به گزارش خبرگزاری شبستان ، «نظریه توطئه» مفهومی جدلی و تبلیغاتی است که در دو دهه اخیر در فرهنگ سیاسی و مطبوعاتی و حتی محافل دانشگاه ایران به شدت رواج یافته است. برخی تحلیلگران زمانی که در تبیین پدیده‌ها و تحولات قاصرند به «توهّم توطئه» روی می‌آورند و می‌کوشند حوادث را به «دست پنهان توطئه‌گران» منتسب کنند.
«اساس نظریه توطئه درست است اما گاه تصویری بسیار ساده از واقعیت‌های تاریخی و سیاسی به دست داده می‌شود. معضل اصلی این است که این مفهوم کاربرد جدلی وسیعی پیدا کرده و به کرات برای تخطئه نقش استعمار و کانون‌های قدرت جهانی و توطئه‌هایی که واقعیت هم دارند به کاربرده می‌شوند.
مفهوم «نظریه توطئه» در شکلی مبتذل به کار گرفته شده، گویی عاملی بنام توطئه در تحولات سیاسی جاری یا تحولات تاریخی ایران و جهان کم‌ترین جایگاهی ندارد.
تا کنون هیچ کس از این زاویه به «نظریه توطئه» نپرداخته‌است. دراین کتاب کوشیده شده تا مرز میان توطئه واقعی و «توهّم توطئه» تفکیک و تعریفی از توطئه ارائه شود. این کتاب پاسخ به سؤالاتی است مثل آیا توطئه هست یا نیست؛ و اگر هست مرز آن با توهّم توطئه کجاست؟ و آیا می‌توان مفهومی کلی و کلیشهای ساخت و با آن واقعیت‌های تاریخی و سیاسی را انگ زد؟
بخشی از کتاب «نظریه توطئه و فقر روش شناسی درتاریخ نگاری معاصر» مشتمل بر مصاحبه‌های نویسنده با حسینعلی نوذری، حسین آبادیان و سید مجید میرمنتهایی است و مباحثی چون «استعمار» و نقش «غارت» در پیدایش تمدن جدید غرب در آنها مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
انتشارات سوره مهر این اثر را منتشر کرده است.
پایان پیام/
نظر شما