چرا حقیقت عظیمی چون فاطمه (س)، جانش را به میدان نبرد می برد؟

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام والمسلمین محمدجواد حاجی علی اکبری، استاد حوزه در مسجد فاطمیه افسریه تهران گفت: باید نگاهی کوتاه به زندگی حضرت زهرا (س) داشته باشیم تا بتوانیم به این سوال مهم پاسخ دهیم: چه موضوع مهمی مطرح بود که حقیقت عظیمی همچون فاطمه (س) جانش را به میدان نبرد می برد؟

وی ادامه داد: ما در این جلسه تنها می توانیم توجهی کوتاه به زندگی حضرت داشته باشیم چرا که این بحث، بحث یک جلسه، 2 جلسه، 10 جلسه و حتی 100 جلسه نیست؛ اگر تمام دریاها جوهر و تمام درخت ها ورق شوند نمی توان گوشه ای از حقیقت وجودی شخصیت عظیم حضرت را بیان کرد و البته در فاطمه شناسی راهی نداریم مگر اینکه به محضر قرآن و عترت برویم.

خطیب این مجلس با بیان اینکه جای جای کلام الله الهی در باره حضرت فاطمه است، خاطرنشان کرد: خدا در سوره مبارکه نور فرمود: «اللَّهُ نُورُ السَّمَوَتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَوهٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِى زُجَاجَهٍ الزُّجَاجَهُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّىٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَهٍ مُّبَرَکَهٍ زَیْتُونَهٍ لَّا شَرْقِیَّهٍ وَلَا غَرْبِیَّهٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِى ءُ وَ لَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى‏ نُورٍ یَهْدِى اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَآءُ وَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَلَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَىْ‏ءٍ عَلِیمٌ» (سوره نور، آیه ۳۵)؛ در اینجا خداوند بعد از معرفی خود که «اللَّهُ نُورُ السَّمَوَتِ وَالْأَرْضِ»، بلافاصله جلوه های این نور را معرفی می کند.

وی افزود: آیه نور از آیات رمزآلود و مملو از اسرار قرآن است که از میان آن نه تنها نام پیامبر، حضرت صدیقه طاهره (س) و امیرالمومنین (ع) بلکه اسامی سایر امامان نیز قابل استفاده است؛ و آنجا که فرمود «یَهْدِى اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَآءُ»، اشاره به نور حضرت مهدی (عج) دارد.

حجت الاسلام والمسلمین حاج علی اکبری با اشاره به اینکه در این آیه، مشکات اشاره به حضر فاطمه (س) دارد، اظهار داشت: از آینه وجود مقدس حضرت است که نور اصفیا و اولیا می درخشد؛ همچنان که در عرش نوشته اند «هم فاطمه و ابوها و بعلها و بنیها». و این نور که روشن می گردد همه آسمان ها و بلکه تمام عرش نیز روشن می گردد.

خطیب این مجلس با بیان اینکه در روایت داریم که خداوند پرده را برای کسانی که به دنبال شناخت فاطمه بودند، کنار زد و آنها دیدند جایگاه حضرت فاطمه (س)، عرش خداست و حضرتخورشید عرش الهی است.

وی افزود: وقتی ما در مراتب عالی در مورد فاطمه صحبت می کنیم تنها حرف های عادی را می گوییم که مشخص نمی شود درباره چه کسی صحبت می کنیم؛ چرا که فاطمه شخصیتی است که نورش به لطف، کرم و فضل الهی از عرش الهی منزل به منزل تنزل می کند تا به منزل ما یعنی "اسفل السافلین" می رسد.

حجت الاسلام والمسلمین حاج علی اکبری تصریح کرد: نشانه این نور را در عالم خود در یک خانه محقر و ساده می توانید بیابید که: ساکنان عرش به خاطر شما حصیر نشین شدند؛ در همین ارتباط در زیارت جامعه می خوانیم «شما ساکنان عرش بودید خداوند بر آدميان و مخلوقات منت گذاشت و وجود شما را تنزل داد و در ميان ما آورد». که خداوند به ما منت گذاشتند از آن مرتبه اعلی علیین به این زمین آورد و در این خانه ها ساکن کرد تا این کره خاکی به شرف شما مشرف و به نور شما منور شود.

وی ادامه داد: راوی گفت خدمت امام صادق شرفیاب شدم دیدم بیقرار هستند و خیلی احساس خضوع دارم. دلیل را که از حضرت پرسیدم فرمودند: مگر نمی دانید اینجا همان جایی هست که نشانه اش را در قرآن به شما داده اند: «فی بیوت اذن الله ان ترفع و یذکر فیها اسمه یسبح له فیها بالفدو و الاصال؛ در خانه های که خداوند اذن داده رفعت یابد و ذکر شود در آن (خانه ها) اسم او (خدا) و تسبیح می شود (خدا) در آن (خانه ها) صبح و شام» (آیه ٣۶ سوره مبارکه نور).

سخنران این مجلس با بیان اینکه نشان فاطمه را که در قرآن پی می گیریم به ماجرای مباهله می رسی که پيامبر اكرم (ص) بر اساس حكم پروردگار متعال، مسیحیان نجرانی را به مباهله دعوت کرد كه طرفين در پيشگاه خداوند لب به نفرين بگشايند و هر كدام كه بر حق نيستند و دروغ مى گويند، به عذاب الهى گرفتار شوند. نصاري پذيرفتند و اجراي آن را به روز بعد موكول كردند.

 بامداد روز بعد، اجتماعى عظيم از مردم مدينه در بيرون شهر ديده مى شد و گروهى بى شمار براى تماشاى مباهله گرد آمده بودند. در آن حال مشاهده كردند كه پيغمبر اكرم (ص) در حالی که كودكي را در آغوش داشته و دست كودك ديگری را در دست دارد بهمراه بانو و مردی که پشت سر ايشان حرکت می کردند، از راه رسيدند و محلى را براى مباهله در نظر گرفتند.

مسيحيان كه از دور ناظر ورود رسول اكرم (ص ) بودند، بر خلاف انتظار خود ديدند كه آن حضرت با جمعيت و ازدحام نيامده و فقط يك مرد و يك زن و دو پسر با خود آورده است. پرسيدند كه همراهان پيغمبر با او چه نسبتى دارند؟ گفته شد: كه اينان محبوب ترين مردم نزد رسول اکرم  هستند. يكى فاطمه دختر او و ديگرى على داماد و پسر عمش و آن دو پسر، فرزندان دختر او، حسن و حسين مى باشند. اسقف اعظم نصراني كه متحير شده بود، خطاب به جمعيت نصاري گفت: بنگريد كه محمد چگونه با اطمينان تمام و ايمان راسخ به ميدان آمده و بهترين عزيزان خود را براي اجراي مباهله به همراه آورده است! به خدا سوگند اگر او را در اين امر ترديد و يا خوفي داشت، هرگز عزيزان خود را انتخاب نمي كرد. مردم، من در چهره آنان معنويت و روحانيتي مي يابم كه اگر از خدا درخواست كنند، كوه ها را از جاي خود حركت خواهند داد. پس از مباهله با آنان بر حذر باشيد كه عذاب و بلا دامن ما را خواهد گرفت . به دنبال آن، پيامى به رسول اكرم (ص) فرستادند كه از مباهله درگذر. که اگر در این ماجرا فاطمه (س) دست به دعا بردارد ...

این استاد حوزه با اشاره به اینکه حضرت فاطمه (س) در ماجرای مباهله دست به دعا برنداشت، خاطرنشان کرد: چند سال بعد از این ماجرا علی (ع) بود و شمشیر بالای سرش؛ و فاطمه گفت دست بردارید والا دست به دعا برمی دارم!

وی با تاکید بر اینکه این فضایل که گفته شد، محل اجماع فریقین است و صرفا حرف ما نیست بلکه در کتب برادران اهل سنت نیز ذکر شده، اظهار کرد: همه اینها را علامه امینی (ره) که فخر الشیعه است از منابع اهل سنت در کتاب "الغدیر" جمع آوری نمودند.

حجت الاسلام حاج علی اکبری با اشاره به اینکه ما درباره کسی صحبت می کنیم که فقط به خاطر یک عملش، یک سوره در قرآن نازل شد، تصریح کرد: آن سوره به ما می گوید: «يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْماً کانَ شَرُّهُ مُسْتَطيراً. وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلي‏ حُبِّهِ مِسْکيناً وَ يَتيماً وَ أَسيراً. إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لا نُريدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُوراً. إِنَّا نَخافُ مِنْ رَبِّنا يَوْماً عَبُوساً قَمْطَريراً. فَوَقاهُمُ اللَّهُ شَرَّ ذلِکَ الْيَوْمِ وَ لَقَّاهُمْ نَضْرَةً وَ سُرُوراً. وَ جَزاهُمْ بِما صَبَرُوا جَنَّةً وَ حَريراً» (سوره انسان، آیات 7-12).

وی با بیان اینکه پیغمبر (ص) از قدیم ما را راهنمایی کرد که هر کس کم آورد در خانه فاطمه و علی را بزند که بی جواب نمی ماند، خاطرنشان کرد: اما این بار اهل این خانه روزه گرفتند؛ خانه ای که امام راحل (ره) فرمودند "همین خانه محقر فاطمه است که تجلی گاه نور خداوند می شود". وقتی مسکین در راه می زند، فاطمه پیشقدم شد تا کس دیگری نیاید و سهم خود را داد؛ اماعلی آمد و او نیز سهم خود را داد و پشت سرش حسن و حسین نیز آمدند و به دنبال آنها تربیت شده این خانه فضه نیز آمد. این خانواده مقداری آب خوردند و حمد و ثنای خدا را گفتند. شب دوم یتیم آمد و همین ماجرا تکرار شد اما وضعیت خیلی سخت شد به ویژه برای بچه ها؛ شب سوم، اسیر آمد و گفت من غریب هستم و کسی مرا در این شهر نمی شناسد؛ اهل خانه در حال جان دادن، از گرسنگی هستند اما ... . وقتی نبی وارد می شود و حال بچه ها را می بیند، منقلب می شود. وقتی یتیم، مسکین و یتیم خواستند شکر کنند اهل خانه می فرمودند" زبان باز نکنید؛ ما نیازی به شکر نداریم زیرا یک روز سخت در راه است و امروز باید توشه جمع کرد.

وی ادامه داد: یک اقدام فاطمه، خالق هستی و خالق زهرا و خالق حسینین را به تعبیر ما به وجد می آورد، اینگونه غزل سرایی می کند و سوره انسان را نازل می کند.

حجت الاسلام والمسلمین حاج علی اکبری با بیان اینکه چه ماجرایی در کار است که حقیقتی با این همه عظمت و فضایل جان خود را به میدان نبرد می آورد؟ این همه گریه های بلند حضرت نه تنها در خانه بلکه در بقیع برای چیست؟ گریه های بلندی که دیگران را به ستوه درآورد؛ گریه ها، بیقراری ها و ضجه های فاطمه (س)، حکایت از ماجرای بزرگی دارد؛ مسئله این است که اتفاقی روی داد که مسیر تاریخ را عوض کرد!

وی با اشاره به اینکه این مسئله، همان حقیقتی است که در غدیر روی داد یعنی ولایت، خاطرنشان کرد: اگر این ولایت حاکم شود نماز، نیاز، عشق، عاطفه، محبت و ارادت و ... محقق می شود و جامعه بشری همه جلوه های انسانی را خواهد دید.

این استاد حوزه با اشاره به اینکه این همه بیقراری فاطمه برای بشریت است والا فاطمه برای خودش و یا عواطفش گریه نمی کند، تصریح کرد: گریه های تمام نشدنی فاطمه برای من و شما بود؛ چرا که او می دید چه ستم ها اتفاق می افتد و چه استعدادهایی به هدر خواهد رفت.

وی در پایان گفت: قرآن می فرماید از فتنه ای بترسید که وقتی پیش می آید همه را اعم از تر و خشک را می سوزاند و شاید در ابتدا چشم آنان را بسوزاند اما چشم شما را نیز خواهد سوزاند؛ و متاسفانه آن فتنه روی داد.

پایان پیام/