرانه قوم یهود است.
اختراع سحرانگیز برادران لومیر با آن قدرت تاثیرگذار خارق العاده و ظرفیت های فراوانش به عنوان یکی از مهمترین کانال های ارتباطی با مردم صهیونیست افزون طلب را بر آن داشت تا در راه تحقق اهداف خود از این ابزار مدرن نیز بهره کامل گیرد.
پایان پیام/
نظر شما