حجت الاسلام سیدمحمود مجد، مسئول مدرسه علمیه باقرالعلوم علیه السلام و امام جماعت مسجد امام حسن مجتبی علیه السلام شهرک غربِ تهران در گفتگو با خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان گفت: امام باقر علیه السلام در زمانی به امامت رسیدند که جنگ میان بنی عباس و بنی امیه، فضا را برای بیان نظرات مختلف آماده کرده بود؛ امام از این فرصت برای بیان و گسترش معارف و احکام دین از طریق برگزاری جلسات درس و مناظرات و مباحثات علمی استفاده کردند.
وی با بیان اینکه عمر، خلیفه دوم نقل حدیث و تفسیر قرآن را ممنوع کرده بود، خاطرنشان کرد: این ممنوعیت از سوی عمر بن عبدالعزیز لغو شد و این لغو فرصتی دیگر برای گسترش احکام و معارف دین در زمان امام محمد باقر علیه السلام فراهم آورد.
این استاد حوزه با اشاره به اینکه مردم در نتیجه ممنوعیت نقل حدیث و تفسیر قرآن، شناخت سطحی از دین داشتند، اظهار داشت: از زمان امام باقر علیه السلام به بعد به دلیل گسترش جلسات و کلاس های علمی، هر روز شناخت مردم از دین، عمیق تر و بیشتر می شد؛ و بی شک حضرت بیشترین نقش را در این زمینه داشتند.
وی با اشاره به اینکه حضرت را به این دلیل باقرالعلوم نامیدند که علم در زمان ایشان گسترش روزافزونی یافت، تصریح کرد: عبدالله بن عطاء مکی که از شاگردان برجسته حضرت است در توصیف علم امام می گوید: دانشمندان را ندیدم در برابر کسی آن گونه باشند که در برابر امام باقر علیه السلام، کوچک هستند. من حکم بن عتیبه را با اینکه دارای مقام ارجمندی از علم در میان قوم بود، دیدم که در برابر امام باقر علیه السلام، گویی کودکی در برابر معلم خود است.
امام جماعت مسجد امام حسن مجتبی علیه السلام تهران ادامه داد: کلام شیخ مفید درباره علمِ حضرت بسیار روشنگر است: از هیچ یک از فرزندان امام حسن علیه السلام و امام حسین علیه السلام آشکار نشد آن قدر که از علم دین، آثار مذهب، شریعت و علم قرآن و طریقت و انواع امور دینی از امام باقر علیه السلام آشکار گشت. شخصیت های برجسته دین، باقی ماندگان صحابه، بزرگان تابعین و روسای فقیه مسلمانان، علوم را از آن حضرت گرفته و روایت می کردند و آن حضرت به دانستن علوم و فضائل مشهور شدند.
حجت الاسلام مجد با بیان اینکه انتخاب نام "باقر" از سوی پیامبر مؤید همین واقعیت است، خاطرنشان کرد: جابر بن عبدالله انصاری می گوید روزی رسول الله به من گفتند: ای جابر! تو زنده می مانی و فرزندم «محمد بن علی بن الحسین بن علی بن ابیطالب» را که نامش در تورات «باقر» است در می یابی، آن زمان سلام مرا به او برسان که او شکافنده علم است. پیامبر در گذشت و روزی جابر امام باقر را که کودکی خردسال بود، دید. به او گفت: پیش بیا. امام باقر علیه السلام آمد. گفت: برو. امام باز گشت. جابر اندام و راه رفتن او را تماشا کرد و گفت: به خدای کعبه سوگند آیینه ی تمام نمای پیامبر است. آنگاه از امام سجاد پرسید این کودک کیست؟ فرمود: امامِ بعد از من فرزندم «محمد باقر» است. جابر برخاست و بر پای امام باقر بوسه زد و گفت: فدایت شوم ای فرزند پیامبر (ص)، سلام و درود پدرت پیامبر خدا (ص) را بپذیر که او تو را سلام رسانده است. دیدگان امام باقر پر از اشگ شد و فرمود: سلام و درود بر پیامبر خدا باد تا بدان هنگام که آسمانها و زمین پایدارند و بر تو ای جابر که سلام او را به من رساندی.
وی بیان اینکه عمل به منویات حضرت باعث دستیابی به سعادت دنیا آخرت می شود، اضافه کرد: حضرت در کلامی می فرماید: «الکَمالُ کُلُّ الکَمالِ اَلتَفَقَّهُ في الدّين وَ الصَّبرُ عَلی النائِبَة وَ التَقديرِ المَعيشَة: نهایت كمال، فهم در دین و صبر بر مصیبت، و اندازه نگه‌داشتن در خرج زندگانی است. » (بحار الانوار، ج 78، ص 172). حضرت برای رسیدن انسان به کمال می گویند اول به فکر درک دينتان باشید و آنگاه آن را خوب ياد بگيرید. نزد اهلش یعنی کساني که آشنا به معارف و احکام باشند، دین را یاد بگیرید؛ اين تفقه در دین است.
مسئول مدرسه علمیه باقرالعلوم علیه السلام تهران در پایان گفت: یکی از توصیه های حضرت، ازدواج است آنچنان که فرمودند: «ما بنی فی الاسلام بناء احب الی الله عزوجل واعز من التزویج؛ در اسلام بنایی ساخته نشد که نزد خدای عزوجل محبوبتر و ارجمندتر از ازدواج باشد».
پایان پیام/
نظر شما