به گزارش خبرنگار فرهنگی شبستان، مراسم رونمایی از آلبوم ناگفته حافظ ناظری عصر شنبه 16 اسفند با حضور چهره های فرهنگی و هنری در تالار سعدی برج میلاد برگزار شد.
حافظ ناظری در این مراسم گفت: ناگفته ها امروز بالاخره منتشر شد، هیچ وقت فکر نمی کردم این اثر یک روزی تمام شود و امروز به صورت کلی منتشر شد، در ابتدا 20 دقیقه این اثر در ایران منتشر شد و بقیه اثر چون شرکت سونی منتشر کرده بود نمی شد در ایران منتشر کرد و با همه حرف و فعل ها در مورد این کار بالاخره این کار منتشر شد که هر جور می توانند درباره آن حرف بزنند.
وی افزود: حرف های امروزم بیشتر در دل است تا در مورد این کار صحبت کنم، من 15 سال است ایران نیستم در این 15 سال 3 یا 4 ماه در ایران نبودم، همه اش با یک هدف خاص و امید از ایران رفتم من در خانواده موسیقی بزرگ شد و با چند ساز آشنا شدم در خانه ما بزرگان موسیقی رفت و آمد داشتند، در محیطی بزرگ شدم که محدودیت در آن خیلی مد نبود و طرز تفکر در آن فضا باعث رشد من شد و کمک کرد به این آدمی که با کمبودهایش اینجاست.
این هنرمند جوان خاطر نشان کرد: من همیشه دلم می خواست حرکت کنم به سمت ناگفته ها و حرکتی را آغاز کردم که امیدوارم به سرانجام برسم من در 18 سالگی به مدرسه موسیقی در نیویورک رفتم و در دانشگاه منس درس خواندم محیط خیلی به پیشبرد اهداف من کمک کرد، در سال 2005 و 2006 به عنوان یک فرد عادی همه چیز را نگاه می کردم. موسیقیدان های ایرانی به آمریکا می آمدند و من به کنسرت های آنها می رفتم در همان زمان پروژه سمفونی رومی ایده اش در من شکل گرفت،موسیقی ما متاسفانه با همه غنایی که دارد در دنیا شناخته شده نیست. من با امیدی فعالیت هایم را در نیویورک آغاز کردم و حاصل آن کاری شد که در ماه مارس در آمریکا منتشر شد،با برنامه هایی که من و پدرم در آمریکا داشتیم کمپانی سونی علاقه مند شد و قدمی برای انتشار آلبوم برداشت و من این فرصت را غنیمت شمردم تا به عنوان یک ایرانی بتوانم موسیقی ایران را معرفی کنم. امیدوارم این اثر بتواند راهی را آغاز کند برای آینده بزرگتر.
در ادامه مراسم فیلمی از مراحل ساخت آلبوم «ناگفته» منشر شد.
نادر مشایخی آهنگساز و رهبرارکستر سمفونیک فرهنگی شهر تهران درباره وِیژگی آلبوم ناگفته حافظ ناظری گفت: آنچه در آلبوم ناگفته وجود دارد این است که آهنگساز علاوه بر حفظ جنبه های عاطفی صدا با استفاده از سازهای کم مطلب مهمی را انتقال می دهد.
شهرام ناظری نیز در این مراسم با بیان اینکه آلبوم ناگفته از درون یک هنرمند نشات گرفته و تقلیدی نیست، گفت: این اثر منحصر به فرد، فکر دیگران را به سرقت نبرده است.
سپس آلبوم «ناگفته» به صورت رسمی در ایران توسط موسسه فرهنگی و هنری ایران گام رونمایی و منتشر شد.
در ادامه حافظ ناظری گفت: در این مدت یک سری صحبت ها درباره ناگفته ها شد، من در 14 سالی که ایران نبودم از نبود من خیلی استفاده شد و دوستانی سعی کردند خیلی لطمه به این کار بزنند و بازتاب منفی از آن در اجتماع بوجود آوردند، سلایق همه مثل هم نیست، از لحاظ فنی ممکن است از یک اثر هنری خوششان نیاد (برج ایفل) اما نمی شود کل آن را رد کنند.
آهنگساز آلبوم ناگفته های اظهار داشت: در مورد این کار حرف نمی زنم، یک سری صحبت ها درباره کار شد و این داستان را باید همینجا ببندیم، خیلی حیف است که خودمان علیه خودمان هستیم، با خودمان بدیم و هر کس جایزه ای را می برد می گویند بد است و می گویم حق اش نبوده است، این موضوع در هیچ کجای دنیا وجود ندارد.
حافظ ناظری افزود: نقش رسانه های اجتماعی را نباید نادیده گرفت، من سوژه خوبی برایشان بودم، درست نیست که شخصا بگویم به عنوان خالق این کار می گویم چون درباره این کار صحبت هایی شد که یکی در مورد برندگان گرمی که در این اثر حضور داشتند، 38 برنده گرمی گفتم حضور دارند چرا این را گفتید؟ ما در ایران خیلی موزیسین هایی که کارهایی با موزیسین های غربی کرده باشند، می خواهم پرونده جایزه گرمی یک بار برای همیشه بسته شود. مورد دومی که درباره کار من گفته شده کلاسیک بود برای اولین بار در خاورمیانه اولین آلبوم کلاسیک جهان شده است، ما این را اعلام کردیم گفتند این کار کلاسیک نیست باید در رستوران پخش شود، این را اهل فن گفتند موضوع سومی که حرفش را زده بودند نشان های کوچک، مثل اینکه خارجی ها بیشتر قدر می دانند یک روزی به نام من در ایالت کالیفرنیا آمریکا نامگذاری کرده بودند، کنگره آمریکا از من و پدرم و به خاطر کارهای مولانا و عشق و صلح تقدیر کرده بودند. قسمت آخر گرمی بود که من نمی توانستم کاری کنم اثر در 7 شاخه به مرحله دوم جایزه گرمی رسیده بود در مرحله آخر هیئت ژوری به آن رأی نداده بودند و گفته بودند که این دروغ می گوید.
حافظ ناظری در حالی که بغض و سکوت کرده بود ،گفت: چقدر حیف است که یک هنرمند در روز رونمایی اثرش بخواهد از خودش دفاع کند باید گریه کرد برای جایزه ای که علیه من بود، من این را به احترام خانواده ناظری و پدرم می گویم، من تمام این کارها را بدون حمایت و تک و تنها انجام دادم فقط ناسزا گفتند و حرف های عجیب و غریب نسبت دادند.
اگر به جای من کسی نشسته بود که پشتوانه ای نداشت با 2 حرف سرخورده شود، فکر نکنیم هر کس که استاد است و سنش بالاست هر جوری بخواهد رفتار کند، لازم نیست برای اینکه بالا می رویم یکی را پایین بیاوریم همه با هم بالا برویم، من حاضرم فدا شوم حداقل این داستان یک درصد تمام شود، به مردم تهمت نزنید و جایزه بگیرید، امیدوارم به یکدیگر عشق بورزیم.
پایان پیام/
نظر شما