به گزارش خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، عصر روز دوشنبه، چهارم اسفندماه در همایش بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی که در موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران برگزار شد، به ارائه سخن پرداخت و گفت: برخی از متکلمین تعبیر کردند که حکمت خدا اقتضا می‌کند که خدا لطف کند و احسانش شامل حال همه شود، این احسان ورزیدن انسان‌ها به یکدیگر نیز باعث نزدیک شدن به خدا می‌شود.
وی افزود: خواجه نصیرالدین طوسی جامع معقول و منقول به تعبیر مرحوم آیت‌الله انصاری شیرازی که او را خواجه قدوسی نامید، می‌گفت که چون لطف از صفات خداست و امامت هم از صفات خداست از این جهت امام را خدا باید نصب کند، پس مسئله امامت از نظر امامیه به خدای سبحان واجب است.
وی در ادامه سخنانش اظهار کرد: برخی از اشاعره مطرح کردند که چه کسی گفته که خدا برای خلق امام به ما لطف کرده است؟ فخر رازی این اشکال را گرفته و خواجه نصیر هم گفته که این اشتباه است قاعده لطف معنی اش این نیست که انسان مجبور است کار خوب و بد انجام دهد اگر این گونه بود خدا مانع کار بد ما می شد، دیگر کار ما ارزش نداشت، بعضی از منتقدان امامیه تصور کردند که قاعده لطف آنقدر گسترده است که حتی انسان با جبر هم کار خوب و بد انجام می دهد. پس این اشکال امثال فخررازی بر تکفیر امثال خواجه نصیر وارد نیست.
حجت الاسلام خسروپناه درباره دیگر اشکالات بر خواجه نصیر ابراز کرد: اشکالی که معتزله نیز بر امامیه گرفته این است که درست است لطف بر خدا واجب است اما اینکه نصب امام هم لطف است، قبول نداریم! چون لطف برای مسائل شرعی است اما امامت برای حوزه دنیاست و اینها ربطی به هم ندارند! در اینجا متکلمین جواب دادند که از نظر اسلام دین و دنیا از هم جدا نیست و تفکر سکولاریسم در اسلام تفکر درستی نیست. هر عمل ما در این دنیا اثر اخروی دارد، لذا خواجه در شرح اشارات می گوید که انبیای الهی برای آبادانی دنیا آمده اند ولی این آبادانی، سعادت آخرت را نیز تأمین می کند.
این استاد حوزه و دانشگاه در ادامه سخنانش تصریح کرد: اینجا این سؤال پیش می‌آید که پس با این وجود چرا امام زمان(عج) غایب است؟ خواجه نصیر پاسخ می‌دهد که نفس وجود امام لطف است. امام زمان از نظر شیعیان حی است و از دیدگاه ما پنهان است پس وجود امام لطف است و تصرفش لطف دیگری است ما اگر آمادگی ظهور داشته باشیم، او ظهور می کند.
پایان پیام/
نظر شما