به گزارش خبرنگار سینمایی شبستان، عبدالحسین برزیده در ابتدای نشست ضمن اعلام حضور الله‌داد شاهسون، شخصیت اصلی این فیلم، گفت: در سال 77 من مصاحبه آقای شاهسون را از تلویزیون دیدم و ایشان می‌گفتند که 19 روز در راه بودند تا به ایران برسند، در آن زمان گمانه‌زنی‌های زیادی در این خصوص مطرح شد، فردای آن روز سیف‌الله داد با من تماس گرفت و پیشنهاد این سوژه را به من داد و در واقع او کلید اصلی این کار بود. در همان زمان ترتیب مصاحبه‌ای با آقای شاهسون دادیم که ایشان هنوز در قرنطینه بودند، آقای بروجردی هم که در آن زمان مسئولیتی در وزارت امور خارجه داشتند اصرار داشتند که این فیلم نباید ساخته شود، ایشان می‌گفت قرار است ما طالبان را به رسمیت بشناسیم و نباید حرفی در خصوص واقعه مزارشریف زده شود، من در آن زمان تاسف خوردم که مسئولین تا این حد سلب مسئولیت می‌کنند، در آن زمان دیپلماسی ما گاف بزرگی داده بود و کسی دوست نداشت راجع به این موضوع حرفی زده شود، یکی از دلایل به طول انجامیدن این پروژه نیز همین موضوع بود.
وی خاطرنشان کرد: متأسفانه مسئولان در آن زمان در قبال این اتفاق سکوت کردند و خانواده‌های شهدا و قربانیان آن حادثه قربانی این سکوت شدند، من امروز با نمایش این فیلم سیمرغ بلورینم را از جشنواره گرفتم چرا که توانستم و سعی کردم تا حدودی وظیفه‌ام را به عنوان یک شهروند در این رابطه انجام دهم.
برزیده در ادامه اظهار کرد: ما صرفاً یک فیلم درباره مزارشریف و طالبان نساختیم، رفتار طالبانی و افراطی‌گری بوده، هست و خواهد بود و این رفتار مخصوص افغانستان هم نیست و در کشور خودمان هم این رفتار مشاهده می‌شود. پایین کشیدن یک نماینده از پای تریبون یک کار طالبانی است، رفتار طالبانی تاریخ مصرف ندارد، امیدوارم در خصوص این درون مایه فیلم هم حرفی زده شود، امروز خطر افراطی‌گری کشور ما را تهدید می‌کند. در فیلم دخل و تصرف انجام دادیم اما این به معنای تحریف کردن نیست و نگفتن بخشی از حقیقت هم حتماً اتفاق افتاده است.
وی ادامه داد: در آن دوره و زمانی که این اتفاق افتاد، جمهوری اسلامی ایران داشت وارد جنگی بزرگ می‌شد و در همین دوره دکتر روحانی دبیر شورای امنیت ملی بود، من می‌خواهم از ایشان تشکر کنم چرا که ایران را از وقوع جنگی دوباره نجات دادند.
این کارگردان خاطرنشان کرد: جمله کلیدی این فیلم این است که هیچ جنگی به نفع هیچکس نیست اما باید این نکته را هم در نظر گرفت که جنگ برای تعداد معدودی از افراد خیلی منافع دارد. ما بین نقد وزارت امور خارجه و وحشی‌گری‌هایی که طالبان در آن مقطع زمانی انجام داد باید یکی را انتخاب می‌کردیم و تمرکزمان را بر روی آن می‌گذاشتیم اما در عین حال سعی کردیم که منصفانه برخورد کنیم.
برزیده در پایان سخنانش خطاب به دولت درخواست کرد: می‌خواهم خواهش کنم از دولتی که هنوز از آن چیزی ندیدم و به وعده‌های انتخاباتی‌اش هنوز عملی نکرده خواهش کنم بداخلاقی‌های سال‌های گذشته را جبران کند و از مردم ایران و دیپلمات‌هایی که شهید شدند و خانواده‌های آنها عذرخواهی کنند.
منوچهر شاهسواری تهیه کننده فیلم نیز در سخنانی با اشاره به مشکلات ایجاد شده در نمایش اول فیلم در سینما فلسطین گفت: یکی از وظایف برگزار کننده‌ها این است که با هماهنگی با عوامل فیلم از اشکالات و ایرادات اینچنینی جلوگیری شود، متأسفانه درخصوص نمایش اول فیلم مشکل پیش آمد و این موضوع ما را آزار داد. گروهی سخت کار کرده و فیلم را به اینجا رسانده اما وقتی فیلم با مشکلی اینچنینی روبرو می‌شود، گروه دلسرد می‌شود.
وی درباره فیلم بیان کرد: این پروژه فارغ از مسائل اساسی و پیچیده‌ای که به همراه داشت تجربه‌ای متفاوت برایم بود که با یک گروه همدل و رفیق کار کردم. ما در مقطعی از کار بخاطر شرایطی که بوجود آمد تغییراتی انجام دادیم، همینجا از آقای مسعود رایگان بخاطر رفاقت و اخلاق حرفه‌ای که داشتند و ما را از موقعیتی خطرناک عبور دادند تشکر می‌کنم.
حسین یاری، بازیگر نقش الله‌داد شاهسون در این فیلم در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه چرا حاضر نشدید با آقای شاهسون روبرو شوید، گفت: من از ترس حسن برزیده نخواستم آقای شاهسون را ببینم چون ایشان شخصیتی را در ذهن داشتند و من احساس کردم که اگر با شاهسون ملاقات کنم خودم دچار دوگانگی می‌شوم و من از ایشان هم بابت این موضوع عذرخواهی کردم.
علیرضا زرین دست مدیر فیلمبرداری این فیلم نیز در این نشست گفت: وقتی فیلمنامه را خواندم به همکاری با این گروه علاقمند شدم، کم و بیش از اتفاقاتی که برای دیپلمات‌های ایرانی در مزار شریف رخ داده بود اطلاع داشتم و به عنوان یک ایرانی یک وظیفه کوچکی داشتم که خواستم آن را انجام دهم و در خصوص بی‌عدالتی که نسبت به قربانیان این حادثه انجام شد سهمی داشته باشم.
مسعود رایگان دیگر بازیگر فیلم نیز در مورد نقشش توضیح داد: فکر می‌کنم اگر این شخصیت از فیلمنامه و فیلم حذف می‌شد به روند داستانی کار لطمه می‌زد، مانی که این اتفاق در سال 77 و در مزارشریف رخ داد من خارج از کشور بودم و این خبر آنچنان تکان دهنده بود که در بهت بسر می‌بردم مثل اتفاقی که چند روز قبل برای خلبان اردنی افتاد.
مهتاب کرامتی درباره ایفای نقش در این فیلم در سخنانی گفت: من در طول کار تمام تلاشم را کردم تا بتانم نقش را باورپذیر کنم، وقتی فیلمنامه را خواندم و وقتی فهمیدم قرار است که نقش یک زن افغان را بازی کنم در ابتدا می‌دانستم که نمی‌توانم آن را اجرا کنم، بعد از آقای برزیده خواستم تا تست گریم انجام بدهیم تا ببینم این نقش را خودم می‌توانم قبول کنم یا خیر که خوشبختانه این اتفاق افتاد و من در این فیلم نقش یک زن افغان را بازی کردم.
پایان پیام/
نظر شما