به گزارش گروه اندیشه خبرگزاری شبستان "فلسفه ی فلسفه اسلامی" عنوان نظریه حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه است که در قالب کتاب از سوی دبیرخانه حمایت از کرسی های نظریه پردازی، نقد و مناظره به چاپ رسیده است.
بر اساس این گزارش، این نظریه پرداز در چکیده نظریه خود بیان می کند: «برای گره گشایی و نوسازی در عرصه فلسفه باید با رویکرد درجه دوم، به توصیف و تحلیل آسیب شناسی ساختاری و محتوایی چیستی، مکاتب و جریان های فلسفه اسلامی مانند حکمت مشاء، حکمت اشراق، حکمت یمانی، حکمت متعالیه و نوصدرایی پرداخت.
آسیب شناسی فلسفه اسلامی در صدد کشف کاستی های معرفتی، ساختاری و محتوایی فلسفه اسلامی است. آسیب شناسی فلسفه اسلامی به معنای تضعیف و طرد و نادیده گرفتن قوت ها و امتیازهای این دانش نیست؛ علاوه بر این، آسیب شناسی فلسفه اسلامی فرآیندی است که از زمان ابن سینا شروع شده و هنگامی که ابن سینا با نظام فلسفی فارابی رو به رو گردید، به اصلاح و تکمیل آن پرداخت و همین سیره حسنه را شیخ شهاب الدین سهرودی در حکمت اشراق و میرداماد در حکمت یمانی و ملاصدرا در حکمت متعالیه دنبال کرد. اینکه نیر بر متفکران و اهل فلسفه معاصر لازم است که با این شیوه در بالندگی و رشد فلسفه اسلامی بکوشند.
ویژگی های تحقیق فلسفه اسلامی عبارت است از: بی پیشینه بودن، کشف آسیب های فلسفه های اسلامی، پیشنهاد روش شناسی کارآمد برای فلسفه اسلامی، توجه تاریخی و تحلیلی به مکاتب فلسفی، ارائه تعریف و ساختار جدید فلسفه اسلامی ناظر به علوم انسانی اسلامی.
فرضیه تحقق فلسفه فلسفه اسلامی: از نظر صاحب این نوآوری، فلسفه اسلامی با همه قوت ها و امتیازها در عرصه فلسفه هستی، فلسفه معرفت، فلسفه نفس و فلسفه دین، نسبت به نظام های اسلامی تا حدودی فاقد کارآمدی است و این فقدان زاییده آسیب های روشی و محتوایی و ساختاری فلسفه اسلامی است.
ارائه تعریف و روش و ساختار جدید فلسفه اسلامی با عنوان فلسفه فلسفه اسلامی می خواهد فلسفه اسلامی را موضوع پژوهش خود سازد و سیر تحولش را با توجه به نیازهای متغیر فلسفی نیز از باب تبیین عنوان تحقیق ضرورت داشت و بر این اساس چیستی فلسفه مضاف و نظریه دیده بانی مطرح گردید.
بدون شک فلسفه اسلامی، کارکرد و کاربرد معینی در عرصه الهیات و دفع شبهات کلامی به ویژه شبهات جدید کلامی دارد اما در حوزه های علوم انسانی و اجتماعی مانند اقتصاد، سیاست، حقوق، روان شناسی، جامعه شناسی و ... است. البته برخی گمان می کنند که این آسیب در گذشته نبوده است و تنها از زمان حکیم متأله ملاصدار که فلسفه و حکمت متعالیه به الهیات منحصر گشته، آغاز گردیده است.
انا به نظر نگارنده توجه به تاریخ فلسفه اسلامی این گمان را مخدوش می سازد.»
پایان پیام/
نظر شما