خبرگزاری شبستان: یکی از نشانه های ظهور، حرکت عمومی مردم منطقه و یا مردم کشورهای عربی بر ضد حاکمان است. حاکمانی که استبداد، زورگویی و ظلمشان چنان مردم را بر آشفته که جز به کشتن آنان راضی نخواهند شد. جنگ و کشتار در کشورهای عربی در زمان حال یکی از سوال هایی است که اذهان بسیاری از مردم را در رابطه با ظهور امام عصر(ع) درگیر کرده است.
حجت الاسلام جواد جعفری، مدرس مرکز تخصصی مهدویت در این رابطه پاسخ می دهند؛
با وجود جنگ و کشتار در کشورهای عربی چرا امام زمان(ع) ظهور نمی کنند؟
امام زمان(ع) زمانی ظهور می کنند که اولا یارانی کارآمد داشته باشند تا بار سنگین این حکومت را به دوش بگیرند و ثانیا در دنیا پذیرشی برای حکومت معصوم و پذیرشی برای عدالت و معنویت ایجاد شده باشد، هر چند یکی از نشانه های ظهور جنگ های فراوانی است که قبل از ظهور اتفاق می افتد اما باید گفت این یکی از نشانه های ظهور است نه اینکه عامل ظهور باشد. ولی آنچه باعث ظهور می شود، این است که مردم آماده یاری حضرت و آماده پذیرش امام باشند.
درست است که الان جنگ های فراوانی در کشورهای عربی در حال وقوع است ولی همین کشورهای عربی که داعیه دار اسلام هستند، دست در دست استکبار جهانی دادند و گمان می کنند که با همراه شدن با کفار و همراهی با کافران و دشمنان اسلام می توانند به نان و نوایی برسند. وقتی این کشورها آشکارا با امریکا و صهیونیست همکاری می کنند و راه به سعادت رسیدن خود را در این می بیینند که با آنها همکاری کنند، پس زمینه ای برای ظهور فراهم نیست.
آنها به این نتیجه نرسیدند که برای سعادت مان باید دست به دامان الهی شویم و حجت خدا را تنها راه رسیدن به اهداف اسلامی بدانیم. بنابراین باید جامعه طوری باشد که این خواسته عمومی در جهان شکل گیرد و مردم بدانند که این استکبار جهانی نمی تواند سعادت را ایجاد کند، اگر چنین روحیه ای در عالم و مسلمانان ایجاد شود، می توانیم بگوییم زمینه های ظهور فراهم می شود.
البته طبق روایات ممکن است خداوند متعال یک شبه امر ظهور را اصلاح کنند و ممکن است طی در یک فرایند کوتاه زمانی اوضاع برگردد و افکار مردم متوجه امام و خدا شود و در هر زمانی امکان دارد ولی مهم این است که آنچه باعث ظهور می شود، ایجاد فکر، روحیه و ظرفیت در عالم است.
آیا هنگام ظهور اموات نیز از ظهور باخبر می شوند؟
در رابطه با کسانی که از دنیا رفتند، دو نوع روایات داریم. یک بخش از روایات ناظر به کسانی است که منتظر امام بودند و به وظایف خود در زمان حیاتشان عمل کردند. در کتاب غیبت شیخ طوسی از امام صادق(ع) روایت است. در این مورد سوال شده که امام فرمودند: وقتی امام زمان(ع) قیام کنند، سراغ مومنی که در قبر است، می آیند و به او می گویند آن کسی که تو منتظرش بودی، ظهور کرده. اگر دوست داری به قائم بپیوندی از قبرت بلند شو و بپیوند و اگر هم می خواهی در همین عالم برزخ بمانی، می توانی بمانی.
بنابراین طبق این روایت کسانی که منتظر امام هستند و مرگ آنها را درک می کند. وقتی امام ظهور می کنند، نه تنها مطلع می شوند، بلکه اختیار زنده شدن و رجعت و دیدن حکومت جهانی به آنها داده می شود.
یک روایت داریم که صفت انتظار را حضرت بیان نمی کند. بلکه تمام مومنان را بیان می کند. این حدیث در کتاب کامل الزیارات ابن قولویه آمده و خود حدیث دارای سند معتبری است، امام صادق(ع) فرمودند: من انگار می بینم قائم را که در پشت کوفه ایستاده است و زره پیامبر(ص) را به تن کرده و کاملا به اندازه امام است و سوار بر مرکبی شده و امام در حالی که بر اسب سوار هستند، پرچم رسول خدا(ص) را به اهتزاز درمی آورند که میله آن از ستون های عرش است، یاری خدا این پرچم را حرکت می دهد و این پرچم به هر کجا که فرود آید، دشمنان را نابود می کند.
وقتی این پرچم به اهتزاز درمی آید هیچ مومنی نمی ماند، مگر قلبش مانند پاره ای از آهن محکم می شود و هر مرد مومنی توانایی 40 مرد را پیدا می کند، هیچ مومنی نمی ماند مگر اینکه خوشحالی این اهتزاز پرچم رسول الله(ص) به وسیله امام در قبر به او وارد می شود؛ یعنی حتی مومنان در قبر با اهتزاز پرچم خوشحال می شوند و این وقتی است که مومنان در قبر به زیارت هم می روند و به هم بشارت می دهند که امام ظهور کرده است.
بنابراین تمام مومنان وقتی امام ظهور می کند، باخبر می شوند و در قبرها به هم مژده می دهند. در ادامه حضرت بحث نزول ملائکه را بیان می کنند که نشان می دهد کسی که ظهور کرده، امام واقعی است.
پایان پیام/
نظر شما