به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام والمسلمین سیدحسین مؤمنی، استاد حوزه علمیه قم در حسینیه بیت الحسین تهران گفت: پیامبر اسلام(ص) در سال آخر عمرشان یک وصیت خصوصی و یک وصیت عام به مردم کردند، در وصیت خاص به ابوذر فرمودند مسیر بندگی خدا از رهگذر این سه مطلب است؛ معرفت نسبت به خدا، اقرار به اینکه من پیامبر بشیر و نظیر هستم و سوم محبت اهل بیت من.
وی ادامه داد: احادیثی مانند مثل اهل بیت من در میان امتم مانند سفینه نوح است از جمله مصادیق وصیت خاص نبی است زیرا شرط سوار شدن بر کشتی نوح ایمان به نوح بود وگرنه کسی نمی توانست سوار شود حتی اگر پسر نوح بود.
خطیب این مجلس با تاکید بر اینکه اگر هر کدام از این سه مطلب نباشد بندگی خدا دچار مشکل می شود، اظهار داشت: پیامبر در وصیت عام فرمودند از میان شما می روم ولی کتاب خدا و عترتم را در میان شما قرار می دهم و این دو از هم جدا نمی شوند تا در حوض کوثر به من برسند و هر که به این دو چنگ بزند ابدا گمراه نمی شود.
وی افزود: طبق روایات ثقل اکبر قرآن و ثقل اصغر اهل بیت است.
حجت الاسلام والمسلمین مومنی با بیان اینکه هر چیزی نیاز به پشتوانه دارد از جمله پولی که در مملکتی منتشر می شود نیاز به پشتوانه دارد، خاطرنشان کرد: خوش به حال کسانی که پشتوانه شان حقوق معنوی مانند نماز شب، نماز اول وقت و اهل بیت عصمت و طهارت باشد.
استاد حوزه با بیان اینکه وضعیت قرآن مشخص است، گفت: برای اینکه کتاب خدا تا ابد در کنار عترت باشد نیاز به امام زنده است لذا از همین طریق نیز وجود امام زمان (عج) اثبات می شود.
وی افزود: اگر کسی به بهانه اینکه قرآن هست اهل بیت را کنار گذاشته و یا به بهانه وجود اهل بیت قران را کنار بگذارد دچار خطا شده است.
خطیب این مجلس با تاکید بر اینکه از 24 تا 28 صفر 2 اتفاق مهم روی داد، تصریح کرد: در 26 یا 27 صفر پیامبر اسلام (ص) اسامه را همراه با لشکری فرستادند و تاکید فرمودند لعنت به کسی که با لشکر اسامه نباشد اما همچنان که اهل سنت نقل کرده اند عده ای از جمله اولی و دومی با این توضیح که علاقه زیادی به پیامبر اسلام داریم لشکر اسامه را رها کردند و برگشتند.
وی ادامه داد: اتفاقی که در 24 صفر افتاد این بود که پیامبر فرمودند برای من دوات و مرکبی بیاورید تا مطلبی بنویسم که بعد از من راه را گم نکنید.
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه در همین جا از سوی کسی که حتما مشرک است ظلمی روی داد، اظهار داشت: دومی گفت او دچار تب شده است (نعوذ باالله) هذیان می گوید.
وی گفت: ابن عباس می گوید بعدها از دومی پرسیدم چرا نگذاشتی پیامبر مطلبش را بنویسد و دومی پاسخ داد می دانستم که می خواهد نام علی (ع) را بنویسد.
حجت الاسلام والمسلمین مومنی با بیان اینکه این جسارت اول ظلم در تاریخ بود، خاطرنشان کرد: آن فرد مغرض بدین صورت به هدفش رسید و سیلی خوردن، تیرباران شدن پیکر امام حسن (ع) و بریدن سر امام حسین (ع) در همین 24 صفر اتفاق افتاد.
وی افزود: آن فردی که چنین حرفی به پیامبر زد، مشرک است زیرا قرآن می فرماید پیامبر هیچگاه بر اساس هوای نفسش سخن نگفته است.
خطیب این مجلس به نقل از آیت الله میرجهانی اذعان کرد: 4 هزار نفر در مدینه حاضر بودند و حتی از شهرهای دیگر نیز آمده بودند تا در شهر ایجاد رعب کنند اما این عده ظلم بر علی (ع) و فاطمه (س) را دیدند و کمک نکردند.
حجت الاسلام مومنی با تاکید بر اینکه ظلم دوم در 28 صفر اتفاق افتاد، تصریح کرد: پیامبر همواره حاکم میان دو قوم اوس و خزرج را انتخاب می کرد لذا بعد از رحلت پیامبر (ص) سران این دو قوم در ثقیفه بنی ساعده جمع شدند تا حاکمی برای خود برگزینند نه اینکه خلیفه بعد از نبی را انتخاب کنند هرچند کار آنها برای انتخاب حاکم میان خودشان نیز اشتباه بود زیرا فضا را آلوده کردند و از این طریق نامردها در حالی که بدن پیامبر هنوز رو به زمین بود به وصیت ایشان بی توجهی کرده و حکومت دست نااهلان افتاد.
وی ادامه داد: وقتی اوس و خزرج در ثقیفه بنی ساعده جمع شدند خبر را به دومی رساندند و او به اولی گفت که بیا کارت دارم اولی گفت مشغول غسل پیامبر هستم دومی مجددا به او گفت بیا و گفت اگر نیایی مطلب مهمی را از دست می دهی و الان باید به تعهدت عمل کنی. سرانجام دومی همراه با اولی به مسجد رفتند اولی بر منبر رفت تا مثلا حاکم بین اوس و خزرج را تعیین کند اما گفت چرا حاکم میان شما را انتخاب کنیم باید اول خلیفه بعد از پیامبر انتخاب شود، آنگاه از اولی پرسیدند نظر تو چیست و او گفت به نظر من عمر گزینه خوبی است و عمر گفت ابوبکر شایستگی بیشتری دارد و پس از چندین بار رد و بدل کردن تعارف میان یکدیگر اولی توانست با زور، تهدید، شمشیر و تطمیع خلیفه شود، خبر را که به امیرالمومنین (ع) رساندند حضرت فرمودند من بدن پیامبر (ص) را رها نمی کنم.
حجت الاسلام والمسلمین مؤمنی افزود: دومی به ابوبکر گفت پایه های حکومتت سست است اگر از علی بیعت نگیری و او نیز تصمی گرفت به هر شکل ممکن از امیرالمومنین علی (ع) بیعت بگیرد.
وی با تأکید بر اینکه همه این مطالب را به نقل از اهل سنت بیان می کنم، اظهار داشت: هیچ پیامبری را مانند پیامبر ما اذیت نکرده اند؛ شکمبه گوسفند بر سرش ریختند، در شعب ابیطالب حصرشان کردند، به ایشان تهمت زدند و ... اما پیامبر (ص) هیچگاه نفرین نکردند و همواره برای امت شان دعا می کردند.
خطیب این مجلس خاطرنشان کرد: در قیامت هر پیامبری می گوید رب نفسی اما رسول الله (ص) می فرمایند رب امتی.
وی افزود: پیامبر اسلام (ص) به خدا گفتند می خواهم روز قیامت فقط من و تو بدانیم چه کسانی از امتم گناه کرده اند اما خداوند به پیامبر فرمودند اگر اینها امت تو هستند بندگان من می باشند لذا به جلال و عظمتم قسم که نمی گذارم حتی تو متوجه شوی برخی از آنها چه گناهی کردند.
پایان پیام/
نظر شما