حجت الاسلام دکتر«طباطبایی نژاد»، مدیر گروه سیره نگاری مرکز تحقیقات دارالحدیث قم در گفت وگو با خبرنگار سرویس مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان با بیان اینکه برنامه ها و کارکردهای مساجد امروز با آنچه که در زمان پیامبر اکرم(ص) در رابطه با مساجد جاری بود تفاوت بسیاری دارد، اظهار کرد: مسجد ظرفیت و کارکردهای متنوعی دارد که باید نسبت به احیای آن در جامعه دغدغه بیشتری داشته باشیم.
وی ادامه داد: تاکید بر اقامه نماز جماعت در مسجد و بیان ثواب اقامه نماز در مساجد از جمله مواردی است که اولا باید در سطح مساجد مطرح شود و در وهله بعد باید از سوی مراکز متولی امور مساجد و رسانه ها مورد توجه قرار گیرد، ضمن این که اصل اقامه نماز نیز مسئله ای است که نیاز به کار فرهنگی جدی از سوی مبلغان دارد، ما تابع پیامبر اکرم(ص) هستیم پس اگر تابع پیامبر(ص) هستیم باید توجه کنیم که اقامه نماز برای حضرت در هر شرایطی اولویت داشت.
مدیر گروه سیره نگاری مرکز تحقیقات دارالحدیث قم با اشاره به منش و رفتار حضرت رسول(ص) در مواجهه با مخالفان؛ تصریح کرد: عجیب است که بعد از تسخیر مکه توسط پیامبر(ص) و یارانش با وجود آنکه سال های سال حضرت از مکه دور بود و در واقع از مکه بیرون رانده شده بودند اما همه را عفو می کنند، در این شرایط هم بود که جوانی به نام عتاب بن اسیر از قبیله بنی امیه می آید و در حالی که هنوز مسلمان نبود در خیل جمعیت قرار می گیرد و زمانی که بلال حبشی برای اذان گفتن بر بام کعبه می رود به پهلودستی خود می گوید: خوب شدن پدرم زنده نبود تا صدای این کلاغ را بشنود، با این حال وقتی پیامبر(ص) عفو عمومی صادر کرد او به محضر حضرت رسید؛ خود را معرفی کرده و مسلمان شد و پیامبر(ص) او را حاکم مکه قرار داد و او تا وقتی که پیامبر(ص) زنده بود حاکم مکه بود و بعد از پیامبر(ص) نیز به احترام آن حضرت همچنان حاکم مکه ماند و عجیب اینکه حضرت رسول(ص) فردی از اهل مکه را بر حاکمیت اهالی قرار داد که این امر حکایت از منش و برخورد حکیمانه آن حضرت دارد.
وی به فضایل اخلاقی پیامبر گرامی اسلام اشاره و اظهار کرد: از مهمترین ویژگی های حضرت محمد(ص) این بود که آنچه به مردم توصیه می کردند را خودشان عامل بودند و از همه بیشتر اهل عمل بودند و اینگونه نبود که توصیه یا فرمانی را داشته باشند اما خودشان توجهی به آن نکنند، حضرت حقیقتا الگوی جامعه اسلامی بودند.
حجت الاسلام «طباطبایی نژاد» ادامه داد: در زمان شروع نبوت پیامبر گرامی اسلام ماجرای جالبی رخ می دهد که در این مجال با توجه به اشاره ای که نسبت به منش و اخلاق پیامبر(ص) داشتم بیان این ماجرا خالی از لطف نیست، این ماجراچنین بود که در زمان کودکی «زید بن حارثه» که به دوران قبل از اسلام بر می گرد زید به همراه مادرش به دیدار خاندان و قبیله مادر می رود و یک مرتبه در بین راه غارتی اتفاق می افتد و حمله ای به آن منطقه صورت می گیرد و زید اسیر می شود و در مکه حضرت خدیجه او را می خرد و بعد که با پیامبر ازدواج می کند زید به خانه پیامبر می رود.
وی ادامه داد: از سوی دیگر خانواده زید و پدرش که افراد شاخصی بودند و در قبیله خودشان ریاست داشتند، بعد از مدت ها می فهمند که فرزندشان در مکه در منزل خانم و آقایی زندگی می کند، در نتیجه پدر و عموی زید راهی می شوند و پول زیادی را با خود همراه می کنند و به محضر پیامبر(ص) می رسند و می گویند هرچه پول می خواهید بگیرید و فرزند ما را آزاد کنید که پیامبر(ص) در پاسخ می فرماید: اگر خودش می خواهد با شما بیاید، من مخالفتی ندارم و پولی نیاز نیست اما اختیار با اوست و زمانی که به زید مراجعه می کنند او می گوید می خواهم در کنار اینان بمانم و با آنها زندگی کنم، یعنی زید حاضر شد دوری از خانواده خود را تحمل کند تا در کنار پیامبر(ص) بماند و زندگی کند که این امر از یک جهت نشان از منش و اخلاق نیکوی حضرت دارد.
حجت الاسلام دکتر «طباطبایی نژاد» تصریح کرد: این چنین اخلاق نیکویی از پیامبر(ص) است که باعث می شود کسی که به عنوان خدمتکار در خانه ای حضور می یابد چنین احساسی نسبت به صاحب خانه پیدا کند یعنی آن قدر به او محبت می کنند که او حاضر شد در خانه پیامبر(ص) بماند و این نمونه ای از اخلاق متعالی است که نظیر آن را نمی توانیم در جایی دیگر پیدا کنیم جز در سیره پیامبر اکرم(ص) و خاندان مطهرش.
وی افزود: نمونه دیگر در مورد مراجعه یک فقیر به خانه پیامبر(ص) است که در این رابطه آیه ای نیز در قرآن وجود دارد و ماجرا از این قرار بوده است که فقیری به درب خانه پیامبر(ص) می آید و تقاضای کمک و غذا می کند، پیامبر(ص) اما با اینکه در راس جامعه است در منزل غذایی ندارد ، بعد ظهارا آن فقیر تقاضای لباس می کند که پیامبر(ص) جز لباسی که بر تن داشته است لباس دیگری نداشته و همان لباس را به او می دهد، در این اثنا نیز مسلمین در مسجد منتظر پیامبر(ص) بودند و این در حالی بود که پیامبر(ص) لباس دیگری نداشت تا به مسجد برود که در اینجا آیه ای نازل می شود و خداوند خطاب به پیامبر(ص) می فرماید: « وَلاَ تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلَى عُنُقِكَ وَلاَ تَبْسُطْهَا كُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَّحْسُورًا » (و دستت را به گردنت زنجير مكن و بسيار [هم] گشادهدستى منما تا ملامتشده و حسرتزده بر جاى مانى )، این امر حکایت از این دارد که پیامبری که مردم را توصیه به گشاده دستی می کند خود نیز عامل به عمل است و حتی از لباس تن اش برای کمک به فقیر می گذرد.
پایان پیام/
نظر شما