خبرگزاری شبستان//چهارمحال وبختیاری
روز سیزدهم فروردین، روزی است كه مردم پس از گذراندن 12 روز برگزاری جشن های سال نو، دید و بازدید و تعطیلات به دامان طبیعت می روند تا رایحه بهاری را با تمام وجود استشمام كنند.
این روز برای ایرانیان، فرخنده و مبارك است و طبق سنت های گذشته آنان در این روز به باغ و دشت و صحرا به ویژه مكان های سرسبز كنار رودخانه و دریاچه میروند.
روز سیزدهم فروردین، آیین های مخصوص به خود را دارد، از جمله آنكه مردم در این روز سبزه های سر سفره هفت سین خود را برداشته و به دامان طبیعت بازمی گردانند.
در اين روز در تمام شهرها و روستاهاي كشور خانواده ها به صورت گروهي بيرون رفته و به شادي و نشاط مي پردازند و روزي به يادماندني را براي خود رقم خواهند زد كه همين دور هم جمع شدن يكي از شاخصه هاي بارز اين روز به شمار مي رود.
در اين روز كه با عنوان روز آشتي با طبيعت نيز از ان نام مي برند برخي بي توجهي ها به اصول زيست محيطي موجب مي شود كه طبيعت تنها قرباني روز انس با طبيعت باشد لذا همه ما بايد به اين مهم توجه داشته و حافظ اين نعمت خدادادي باشيم.
سيزده بدِر پيشينيان ما، روزی برای ستایش و دعا برای طلب باران فراوان در سال پيش رو، برای گراميداشت و پاکيزگی طبيعت و مظاهر آن بوده، در حالی که امروزه روز ویرانی و تباهی طبيعت است.
یکی از سنت های مثبت ایرانیان که در قرآن و البته در قالب و فرمی دیگر مورد تاکید است روز سیزدهم فروردین است.
به دامن صحرا و طبیعت رفتن، شوخی و بازی کردن، دویدن، تاب خوردن و در هر حال شاد بودن،از ویژگی های روز سیزده بدر است. گره زدن سبزه به نیت باز شدن گره دشواری ها و برآورده شدن آرزوها، از دیگر رسوم این روز است.
این باور همگانی چنان است که اگر خانوادهای نتواند به علتی تمام روز را به باغ و صحرا برود، به ویژه با دگرگونی های جامعه شهری امروز، در بعد از ظهر روز سیزدهم، حتی برای زمان کوتاهی هم که شده از خانه به باغ یا گردشگاهی عمومی می رود.
سیزده بدر، یکی از رسوم رایج ایرانی است که قدمتی بسیار دارد. این سنت با فراگیری خود در کل پیکره اجتماعی ایران یک اسطوره معنایی در سطح وسیع اجتماعی به وجود آورده است.
پایان پیام/
نظر شما