امروز اول اردیبهشت سالروز مردمی بزرگ است که مکارم اخلاقی را در اشعارش به مردم گوش زد می کند، او فردی نیست جز شیخ ابومحمد مصلح الدین بن عبدالله سعدی شیرازی است، آثار سعدی که در سال 568 یا 588 هجری شمسی در شیراز چشم به جهان گشود، هنوز چراغ راه بسیاری از مردم آزادی خواه جهان است.
سعدی شیرازی با تحریر کتاب های مختلفی سعی داشت علاوه بر مردم زمان خویش راهی را بر مردمی روشن سازد که سال ها بعد از او زیست می کنند، رجوع به گلستان و بوستان این شیخ شیرازی و چند گرفتن از نصایحش می تواند راهگشای بسیاری از مسائل باشد آنهم در این زمانی که برخی بی اخلاقی ها را در جامعه شاهدیم.
تن آدمی شریف است به جان آدمیت // نه همین لباس زیباست نشان آدمیت
اگر آدمی به چشم است و دهان و گوش و بینی // چه میان نقش دیوار و میان آدمیت
خور و خواب و خشم و شهوت شَغَب ست و جهل و ظلمت // حیوان خبر ندارد ز جهان آدمیت
به حقیقت آدمی باش وگرنه مرغ باشد // که همین سخن بگوید به زبان آدمیت
مگر آدمی نبودی که اسیر دیو ماندی // که فرشته ره ندارد به مقام آدمیت
در این رابطه حجت الاسلام سید مرتضی شیرازی، عضو جامعه روحانیت و استاد حوزه و دانشگاه به خبرنگار خبرگزاری شبستان در شیراز گفت: انسانیت هر انسانی به آنچه که در نهاد او نهفته است ارزش دارد و ارزش یک انسان به زیبایی ظاهری او نیست.
وی با اشاره به آموزه های دینی یادآور شد: آنچه که در دین ما نیز آمده است اینست که انسانی ارزشمند است که اخلاق محور باشد و آموزه های اخلاقی را مد نظر قرار دهد.
این کارشناس علوم دینی با تاکید بر اینکه متاسفانه بداخلاقی هایی در جامعه امروز شاهد هستیم، افزود: به طور حتم می توان با سرلوحه قراردادن این مضامین می توان بخشی از مشکلات بی اخلاقی در جامعه را از بین برد.
وی با اشاره به اینکه برای سعدی و دیگر شعرا و فلاسفه بزرگ تنها نباید به برگزاری مراسم بزرگداشت اکتفا کرد، اظهار داشت: به طور حتم باید باید برنامه ریزی شود تا مباحث مختلفی به ویژه مبحث اخلاقی که در کتاب های شاعران بزرگی چون سعدی وجود دارد، نشر و گسترش پیدا کند و به صورت فرهنگ در جامعه پیاده شود.
این استاد حوزه و دانشگاه معتقد است: سعدی یک شاعر همه جانبه است و به تمام موضوعات توجه می کند و در اشعارش در کنار مباحث اجتماعی، بحث اخلاقی را به خوبی نشانه گذاری کرده است.
همچنین سعدی شیرازی در اشعار خود که بسیار معروف نیز هست، بر لزوم توجه به عشق آسمانی به اهل بیت (علیهم السلام) تاکید می کند، این درحالی است که برخی از منابع به سعدی به عنوان یک شاعر اهل سنت اشاره دارند که در این خصوص اختلاف نظراتی وجود دارد.
وی در ابیات مختلفی ارادت خود را به خاندان وحی ابراز می دارد که به نمونه هایی از آن اشاره می شود:
اگر دعوتم رد كني ور قبول // مرا دست و دامان آل رسول
و یا
فردا كه هر كسي به شفيعي زنند دست // ماييم و دست و دامن معصوم مرتضي
و یا
يا رب به نسل طاهر اولاد فاطمه // يا رب به خون پاك شهيدان كربلا
و یا
ماه فروماند از جمال محمد // سرو نباشد به اعتدال محمد
قدر فلک را کمال و منزلتی نیست // در نظر قدر با کمال محمد
وعده‌ی دیدار هر کسی به قیامت // لیله اسری شب وصال محمد
آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی // آمده مجموع در ظلال محمد
عرصه‌ی گیتی مجال همت او نیست // روز قیامت نگر مجال محمد
وآنهمه پیرایه بسته جنت فردوس // بو که قبولش کند بلال محمد
همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد // تا بدهد بوسه بر نعال محمد
شمس و قمر در زمین حشر نتابند // نور نتابد مگر جمال محمد
شاید اگر آفتاب و ماه نتابند // پیش دو ابروی چون هلال محمد
چشم مرا تا به خواب دید جمالش // خواب نمی‌گیرد از خیال محمد
سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی // عشق محمد بس است و آل محمد
در این رابطه نیز حجت الاسلام شیرازی بر لزوم توجه به عشق و علاقه آسمانی و واقعی در جامعه تاکید دارد و می افزاید: عشق به یک نقطه لایزال و پایدار همچون اهل بیت (علیهم السلام) انسان را به حقیقیت عبودیت نزدیک می کند و از این رو لازم است که مسئولین فرهنگی این مهم را در دستور کار قرار دهند و سینما گران به جای نشان دادن عشق های سطحی زمینی به معرفی عشق آسمانی رو بیاورند که به نظر می رسد نسخه شفا بخش جامعه امروز است، چرا که جامعه جوان امروز نیاز دارد تا از علاقه های سطحی خیابانی و اینترنتی فاصله بگیرد و به بحر عظیم اهل بیت (علیهم السلام) وصل و متصل شود.
گزارش و عکس: محسن تورع
پایان پیام/
نظر شما