به گزارش خبرگزاری شبستان، بعد از کاهش های متوالی بهای نفت، آذر ماه امسال بود که سازمان کشورهای تولید و صادر کننده نفت تشکیل طی جلسه ای، بر ثبات سقف تولید نفت تأکید کرد.این خبر، خبری ناخوشایند برای اکثر کشورهای عضو بود که اقتصادی تک محصولی را تجربه می کنند.
جمهوری اسلامی ایران که در عین عضویت به عنوان یکی از اعضای تأثیرگذار در فرایند قیمت گذاری، افزایش و یا کاهش تولید نفت، از کاهش بهای جهانی، کسری فراوان بودجه را تجربه کرده بود و از سوی دیگر به اهداف مد نظر خود در اجلاس اخیر اوپک جهت تغییر اوضاع به سمت بازگشتت نفت به قیمت بالای صد دلار در هر بشکه نرسیده بود، اقدام به استخدام و به میدان آوردن برخی از ظرفیت های بالقوه و بالفعل خود کرد:
v حضور آقای نیکلاس مادورا، رئیس جمهوری ونزوئلا:
رئیس جمهور ونزوئلا چند روز گذشته سفری کوتاه به ایران داشت و در این سفر با مقام معظم رهبری و رئیس جمهور دیدار کرد. در این دیدارها بر لزوم پیاده سازی اقدامات هماهنگ جهت مقابله با کاهش قیمت نفت تأکید شد. نکته حائز اهمیت در این سفر، دنبال شدن ادامه این سفر در عربستان سعودی بود. مادورا بعد از رایزنی ها تهران، تهران را به مقصد ریاض ترک کرد تا در آنجا با ولیعهد عربستان دیداری داشته باشد. همچنین وی برنامه دیدارهایی از الجزایر و قطر را نیز داشت.
v حضور آقای عادل عبدالمهدی، وزیر نفت عراق:
روز دوشنبه وزیر نفت عراق جهت پاره ای از مذاکرات با مسئولان ایرانی وارد تهران شد. از این حضور، فرضیه شدت گرفتن تلاش های ایران جهت خنثی سازی تحرکات کشورهای عضو و غیر عضو اوپیک قوت می یابد.
فارغ از تحولات مورد اشاره در سطور بالا، دولت هایی همچون ایران که با مشکلات داخلی و خارجی دست و پنجه نرم می کنند، نیازمند راهبردهای بلند مدت تری نسبت به اقدامات فوق هستند. هر چند به نوبه خود می توان این تهدید نفتی را به فال نیک گرفت و از آن حد اکثر بهره برداری را داشت. مثلاً تقویت رابطه با همپیمانان عضو اوپک، کاهش اتکا به نفت و پایه ریزی مجدد «اقتصاد غیر نفتی»، پرهیز از خام فروشی و ... .
باید منتظر ماند و دید در چشم انداز های دور و نزدیک تحولات نفتی، واکش های بازار به شکل گیری جبهه دوم در اوپک چه خواهد بود و آیا لازم می باشد سناریوهای جدیدی مانند چانه زنی با تولیدکنندگان غیر نفتی را بر روی میز قرار داد یا خیر.
پایان پیام/
مجتبی تکبیری
کارشناس ارشد روابط بین الملل
نظر شما