به گزارش خبرگزاری شبستان، ابليس دشمني بيروني است و تا پايگاهي در درون نداشته باشد، نمي تواند به انسان ضربه بزند. كار شيطان صدور سم به درون انسان است. اگر كسي كه ميخواهد ديگري را با سم از پاي درآورد، آن را در جيب شخص بگذارد، تأثيري در وي ندارد يا اگر سم را به او بخوراند و او بالا بياورد، باز هم اثري ندارد. دستگاه گوارش بايد سم را بپذيرد و آن را جذب كند تا پس از ورود به خون، اثر زيانبار خود را به جاي بگذارد.
وسوسهها نيز چنين است: هوا، هوس و شهوترانيهاي گوناگون كه رقيقترين و سبكترين آن در جوان ها و سنگينترين آن در سالمندان، به صورت حب جاه و مقام مشاهده مي شود، نشانه تأثير سم است.
واپسين عقبه اي كه بزرگان سير و سلوك از آن نجات مييابند، «مقام خواهي» يا همين بازي هايي است كه بسياري به آن گرفتارند. اگر كسي از تعاريف و القابي كه به او ميدهند، لذت ببرد، معلوم ميشود كه سم در او اثر كرده است.
وجود مبارك اميرمؤمنان (ع) در عهدنامه مالك اشتر فرمودند: «شيطان همواره در پي حمله است: وقتي كسي از تو تعريف ميكند، بايد مواظب باشي، چون در خط مقدم آتش شيطان قرار گرفتهاي.»[1]
كسي كه با آبروي مسلماني معامله ميكند، از درون آتش ميگيرد؛ نه از بيرون. اين شخص ديگر شب ها خواب ندارد. هر چه قرص خواب بخورد، باز هم به خواب نمي رود. هر چه بستر نرم فراهم كند، باز هم خواب ندارد. زماني انسان بر تشك نرم مي خوابد، و زماني اين تشك پر از تيغ است. انسان بر روي اين تشك به هر طرف بغلتد، تيغ مي خورد. تيغي كه از درون انسان بر مي خيزد، با قرص خواب برطرف نمي شود.
چه آسايد به هر پهلو كه گردد ٭٭٭٭ كسي كز خار سازد او نهالين[2]
«إياك و الإعجاب بنفسك و الثقة بما يعجبك منها و حُبّ الاطراء فإن ذلك منأوثق فرص الشيطان»؛ نهج البلاغه، نامه 53.
2 ـ ديوان شمس، ص 707، ش 1898.
برگرفته از پایگاه بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء
پایان پیام/
نظر شما