«احمد مهران‌فر» بازیگر سینما و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی شبستان درباره عبدالله اسکندری و تاثیر وی بر سینمای ایران گفت: اولین بار در فیلم «شاعر زباله‌ها» در خدمت استاد بودم، بعد از آن سال گذشته در سریال «شاهگوش» زیر دست استاد قرار گرفتم. تجربه حسی اولیه‌ای که از برخورد با ایشان در اولین اثر دارم این است که فکر مواجهه با این هنرمند لرزه بر تنم انداخت و برایم خوشایند بود که در فیلمی بازی می‌کنم که این استاد بزرگ چهره‌پردازی، در آن حضور دارد.
وی ادامه داد: این تجربه باعث شد علیرغم اینکه تفاوت سنی زیادی با همدیگر داریم، با هم مانند دوست باشیم، البته این نوع رفتار استاد با همه بچه‌های بازیگر این‌گونه است. در حین کار، ضمن اینکه رفاقت عجیبی بین ما و استاد به وجود می‌آید، همانند یک برادر بزرگتر از راهنمایی‌شان برخوردار می‌شدیم.
مهران‌فر خاطرنشان کرد: استاد قبل از گریم با بازیگران هم‌صحبت می‌شود و این روند سبب می‌شود که بازیگر احساس کند خودش نیز در طراحی چهره دخالت دارد که این موضوع حس خوبی در بازیگر ایجاد می‌کند و سبب می‌شود که منِ بازیگر هم با گریمم، ارتباط برقرار کرده و نقشم را خوب ایفا کنم.
وی افزود: عبدالله اسکندری در بیشتر مواقع مواردی از نقش را از صحبت با بازیگر و طراحی چهره، پیدا می‌کرد که شاید هیچ‌کس به آن توجهی نداشته است.
بازیگر سریال «پایتخت» با بیان اینکه برای استاد اسکندری مهم است که بازیگر از گریمش خوشش می‌آید یا خیر، گفت: این نوع رفتار و سوال و جواب، هم سبب رفاقت می‌شود و هم خلاقیت به همراه دارد که به نظر من خیلی از گریمورها به آن توجه نمی‌کنند.
وی درباره مراسم تقدیر از عبدالله اسکندری که در رونمایی از فیلم لامپ ۱۰۰ اتفاق افتاد، نیز بیان کرد: خیلی خوب است که در افتتاحیه هر فیلمی از یک استاد باسابقه سینمای ایران قدردانی شود. این اتفاق تقریباً در تئاتر افتاده است، یعنی زنگ افتتاحیه تئاتر به دست یک پیشکسوت به صدا در می‌آید و به نوعی بزرگداشت محسوب می‌شود.
احمد مهران‌فر گفت: برگزاری چنین مراسمی برای پیشکسوتان سینما سبب می‌شود که نسل جدید نیز ادای دینی به این اساتید داشته باشند.
پایان پیام/
نظر شما