حجت الاسلام محمد رضایی در گفت و گو با خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان با بیان اینکه یکی از مسائل زندگی دینی نوع نگاه به دنیاست، گفت: در سبک زندگی دینی اگر چه دنیا مزرعه آخرت است اما آبادسازی و استفاده از نعمت دنیایی موضوعیت دارد.
وی با بیان اینکه در استفاده از دنیا توصیه به عدم دلبستگی شده است، خاطرنشان کرد: در گزاره های دینی مبنای زندگی دینی در رابطه اصلی با خدا تعریف می شود و رابطه ما با طبیعت به حاشیه می رود. همچنین مبنای روابط زندگی ارتباط با خدا و خروجی و فواید زندگی با روابط اجتماعی تعریف می شود. چرا که روابط با طبیعت ابزاری برای تقویت و استحکام روابط خدا و مردم می شود.
حجت الاسلام رضایی با اشاره به نوع رابطه سه گانه خدا، طبیعت و مردم در زندگی دینی و غیردینی اظهارداشت: در سبک زندگی دینی چون پشتوانه خدایی درست تعریف نشده است، روابط دیگر نیز خراب می شود. ولی در زندگی دینی یکی از مهمترین مسائل ایثار و انفاق به مال است.
این پژوهشگر مهدوی ثروت دنیا را محور زندگی اقتصادی دین مدار دانست و بیان داشت: در زندگی دین محور نباید ثروت در دست انسان بماند. به این معنی که نه انسان در رکود بماند و نه ثروت در رکود باشد. بلکه باید هر دو در چرخش باشند.
وی با بیان اینکه چرخش ثروت در زندگی دین محور باید با ارتباطات خدایی و اجتماعی تعریف شود، تصریح کرد: در چرخه اقتصادی پیاده روی اربعین ما شاهد جمعیت عظیم میلیونی در بازه زمانی 20 روزه هستیم که از لحاظ اقتصادی به دو دسته افراد تقسیم می شوند.
حجت الاسلام رضایی ادامه داد: در مدینه صدر اسلام دو گروه انصار و مجاهدین بودند. مهاجرین کسانی بودند که به خاطر اعتقادات خود از همه چیز خود گذشتند و همراه پیامبر(ص) شدند و انصار افرادی بودند که هر آنچه که داشتند را در مسیر راه در طبق اخلاص برای مهاجران گذاشتند.
این پژوهشگر مهدوی با بیان اینکه در مسیر اربعین کسی که سبک بال می رود و از تمام تعلقات خود دل می کند، مهاجر است. افزود: او مهاجر است چون به سوی حسین(ع) و مهدی(ع) هجرت می کند. زیرا از گذشته پیاده می رود تا پیوندی به آینده بخورد و چون می خواهد مخلصانه گذشته و آینده خود را تلفیق کند، فارغ از تعلقات پای در راه می گذارد و نهایت چیزی که با خود می آورد، خانوده اش است.
وی بااشاره به تامین مایحتاج این مهاجر در راه کربلا، گفت: در این مسیر کسانی میزبانی می کنند که شباهتی با انصار راستین در صدر اسلام دارند. آنها هر آنچه که دارند، در طبق اخلاص می گذارند و با مال خود مجاهدت می کنند. در این پیاده روی هم فقیر ایثار می کند و هم ثروتمند و هر کس به میزان وسعش ایثار می کند.
حجت الاسلام رضایی با بیان اینکه این نوع انفاق ساخته شدن در بستر اقتصاد است و نوعی اخلاق اقتصادی به شمار می آید، تصریح کرد: در اربعین اقتصاد در بستر دین و اخلاق تعریف می شود و عملا در این مسیر دیده می شود کسی که تقدیم می کند، هم ایثار کرده و هم دغدغه ندارد. زیرا می داند که خدا به مال او برکت می دهد.
این پژوهشگر مهدوی بااشاره به چرخه زندگی در نگاه دینی در مسیر پیاده روی اربعین، خاطرنشان کرد: چرخه روابط میان خدا، مردم و طبیعت در این مسیر به درستی تبیین می شود، چرا که تمامی مسائل در دست خداست و کسی که می بخشد و کسی که می گیرد، نگرانی انفاق و دریافت را ندارد.
وی افزود: بنابراین سال به سال در اقتصاد محرم و اربعین شاهد ایثار و انفاق در مقام اهدا و دریافت و شاهد سعی بیشتر در درآمد بیشتر نه برای منفعت شخصی که برای خیررسانی بیشتر در اربعین هستیم.
حجت الاسلام رضایی با بیان اینکه پیاده روی اربعین از لحاظ اقتصادی به رونق ایثار کمک کرده است، گفت: همزمان با اربعین در جهان غرب شاهد جشن های کریسمس هستیم که هم دولت و هم مردم و هم کلیسا در آنها مشارکت دارند. اما نکته ای که مهم است محاسبه ارزش اقتصادی این جشن هاست، به این معنی که اگرچه هدف نهایی این جشن ها به نام تولد حضرت مسیح است. اما به اذعان خودشان اگر مسیح زنده بود، شاید در این جشن ها شرکت نمی کرد، چون با رویکرد غفلت زایی برگزار می شود.
این پژوهشگر مهدوی با اشاره به فردگرایی و انحراف زایی این جشن ها در غرب، اظهارداشت: تمام هدف اقتصادی در پیاده روی اربعین ایثار جمعی است. در این مسیر هیچکس حواسش به خودش نیست و دیگری را بیش از خودش می بیند. چون افق نگاهش خدا و حسین(ع) و مهدی(ع) است، برای همین بیشتر مایه می گذارد.
وی گفت: اربعین بالاترین درس عمومی برای ایثار، برکت و تجربه را وارد زندگی فردی کسانی که در آن شرکت کردند، می کند که وقتی برگشتی یک سال تلاش کنی که باشکوه تر در آن شرکت کنی.
پایان پیام/
نظر شما