به گزارش خبرگزاری شبستان از لرستان، مسجد امام بروجرد که به نام مسجد سلطانی نیز معروف است، یکی از بناهای تاریخی بسیار زیبای استان لرستان در شهرستان بروجرد است.
این بنای تاریخی از نظر معماری از شاهکارهای معماری اسلامی و ایرانی شناخته می شود.
معماری مسجد امام خمینی(ره) بروجرد برگرفته از معماری مسجد امام تهران است، مسجد سلطانی بروجرد به لحاظ فرم معماری از نوع مساجد چهار ایوانی است و پلان آن همانند مسجد امام تهران و مسجد النبی قزوین است اما از آنها بزرگتر و قدیمی تر است.
مسجد امام بروجرد، کار ساخت این مسجد در اواخر دوره زندیه و اوایل حکومت قاجار در زمان فتحلی شاه قاجار بر روی ویرانههای یک مسجد بسیار قدیمی ساخته شد.
همزمان با مسجد امام بروجرد، دو مسجد دیگر نیز در شهرهای قزوین و تهران بنا نهاده شده که در زمان پهلوی مسجد امام بروجرد، سلطانی و دو مسجد دیگر به عنوان مسجد شاه معروف بودند.
این مسجد که بزرگترین مسجد تاریخی غرب کشو ر است، در مرکز شهر بروجرد و در جوار راسته بازار بروجرد بنا شده است.
مسجد امام بروجرد با بیش از هفت هزار متر مربع وسعت، متشکل از بخش های متعددی است که مهمترین آنها شامل گنبدخانه، شبستان جنوب غربی، شبستان جنوب شرقی، شبستان شمال غربی، شبستان شمال شرقی، شبستان زمستانی در زیر شبستان جنوب غربی است.
همچنین در این مسجدحجرههای فوقانی محل اسکان و تحصیل طلاب علوم دینی، برفانداز، قاضی شرف و شبستان جدید غربی که با عنوان مصللای بروجرد ساخته شده است.
این مسجد دارای دو طبقه و چهار طاق و ایوان بزرگ در چهارگوشه است.
صحن بزرگ مسجد دارای ابعاد ۶۱ در ۴۷ متر است و حوض بزرگی در وسط آن صحن قرار دارد.
مسجدامام بروجرد دارای سه درب است که درب غربی به خیابان صفا، درب شمالی به خیابان جعفری و درب شرقی به بازار دواتگرها ی بروجرد باز میشود.
وجود آیات و روایات گوناگون که روی درهای چوبی این بنای ارزشمند حک شده خود سندی محکم برای اثبات قدمت و پیشینه مذهبی و تاریخی شهرستان بروجرد است.
در اطراف صحن، حجرههایی برای طلاب علوم دینی ساخته شده است که تعداد آنها به ۶۱ حجره میرسد.
مسجد امام خمینی(ره) بروجرد از مدرسههای و حوزههای معتبر دینی است، این مسجد در دورهخ های مختلف مهد تربیت علمای بزرگ بوده است.
این مسجد به عنوان حوزه دینی در زمان سکونت آیت الله بروجرد مرجع عالیقدر تشیع در این شهر از رونق بسیاری برخوردار بوده است.
مسجد سلطانی در زمین لرزه فروردین ۱۳۸۵ خسارت زیادی دید و بخشهای زیادی از ایوانهای جنوبی و شمالی آن فرو ریخت.
در ایام مختلف سال بخصوص در تعطیلات نوروزی خیل انبوهی از مسافران و گردشگران نوروزی از این بنای تاریخی و مذهبی بازدید می کنند.
پایان پیام/
نظر شما