خبرگزاری شبستان - سرویس قرآن و معارف: قرآن می فرماید: يَسْأَلُونَكَ عَنِ الأهِلَّةِ / سؤال می کنند این هلال های ماه چیست . قرآن که کتاب ستاره شناسی و علم کواکب نیست که بگوید علت این است. جوابی که خدا می دهد این است: قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ / این ها ساعت های قرار با خدا هستند. گفتیم اگر مردم خواستند بیایند پیش ما، ماه را ببینید و تصمیم بگیرند و بیایند.
شما هلال ماه رجب را که می بینی می گویی این هلال چیست. قرآن می فرماید: قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ. دیدی ساعت وقتی زنگ می زند می گویند شما آزادید و می توانید بیایید. نه تنها می توانید بیایید بلکه یک جاذبه ای شما را به سمت این ماه می کشاند؛ اَینَ الرّجبیون. کجایند رجبیّون. رجبیّون چه کسانی هستند؟ اصلا رجب چیست؟ رجب نهری در بهشت است. این الرجبیّون یعنی چه کسانی حاضرند در این رودخانه بپرند. این الرجبیون یعنی می پری در این رودخانه؟ در شط حادثات برون آی از لباس / کاوّل برهنگی است که شرط شناور است.
به گزارش سرویس قرآن و معارف، سید مجتبی حسینی اندیشمند و تحلیلگر دینی، در سومین جلسه از سلسله نشست های واکاوی دعای بیست و هفتم صحیفه سجادیه پس از بحث درباره ابعاد دیگری از این دعا، نقبی هم به درون مایه ماه رجب زده است.
امام سجاد علیه السلام در ادامه دعای بیست و هفتم که خواست های امام از خداوند برای مرزداران است می فرماید: وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ نَصْبَ أَعْيُنِهِمْ. امام (ع) در این دعا از خداوند می خواهد: بهشت را جلوی چشم مرزداران قرار بده. این ها وقتی که در درگیری قرار گرفتند باید انگیزه داشته باشند. بعضی ها واقعا بهشت را جلوی چشم شان می دیدند نه با فیلم و ویدئوپروجکشن، آن ها با قلب شان بهشت را می دیدند.
بعضی ها زیاد نوربالا می زنند اما خاموش اند
امام سجاد علیه السلام در ادامه عرض می کند: وَ لَوِّحْ مِنْهَا لِأَبْصَارِهِمْ مَا أَعْدَدْتَ فِيهَا مِنْ مَسَاكِنِ الْخُلْدِ وَ مَنَازِلِ الْكَرَامَةِ / نعمت های بهشتی را به چشم شان بیاور . یکی از کارهایی که خداوند در جنگ ها برای مؤمنین می کند تصرف در ابصار است. همچنان که آیه شریفه می فرماید: "یَرَونَهُم مِثلَیهِم رَأیَ العَینِ / آنان را به چشم خود دو چندان خویش می دیدند." اصلا وقتی جلو را می بینند پشت سر را فراموش می کنند.
توجه کنید که بعضی ها از آن سوی بام می افتند. این طور نیست همه کسانی که در راه خدا جهاد می کنند بگویند ما هیچ نمی خواهیم، بهشت هم نمی خواهیم و همین طور داریم می رویم که فقط به خدا برسیم. اصلا بهشت هم جلوه ای از جَلَوات خدا است و هیچ اشکالی ندارد. من برای رسیدن به نعمت های الهی می خواهم بروم جنگ. بعضی ها نور بالا زیاد می زنند در حالی که همان پایین را هم ندارند. در کل سوخته است . بعضی ها می گویند نه آقا این حرف ها را نزن. ما فقط برای خدا کار می کنیم نه برای بهشت. پرسش این است که مگر آنجا برای خدا نیست؟ مگر بهشت برای خدا نیست؟
امام علیه السلام عرض می کند: وَ الْحُورِ الْحِسَانِ وَ الْأَنْهَارِ الْمُطَّرِدَةِ بِأَنْوَاعِ الْأَشْرِبَةِ وَ الْأَشْجَارِ الْمُتَدَلِّيَةِ بِصُنُوفِ الَّثمَرِ حَتَّى لَا يَهُمَّ أَحَدٌ مِنْهُمْ بِالْاِدْبَارِ ، وَ لَا يُحَدِّثَ نَفْسَهُ عَنْ قِرْنِهِ بِفِرَارٍ / خدایا آنچه از کرامت ها و حورالعین ها و نهرهای جاری و اشجار و نوشیدنی ها و درخت هایی که میوه ها از شاخه هایش آویزان است به چشم شان بیاور تا کسی انگیزه پشت کردن نداشته باشد و پیش خودش نگوید فرار کنم.
امام معصوم (ع) می گوید جمجمه ات را به خدا بسپار
امیرالمؤمنین سلام الله علیه فرمایشی دارند به آقازاده شان، ظاهرا به محمد ابن حنفیه وقتی پرچم را دست ایشان دادند، می فرمایند أَعِرِ اَللَّهَ جُمْجُمَتَكَ تِدْ فِي اَلْأَرْضِ قَدَمَكَ اِرْمِ بِبَصَرِكَ أَقْصَى اَلْقَوْمِ وَ غُضَّ بَصَرَكَ وَ اِعْلَمْ أَنَّ اَلنَّصْرَ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ سُبْحَانَهُ / جمجمه ات را به خدا بسپار. یعنی وقتی در میدان نبردی به این فکر نکن که من زنده می مانم یا نمی مانم. بسپار به خدا. دور از قوم را با چشم هایت نشانه برو. شمشیرت این جاست اما آن دورترها را ببین. می بینید؟ این ها همه درس است. می فرماید: وَ اِعْلَمْ أَنَّ اَلنَّصْرَ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ / بدان که شما تلاش می کنی اما مفهومی به نام نصر از جانب خداست. ببینید غلبه با فتح و نصر فرق می کند. در قضیه عاشورا غلبه با یزید بود اما فتح با ابی عبدالله (ع). پس بدان که نصر از طرف خداست بنابراین اگر تو بر اصول خدا جلو بروی معادلات ظاهری را کار نداشته باش، نصر از جانب اوست.
اگر حرکت تو توحیدی نباشد باخته ای حتی اگر غلبه کنی
بعضی وقت ها ما ممکن است غلبه داشته باشیم و دل مان به این غلبه خوش باشد ولی در بطن اش وقتی نگاه می کنی می بینی در این غلبه، نصر نیست. در قضیه حدیبیّه می بینیم می فرماید: اِنّا فَتَحنا لَکَ فَتحَا مُبینا / یعنی فتح با ما بود. در قضیه عاشورا فتح با ما بود، گرچه غلبه با یزید بود. غلبه یک کار فیزیکی است و یک معادلات ظاهری هم دارد. می فرماید: غُلبت الرّوم في أدنى الأرض و هُم مِن بَعد غَلبهم سَيغلبون. في بِضع سِنين / این ها پیروزی ظاهری است. می آید و می رود ولی فتح یک مفهوم ماندگار و درازمدت است .
توجه کنید امیرالمؤمنین چه می گوید: وَ اِعْلَمْ أَنَّ اَلنَّصْرَ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ / شما دقت کنید می بینید این جا همه ش نکات استراتژیک هست اما در متن و بطن اش درس توحید است. یعنی از خدا خواسته، مانیفست نداده که اگر خواستید بجنگید این کارها را بکنید. یعنی شما بدان قدم به قدمی برمی داری اگر این گام ها تهی بشود از چارچوب توحیدی، از الان بدان که باختی. حالا بیایی بگویی آن قدر از کار من استقبال شد، چقدر تأیید شدم و این نتایج حاصل شد، اما مادامی که آن جوهره خدایی و توحیدی را نداشته باشی خیلی دنبال نصر نباش حتی اگرغلبه داشته باشی.
از تو درباره هلال رجب می پرسند
در ابتدای ماه رجب قرار داریم و برای این که ما هم جزو خطاب"این الرجبیون" باشیم التجایی هم به درگاه خدا داشته باشیم. قرآن می فرماید: يَسْأَلُونَكَ عَنِ الأهِلَّةِ / سؤال می کنند این هلال های ماه چیست . قرآن که کتاب ستاره شناسی و علم کواکب نیست که بگوید علت این است. جوابی که خدا می دهد این است: قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ / این ها ساعت های قرار با خدا هستند. گفتیم اگر مردم خواستند بیایند پیش ما، ماه را ببینید و تصمیم بگیرند و بیایند.
شما هلال ماه رجب را که می بینی می گویی این هلال چیست. قرآن می فرماید: قُلْ هِيَ مَوَاقِيتُ لِلنَّاسِ. دیدی ساعت وقتی زنگ می زند می گویند شما آزادید و می توانید بیایید. نه تنها می توانید بیایید بلکه یک جاذبه ای شما را به سمت این ماه می کشاند؛ اَینَ الرّجبیون. کجایند رجبیّون. رجبیّون چه کسانی هستند؟ اصلا رجب چیست؟ رجب نهری در بهشت است. این الرجبیّون یعنی چه کسانی حاضرند در این رودخانه بپرند. این الرجبیون یعنی می پری در این رودخانه؟ در شط حادثات برون آی از لباس / کاوّل برهنگی است که شرط شناور است. حاضری از رجبیون شوی؟ از همان اول هم از زبان ائمه (ع) تکلیف همه را روشن کرده اند. ما قدر نعمت ائمه را می دانیم؟ می فرماید: يا مَنْ اَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ / ما امید داریم، رجا داریم.
چشم و گوش باز کنی می بینی خدا دنبال تو می گردد
اصلا در همین دعای رجب که از تعقیبات نمازها است صحبت از خوف نیست. در صورتی که ما خوف و رجا را با هم داریم. باید هم همین طور باشد. وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ كُلِّ شَرٍّ / اگر هم خرده شری برسد ما می گوییم از سخط تو در امان باشیم. يا مَنْ يُعْطِى الْكَثيرَ بِالْقَليلِ / اصلا اگر این طور نباشد که آدم رویش نمی شود از خدا چیزی بخواهد. چه کار کردی مگر که از خدا چیزی بخواهی؟ دو رکعت نماز خواندی، دو روز روزه گرفتی. يا مَنْ يُعْطِى الْكَثيرَ بِالْقَليلِ. این است که می فرماید اگر نمی توانی این روزها روزه بگیری به اندازه یک قرص نان صدقه بده. چرا این را می گوید؟ چون او حتی به کم هم زیاد عطا می کند. چون او را با این لفظ یاد می کنیم: يا مَنْ يُعْطِى الْكَثيرَ بِالْقَليلِ. توجه کنید و در ماه رجب ذکر صلوات و لا اله الا الله را بیشتر از روزهای دیگر داشته باشید. اگر چشم و گوش ات را کمی باز کنی می بینی خود خدا دنبالت می گردد: کجایی عبد سرگردان کجایی / چرا دایم کنی از ما جدایی / گذشتم بارها از کرده هایت / تو که گفتی که جبران می نمایی / نمک خوردی نمکدان را شکستی / بیفزودی خطایی بر خطایی / بیا بار دگر رو سوی ما کن / اگرچه پرگناه و روسیاهی / کشم ناز تو ای عبد گریزان / خودم آیم به سویت گر نیایی.
پایان پیام /
نظر شما