به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از گرگان، در گوشه ای از این جهان پهناور و در شمال شرقی سرزمین ایران ، بارگاهی ملکوتی قرار دارد که ملجاء عاشقان اهل بیت پیامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) است.
آنجا امامی آرمیده است که به "رضا" شهرت دارد ، چرا که گفتار، رفتار و سراسر زندگيش، سرشار از رضایت او از خداوند بزرگ بود.
این روزها، حریم نورانی این امام بزرگوار، حال و هوای دیگر دارد، سیل مشتاقان از هر سوی گلستان به مانند شهرهای دیگر کشور به شهر مشهد روانه می شوند تا در آخرین روز از ماه صفر، سالروز شهادت امام رضا (علیه السلام)، آن حضرت را در حرم مطهر و معنویش زيارت كنند.
عده زیادی از مردم گلستان همانند سایر هموطنان عاشق اهل بیت(علیهما السلام) با پای پیاده عزم سفر کرده اند تا در جوار حرم مطهر امام هشتم شیعیان حضرت امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام) آرام گیرند.
آنها که حضور در این مکان ارزشمند را تجربه کرده اند، می دانند که در اين جايگاه چگونه روح و جان انسان در معرض نسیم حیات بخش دعا و مناجات قرار می گیرد و با گنجينه فضیلت و پاکی پیوند می خورد.
مردم گلستان در هر شهر و روستا سالروز شهادت حضرت امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام) را در مسجد و تکایا به عزاداری می پردازند.
هیئت های عزاداری در خیابان ها تامیادین شهرها روانه اند و این چنین عشق و ارادت خود را به ساحت مقدس امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام) ابراز می کنند.
در سالروز شهادت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام)، ما نیز دلهایمان را متوجه حرم نورانی ایشان می کنیم و بر آن بزرگوار سلام و درود می فرستیم .
سلام بر تو ای علی بن موسی الرضا ، سلام و درود خدا بر تو ای امام بزرگواری که برای راستی و عدالت در راه حق تلاش کردی.
بخشی از فرازو نشیب های زندگانی حضرت امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام)
بیشتر سالهای زندگی امام رضا (علیه السلام) در شهر مدینه و دو سال آخر عمر مبارك آن حضرت در سرزمین مرو ، مرکز حکومت عباسیان گذشت.
امام رضا (علیه السلام) بعد از شهادت پدرش امام موسی کاظم (علیه السلام ) ، در سال 183 هجری قمری به امامت رسید، این دوران پرشکوه و جاودانه 20 سال به طول انجامید . امام رضا (علیه السلام) در این مدت ، بنا به وظایفی که برعهده داشت، به اصلاح جريانهاي فکری رايج در جامعه و تقویت بنيان هاي دینی مردم پرداخت.
به تعبیر خود آن حضرت ، امام، پایه و اساس دین و چون ستاره ای راهنما در تاریکی های شب است، سیره و عملکرد امام رضا (علیه السلام) در دوران زندگیش ، نشان می دهد که ایشان راهنمایی مدبر و تيزبين در مسائل عقیدتی، اجتماعی و سیاسی بود.
پنج سال آخر امامت امام رضا (علیه السلام)، همزمان با خلافت مامون ، حاکم عباسی بود و غالبا ايشان از سوی حکومت عباسیان تحت نظر و كنترل بود.
عباسیان، اهل بیت پیامبر را بزرگترین تهدید علیه حاكميت خود می پنداشتند، چرا که اهل بیت پیامبر در ترويج انديشه هاي اصيل ديني و روشن شدن افکار عمومی، نقش به سزايي داشتند، آنان پرچمداران واقعي عدالت و از طلايه داران مبارزه با ظلم و تبعيض بودند.
امام رضا (علیه السلام) محبوب قلوب مسلمانان بود
امام رضا (علیه السلام) محبوب قلوب مسلمانان بود، آن حضرت نواده پاك رسول خدا بود و اين خويشاوندي با پيامبر(صلی الله علیه وآله وسلم) ، موجب مي شد كه مسلمانان با اشتياق زايدالوصفي به محضر ايشان بشتابند تا از نورانيت وجود آن حضرت، بهره ببرند.
مردم از دور و نزدیک به شهر مدینه می آمدند. هرکس بنا به ظرفیت و درک خویش، از سخنان و منش آن حضرت فيض می برد.
توجه توده هاي مردم به امام رضا (علیه السلام)، ابهت ظاهری عباسیان از جمله مامون را تحت الشعاع قرار می داد و اين مسئله براي آنها نگران كننده بود، از این رو، مامون در صدد برآمد كه امام رضا (علیه السلام) را از شهر مدینه كه كانون تجمع دوستداران امام بود ، دور کند . به همين دليل امام رضا (علیه السلام) به اجبار شهر مدینه را ترک کرد و به مرو ، مرکز حکومت عباسیان رفت.
سفر امام رضا (علیه السلام ) از مدینه به مرو ، فرازی مهم در تاریخ اسلام است . یکی از نتایچ پربار این سفر ، رشد و بالندگي هرچه بيشتر فرهنگ و علوم اسلامي بود.
امام رضا (علیه السلام) در مسجدی در مرو ، برای مسلمانان جلسات متعدد برگزار می کرد و برای تربيت یاران خاص خود نيز محفلي علمی تشکیل داده بود ، این مسایل مامون را نگران می کرد.
مامون اوج اقبال و محبت مردم به امام رضا (علیه السلام) را در جریان خواندن نماز عید فطر مشاهده ، آن روز که امام برای برپایی نماز عید از منزل خارج شد ، انبوه جمعیت با شور و التهاب ، به دنبال آن حضرت برای اقامه نماز حركت كردند، در این هنگام به مامون خبر رسید که اگر علی بن موسی را باز نگردانی ، موج عظيم حركت مردم ، حكومت تو را به خطر می اندازد . بدين شكل ، مامون دریافت که آوردن امام رضا(علیه السلام) به مركز حكومت ، نه تنها از محبوبیت آن حضرت نکاست ، بلکه جاذبه امام در ميان مردم فراگيرتر شد.
امام رضا (علیه السلام) چون پدر و اجداد پاکش ، قبل از هرچیز بنده پاك و مخلص خداوند بود، در پرتو همین بندگی ، ارزشهای والای انسانی و مقامات بلند معنوی در وجود ایشان تجلی داشت، کرامت انسانی و اخلاقی آن حضرت به گونه ای بود که نه تنها مسلمانان ، بلکه دشمنان نیز به آن اعتراف داشتند . دغدغه اصلي آن حضرت ، حفظ دین خدا و اجرای وظایف الهی بود.
امام رضا (علیه السلام) می فرمود :«شرافت هرکس به تقوا و عظمت او به میزان طاعت و بندگی اش به درگاه خداوند است»
بخشش و سخاوت امام رضا (علیه السلام) در نزد همگان مشهور بود، امام غالبا بطور پنهانی صدقه می داد و اموال خویش را بین نیازمندان تقسیم می کرد.
سیره امام رضا (علیه السلام) در برخورد با مردم آن چنان نیکو و آمیخته با مهر و مودت بود که در بخشی از زیارت نامه ایشان می خوانیم:" سلام بر تو ای امام و پیشوای رأفت و مهربانی "
اقامت امام رضا (علیه السلام) در سرزمین مرو ، دو سال بیشتر به طول نیانجامید زیرا مامون تاب تحمل وجود مقدس و نورانی آن امام عظیم الشان را نداشت، او برای مقابله با محبوبیت و نفوذ امام رضا (علیه السلام) ، چاره را در آن ديد كه نور امام را خاموش سازد و ايشان را به شهادت برساند، امام رضا (علیه السلام) در چنین روزی به دنبال دسیسه ای از سوی مامون خلیفه عباسی مسموم و به شهادت رسید.
آری شرافت، تقوی، عظمت و تجلی ارزشهای والای انسانی و مقامات بلند معنوی در وجود امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام) با شهادتش در دلها هرگز خاموش نشد و سیل مشتاقانش همواره در راه زیارت بارگاهش از هر کوی و برزن سرازیرند.
پایان پیام/
نظر شما