به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام سید عبدالحمید شهاب چهارشنبه 2 اردیبهشت ماه 1394 در حسینیه پیروان شهدای تهران با بیان اینکه پیامبر مکرم اسلام صلوات الله علیه فرمودند: اگر تمام درختان عالم قلم، تمام دریاها جوهر، تمام زمین های عالم، صفحات کاغذ و جن و انس نویسنده شوند و بنویسند، فضایل علی بن ابیطالب علیه السلام تمام نمی شود، اظهار داشت: حضرت می فرماید: در شب معراج دیدم کاروانی از شتران در حرکت هستند. سوال کردم: ای جبرئیل! این قافله از چه زمانی در حرکت است؟ گفت: از وقتی یادم می آید این قافله در حرکت است و تا قیامت هم در حرکت خواهد بود. دیدم کتب فراوانی بر روی این شتران است، پرسیدم این چه کتبی است که بار این قافله است؟ گفت: کتبی است که در آن فضائل و مناقب علی بن ابیطالب علیه السلام نوشته شده است.
وی ادامه داد: وقتی از حضرت سوال می شود در بین فضائل غیر قابل شمارش شما، بالاترین فضیلت چیست، این آیه را تلاوت کردند: «وَ يَقُولُ الَّذينَ کَفَرُوا لَسْتَ مُرْسَلاً قُلْ کَفي بِاللَّهِ شَهيداً بَيْني وَ بَيْنَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ: می گویند: یا رسول الله تو فرستاده خدا نیستی. چه بگویم؟ بگو شهادت تو کفایت می کند که من فرستاده خدا هستم. خدا می گوید یک شاهد بر رسالت رسول الله من خدا هستم و یک شاهد کسی است که نزد او علم الکتاب است» (سوره رعد، آیه 43).
سخنران این مجلس با اشاره به اینکه تمام مفسرین شیعه و سنی می گویند مراد از "وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ"، امیرالمؤمنین است، خاطرنشان کرد: برای گواهی دادن دو شاهد می خواهند اما خدا می گوید یک شاهد بر رسالت رسول من هست: علی بن ابی طالب علیه السلام.
حجت الاسلام شهاب اضافه کرد: امام صادق علیه السلام در یک تمثیل بسیار زیبا می فرمایند: اگر یک پشه از دریا عبور کند و نمی از دریا به بال آن پشه بنشیند، نسبت هندسی بین آن نم و آن دریا چقد کوچک است؟ هیچ است. آن نمی که به بال پشه نشسته است، علم آصف بن برخیا است نسبت به دریا که علم علی علیه السلام است.
وی تأکید کرد: ما نمی توانیم و نخواهیم توانست امیرالمومنین علی علیه السلام را بشناسیم؛ همچنانکه رسول الله صلوات الله علیه فرمودند: علی! تو را کسی جز من و خدا نمی شناسد.
این کارشناس حوزه دین و فرهنگ ادامه داد: حضرت علی علیه السلام در حدیث "معرفت و نورانیت" شأن و منزلت خود را برای سلمان و ابوذر معرفی کرده و می فرماید: من صاحب اسم اعظمی هستم که اگر بخواهم در یک لحظه آسمانها و زمین را پاره پاره می کنم. و در خطبه البیان، حضرت می فرماید: چشمه ها را من جاری می کنم؛ نهرها را من جاری می کنم؛ آسمان ها و زمین را خداوند به اسم من خلق کرده است؛ منم آن علی که یونس را از شکم ماهی خارج کردم؛ من آن علی که ابراهیم را از آتش خارج کرد؛ موسی را از دریا من رد کردم؛ کشتی نوح را من به ساحل رساندم؛ یوسف را از چاه من حفظ کردم؛ یوسف را از زندان من آزاد کردم؛ با 124 هزار پیامبر در خفا و پنهان بودم و با رسول الله صلوات الله علیه ظاهر شدم.
خطیب این مجلس با اشاره به اینکه امیرالمومنین علی علیه السلام می فرماید: ولایت ما سخت وسنگین است و سه گروه نبی مرسل، ملک مقرب (جبرئیل، میکائیل، اسرافیل و عزرائیل) و بنده ای که خدا قلب او را به ایمان امتحان کرده باشد، می توانند تحمل کنند، گفت: حضرت در ادامه این حدیث برای اثبات سنگینی ولایتشان، به این آیه استشهاد می کنند: «وَاسْتَعِينُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَةِ وَإِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخَاشِعِينَ: از دو چیز کمک بگیرید: صبر و نماز» (سوره بقره، آیه 45). حضرت آیه را اینگونه تفسیر کردند: صبر، حضرت محمد صلوات الله علیه است و مراد از نماز، اقامه ولایت من است.
وی افزود: حضرت محمد صلوات الله علیه می فرمایند: «علی خیر البشر من شک فیه فقد کفر: علی بهترین انسان است هر که در بهتر بودن علی شک کند تأکیدا کافر است». شاگرد شیخ انصاری دچار شک به این روایت شده بود که امیرالمومنین علیه السلام فرمودند «ما در لحظه مرگ دوستانمان بالا سرشان می رویم». برایش سوال شده بود که چگونه حضرت بالا سر همه می روند؟ شاگرد شیخ شب امیرالمومنین علیه السلام را خواب دید. حضرت به منزلش تشریف آورده بودند. به هر طرف که نگاه می کرد چهره امام علی علیه السلام را می دید. حضرت علیه السلام به او فرمودند: آنچه را شیخ از فضائل ما می گوید بپذیرید و شک نکنید؛ من بالای سر همه دوستانم در لحظه مرگ می آیم ولو اینکه همشان در یک لحظه در حال جان دادن باشند.
حجت الاسلام شهاب گناه نکردن را وسیله نزدیکی به امیرالمؤمنین علیه السلام خواند و اظهار داشت: حقایق قرآن را کسی جز مطهرون و اهل تقوا درک نمی کند. هرچه تقوا بیشتر شود به حضرت و اهل بیت علیهم السلام نزدیکتر می شویم.
وی خاطرنشان کرد: حضرت رسول صلوات الله علیه به عمار فرمود: عمار اگر روزی تمام مردم کره زمین از یک طرف می رفت و علی به تنهایی و غریب از طرف دیگر برود تو دنبال علی برو. بدان حق در جهتی است که علی حرکت می کند: «علی مع الحق والحق مع علی».
حجت الاسلام شهاب در پایان تصریح کرد: بنابر مطالبی که گفته شد روشن می شود مقام حضرت امیر علیه السلام فراتر از حد درک و فهم انسان های عادی است و تنها خداوند و رسول اکرم اسلام صلوات الله علیه می توانند او را بشناسند.
پایان پیام/
نظر شما