بزهکاری ها، معلول بی اعتنایی به نماز جماعت است

خبرگزاری شبستان: ماز داراي ابعاد فردي، اجتماعي و سياسي است. نمازي که در دين ما به آن و به جماعت آن و به پر کردن مساجد در آن تاکيد شده و نماز هاي جمعه و نماز هاي سالانه ي جماعت مثل نماز اعياد مختلف ، تاثير شگرفي در ابعاد مختلف فردي، فرهنگي، اجتماعي و سياسي دارد. اگر ما از يکي از اين ابعاد در بُعد عملي غافل باشيم انگار که از کل نماز غافليم و اگر از نماز غافل باشيم از کل دين اسلام غافليم . برای تبیین ابعاد ناشناخته نماز به ویژه نماز جماعت به گفت و گو با حجت الاسلام تقی قرائتی،‌مدیر موسسه مجد پرداخته ایم که در ادامه مشروح آن را می خوانید.

بعضی ها به این بهانه که می خواهند نماز با حضور قلب بخوانند و سلوک و اخلاص بیشتری در نماز داشته باشند ترجیح می دهند به صورت فرادا نماز بخوانند. نظرتان درباره این استدلال چیست؟

اتفاقا نکته این جاست که هرکس گمان می کند مثلا با  این کارها به خلوص و تضرع و تواضع بیشتری می رسد راه را دارد اشتباه می رود.  ممکن است فرد پیش خودش گمان کند چقدر نماز حواس جمعی خوانده است اما در واقع کار او لنگ می زند و یک جای کارش ایراد دارد. ما مأمور به ظاهر هستیم، می فرماید  اگر می خواهی نماز بخوانی مثلا در اداره نمی خواهد عین آدم هایی که دارند کار بدی می کنند پنهان کنی و تصور کنی خیلی اخلاص به خرج می دهی. نه! این طور نیست. نماز را پنهانی و مخفیانه و در خانه نباید خواند. نماز یک امر به اصطلاح تعهدی و التزام عملی به اسلام است لذا اگر کسی رفت م با جماعت نماز خواند نماز خوانده است اما کسی که به بهانه نماز خواندن با اخلاص می نشیند خانه، در واقع خودش را گول میزند و جزو نمازخوان ها نیست.

چرا تا این حد تأکید به نمازجماعت وجود دارد؟

برای این که شما نمی توانی یک راه برای خودت داشته باشی و دیگری هم یک راه برای خودش. ما در اسلام، نماز را مقدمه مسجد رفتن می دانیم نه این که مسجد را مقدمه نماز بدانیم. کسی که نمی خواهد همراه دیگران و با بقیه مسلمانان پشت یک امام جماعت، نماز بخواند در واقع می گوید من شما را قبول ندارم، این آدم دچار عجب و  تکبر است.

نماز شب چطور؟

عرض بنده درباره نمازهای واجب است. نماز شب، نماز  نیست نافله است. دعا است. آنچه در اسلام و  قرآن به آن تآکید شده  این است که شما نمازتان را  با جماعت به جا بیاورید، منظور از این نماز هم  نماز واجب است.  نماز واجب باید آشکار باشد،  اما نماز مستحبی ذکر است و ذکر مخفی باشد بهتر است، غیر مسجد باشد بهتر است.

آیات و روایات ما و تجربه 40 ساله بنده نشان می دهد نماز غیر مسجد، اعتباری ندارد. نماز باید به صورت علنی برگزار شود. معلوم هم شود شما دارید به نماز می روید. این طور نباشد  دزدکی بروید یا مثلا از شما پرسیدند کجا می روید جایی غیر از مسجد را بگویید. اصلا چرا اذان را به صدای بلند می گویند. چرا در مأذنه ها اذان می گویند؟  می خواهند بگویند نماز فریضه ای علنی است و  زمانی می تواند قدرت داشته باشد که مسلمان ها با هم و کنار هم برگزارش کنند. این است که یک رکعت نماز در مسجد بهتر از 40 سال عبادت در خانه است.

چه کنیم از ظرفیت های مغفول نماز بهتر بهره برداری کنیم؟

شما ببینید کسی که می خواهد چند ساعت برود کوه یا حتی بخواهد در بوستان محله شان ورزش کند دنبال این می گردد که یکی با او همراهی کند، دنبال یار و دوست می گردد که در آن کوه یا آن تمرینات ورزشی با او باشد. شما وقتی می خواهی سفر  بروی خیلی کم پیش می آید تک و تنها راه بیفتی بروی سفر. دوست داری دوستان یا خانواده ات کنارت باشند و آن ها را در این تجربه کنار خود حس کنی همین طور وقتی می خواهیم عزاداری کنیم سینه بزنیم این طور نیست هر کسی بنشیند خانه خودش سینه بزند. آدم ها کنار هم جمع می شوند، می روند خیابان و کوچه و تکیه و حسینیه عزاداری می کنند.

چون به واسطه آن کنار هم جمع شدن، بودن ما و جمعیت و جماعت مان معلوم می شود.

بله چطور می شود قبول کرد که این رخداد برای نماز که مهم ترین رکن دینی ماست اتفاق نیفتد و هر کسی برای خودش در گوشه ای نماز  بخواند. البته همان طور که گفتم نماز جای خودش را دارد نماز باید در مسجد خوانده شود این طور نیست که شما در حسینیه و مجتمع و آمفی تئاتر و سالن نمازت را بخوانی. این نماز خواندن ها گرهی از ما باز نمی کند و دو رکعت ثواب نماز خواندن در مسجد را ندارد. بسیاری از گرفتاری های ما از همین نقطه آغاز می شود که ما هنوز این موضوع را به روشنی هضم نکرده ایم. چرا ما این همه گرفتاری و بزهکاری و دزدی و اختلاس و رشوه و انواع پرونده های قضایی داریم؟ آیا اگر از این 75 میلیون نفر، 30 میلیون نفر به مسجد می رفت و در مسجد نمازش را می خواند این همه مرض جسمی و روحی داشتیم؟ این همه معتاد داشتیم؟ این همه طلاق و خیانت داشتیم؟ شما نگاه کنید اگر این ازدواج های ما به جای این که این جا و آنجا  برگزار شود در مسجد بود و پیمان های عقد در مساجد بود آیا این طور بود؟ آیا ما این همه طلاق داشتیم؟

در واقع شما می خواهید بگویید ما از آن کارکردهای اصیل و اصلی مسجد به ویژه در صدر اسلام دور شده ایم. یعنی آن گره گشایی های اجتماعی و اقتصادی را امروز کم تر می بینیم.

بله مگر جز این است که امام زمان (عج)، همه امور مسلمین را از مسجد کوفه حل و فصل می کنند؟ مگر نه این است که پیغمبر  صلوات الله و سلامه علیه چه قبل و چه بعد از رسیدن به حکومت، همه امور مسلمین را از همین مسجدها اداره می کردند؟ ما متأسفانه زاویه گرفته ایم و این حاشیه ها و اتفاقات تلخ اجتماعی و فرهنگی که دور و برمان می بینیم نشان دهنده همین زاویه گیری هاست. آیا وقتی امام زمان (عج) ظهور کنند کاخ قوه قضائیه خواهند داشت؟ ما وقتی مبدأ را از دست بدهیم و ندانیم آن جا که شروع کردیم چه بود به مقصد هم نمی رسیم.  ما امروز زاویه هایی را در این باره می بینیم و وقتی زاویه از مسجد شروع می شود شما همین زاویه ها را در سیاست و فرهنگ و جامعه هم می بینید. امام فرمودند ما انقلاب را از همین مسجدها شروع کردیم.

پایان پیام /