خبرگزاری شبستان:در اینجا پیشنهاد میانه ای برای حل بحران اوکراین وجود دارد:ناتو باید از گروه های تروریستی داعش و بوکوحرام دعوت کند تا برای کمک رسانی به ارتش «کی اف» نیرو اعزام کنند.
افراط گرایان داعش و بوکوحرام مطمئنا خوشحال خواهند شد با نیروهای جدایی طلب که روسیه از آنها حمایت می کند در اوکراین بجنگند.
این روند برای تروریست ها یادآور خاطرات خوش آنها در افغانستان و چچن است.
این یک ایده کاملا دیوانه وار است اما آیا معقول تر نیست از روسیه درخواست شود تا برای جنگ با تهدیدهای داعش و گروه های وابسته به آن در آفریقا و خاورمیانه با اروپا کمک کند؟
هفته گذشته،ماتئو رنزی،نخست وزیر ایتالیا به مسکو رفت تا چنین کاری را انجام دهد.
رنزی در دیدار با ولادیمیر پوتین،رییس جمهوری روسیه اعلام کرد که مسکو می تواند نقش تعیین کننده ای را در توجه به هر ج و مرج عمومی و روی کار آمدن گروه های افراطی در لیبی ایفا کند.
این طرح به لحاظ استراتژیک منطقی به نظر می رسد.در حالی که بیشتر متحدان ایتالیا در ناتو نگران گرفتار شدن در لیبی هستند،روسیه به دنبال ایفای نقش بیشتری در این درگیری است.
مسکو با مصر و دیگر دولت های عربی در مورد ارسال سلاح برای دولت به رسمیت شناخته شده لیبی در «طبرق» صحبت کرده است.
مقامات طبرق نیز در حالی که اعضای گروه های مخالف آنها در گروه «فجر لیبی» تلاش می کنند با «کی اف» ارتباط برقرار کنند،از مسکو بازدید کرده اند.
روسیه همچنین این قدرت را دارد تا از پیشنهادهای ارائه شده مبتنی بر استقرار نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در لیبی حمایت کرده و یا آنها را رد کند.
این در حالی است که سیاستگذاران ایتالیایی به شدت معتقدند که این اقدام کاملا لازم و ضروری است.
از دیدگاه رنزی،مسکو بیشتر از لندن،برلین و حتی واشنگتن می تواند یک شریک حمایت کننده در لیبی باشد.
اما این موقعیت،پوتین را در در آستانه برخورد و جنگ با رهبران اروپایی قرار داده که بیشتر نگران تحریک های روسی در جاهای دیگر هستند.
دالیا گریباسکیت،رییس جمهوری لیتوانی اخیرا در گفتگو با «بی بی سی» گفت که کشورش در حال حاضر تحت حملات روسیه قرار دارد.
اظهارات متناقض این دو رهبر نشان دهنده اختلافی است که در اروپا ایجاد شده بر سر این مسئله که افراط گرایی یا پوتین رادیکالی شده،کدامیک بزرگ ترین تهدید برای اروپا هستند؟
مقامات امنیتی اروپا می گویند که ناتو و اتحادیه اروپا می توانند به طور همزمان این تهدیدها را مدیریت کنند اگر بخواهند اراده سیاسی و منابع لازم را برای انجام چنین کاری یکجا جمع کنند.
الکساندر ورشبو،معاون دبیر کل ناتو،هفته گذشته در کنفرانسی در «ریگا» تاکید کرد که «چالش های دوجانبه» نیازمند یک استراتژی واحد برای تقویت انعطاف پذیری ماست.
اما حتی اگر چنین چیزی در تئوری درست باشد،در عمل دولت های اروپایی عصبانی همیشه در جستجوی راه حل های سریعتر و کم بهاتر برای مشکلاتی اند که با آن مواجه هستند.
هیچ سیاستمدار و یا فعال استراتژیست بهتر از پوتین نمی تواند این حقیقت را درک کند.
پوتین توانست از بحران سوریه به نفع خود استفاده کرده و تلاش های غربی برای براندازی دولت اسد را بی ثمر کند. در حال حاضر هم نقش مرکزی را در تلاش های دیپلماتیک برای حل جنگ سوریه در دست دارد.
گزارش هایی وجود دارد مبنی بر اینکه مقامات روسیه و آمیرکا برای احیای مجدد گفتگوهای ژنو میان دولت سوریه و گروه های اپوزیسیون با هم در حال گفتگو هستند.
روسیه می تواند چنین سناریویی را در مقیاس وسیعتر در لیبی اجرا کند مگر اینکه سیاستمداران اروپایی کاملا مراقب اوضاع باشند.
اگر مسکو بتواند خود را به عنوان میانجی دیپلماتیک با مصر و دولت طبرق به منظور پایان دادن بحران لیبی ثابت کند،اهرم فشار جدیدی بر ناتو و اتحادیه اروپا برای گسترده کردن اختلافات در اروپا بر سر مسائل مانند اوکراین و تهدید گروه های افراطی از لیبی و سوریه ،پیدا خواهد کرد.
ایتالیا می تواند از اقدامات نظامی و اقتصادی علیه مسکو بر سر مسئله اوکراین استفاده کند اگر بداند که روسیه می تواند اوضاع را در لیبی پیچیده تر کند.
از سوی دیگر دولت های اروپای شرقی نیز می توانند از حمایت های سیاسی و نظامی از تلاش های ایتالیا برای ایجاد ثبات در لیبی امتناع کنند.
باید این را هم در نظر داشته باشیم که حتی اگر روسیه به ثبات لیبی کمک کند می تواند و می خواهد تا کماکان به بی ثبات کردن اوکراین و دیگر دولت ها در اتحاد جماهیر شوروی سابق به طور همزمان ادامه دهد این روند موجب بروز اختلاف در میان کشورهای اروپایی بر سر مسئله اوکراین خواهد شد.
انتهای پیام/
نظر شما