به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از ادارهكل روابط عمومي و اطلاعرساني سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، آيين رونمايي از مجموعه كتابهاي «دانستنيهاي يك رايزن» شامگاه ديروز يكشنبه 16 آذر، با حضور قهرمان سليماني، معاون پژوهشي و آموزشي اين سازمان و سيد رضا صالحياميري، رييس سازمان اسناد و كتابخانه ملي ايران و جمعي از نويسندگان، كارشناسان و اصحاب فرهنگ كشورمان، در محل كتابخانه ملي ايران برگزار شد.
توليد منابع آموزش براي رايزنان فرهنگي كشور
قهرمان سليماني، معاون پژوهشي و آموزشي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي در آغاز اين آيين، با اشاره به وجود نياز براي توليد آثار علمي در خصوص وظايف رايزنان فرهنگي، در سخناني در تعريف معناي ديپلماسي، گفت: ديپلماسي به مفهوم كلاسيك آن، همذات سياست است و از زماني كه علم اداره اجتماع به عنوان موضوع، مطرح شد، ديپلماسي هم پا به عرصه اجتماعي گذاشت.
وي ادامه داد: در دهههاي اخير جهان دگرگون شد و امروزه مفهوم واژههايي چون دولت، قدرت و ديپلماسي، گاهي با آنچه در گذشته بود، تفاوت دارد. از جمله تغييرات، تولد مفهوم ديپلماسي فرهنگي است كه البته ريشه خيلي كهني نيز ندارد و در اواخر قرن نوزدهم ميلادي، توسط فرانسويها به دنيا عرضه شد.
سليماني افزود: مفاهيم جديدي قدرت نرم، ديپلماسي عمومي و ديپلماسي فرهنگي، پا به عرصه گذاشته است و پرداختن به اين موضوعات، جزو وظايف اساسي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي به عنوان مسئول اين حوزه در كشور است؛ ولي شوربختانه، ادبيات و مواد لازم براي اين كار در داخل كشور خيلي مهيا نيست.
وي همچنين با اشاره به انتشار كتابي در 5 سال گذشته به وسيله وزارت امور خارجه براي افراد در حال مأموريت به خارج از كشور، اظهار كرد: اين كتاب از مجموعه درسهاي استاد زرينكوب در وزارت خارجه تهيه شده است كه مختص ديپلماسي سياسي است؛ اما در حوزه ديپلماسي فرهنگي، با فقر منابع مواجه هستيم و چون سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، مسئول اين حوزه است، بايد كاري را در اين باره به انجام ميرساند.
رايزن پيشين فرهنگي ايران در تاجيكستان، ادامه داد: ايران داراييهاي معنوي بسيار غني دارد كه جزو ميراث فرهنگي جهان به شمار ميرود. اين داراييها همواره و به خصوص بعد از انقلاب اسلامي كه شكلگيري يك بلوك فرهنگي را در جهان نويد داد، سبب شد تا مطالعات در خصوص ايرانشناسي و زبان آن در تمام دنيا توسعه يابد. به هر حال سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، بايد به اين دارايي كشور توجه و بتواند آن را در دنيا عرضه كند.
وي تصريح كرد: اگر قرار باشد با توجه به اين دامنه وسيع از داراييهاي ايران، رايزنان فرهنگي خود را آموزش دهيم، بايد امكان دسترسي آنها را به منابع و كتابهاي لازم فراهم سازيم؛ به ناچار بايد منابعي براي رايزنان فرهنگي تهيه ميشد كه مجموعه كتابهاي «دانستنيهاي يك رايزن» به همت دفتر مطالعات فرهنگي بينالمللي معاونت پژوهشي و آموزشي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي، به همين منظور تهيه شد.
معاون پژوهشي و آموزشي سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامي در ادامه افزد: همكاران من براي تعيين سرفصلهاي اين مجموعه، فهرستي شامل 250 عنوان را تهيه كردند كه پس از غربالگري، به حدود 30 عنوان رسيد. از اين تعداد نيز تاكنون 8 عنوان آن چاپ شده است كه امروز مراسم رونمايي از آنها را برگزار ميكنيم كه يكي از كتابها نوشته آقاي دكتر سيد رضا صالحياميري، رييس سازمان اسناد و كتابخانه ملي ايران، است.
قدرتي كه ايران فرهنگي دارد
در ادامه اين آيين رونمايي، سيد رضا صالحياميري، رييس سازمان اسناد و كتابخانه ملي ايران، نويسنده جلد هفتم مجموعه كتابهاي «دانستنيهاي يك رايزن» با عنوان «ديپلماسي فرهنگي؛ رايزن فرهنگي» در سخناني در خصوص اهميت ديپلماسي فرهنگي در دنياي امروز و به ويژه در ايران، گفت: دنياي امروز، 3 تصوير متفاوت از ايران را ميشناسد. ايران نفتي كه به خصوص از زمان ملي شدن صنعت نفت در اذهان عمومي جهان شكل گرفت. ايران هستهاي كه در دهه اخير افكار عمومي عليه ايران را هدايت كرد و ايران فرهنگي كه تصويري باشكوه از ايران را ارايه ميدهد.
وي با تأكيد بر اينكه ايران نفتي و ايران هستهاي، تصويري نامناسب از ايران را در دنيا معرفي كرده است، گفت: تاكنون كسي تنوانسته است كه تصوير فرهنگي ايران را مخدوش كند. در دنيا، هيچ كشوري مشابه اين وضعيت را ندارد. فرهنگ ايران تا حدي قوي بوده كه حوزه تمدنياش از هند و شامات و شبه قاره و آذربايحان و آسياي ميانه و ... همه تحت تأثير فرهنگ ايران بودهاند.
صالحياميري همچنين با يبان اينكه نسبت ديپلماسي سياسي به ديپلماسي فرهنگي در ايران يك نسبت ناعادلانه است، گفت: در ايران، روح ديپلماسي سياسي آنچنان بر فضاي كشور حاكم شده است كه عملاً ديپلماسي فرهنگي به حاشيه رانده شده كه ظلم است.ديپلماسي سياسي بر مبناي عناصري چون زور، قدرت، منافع و فريب است؛ در حاليكه مبناي ديپلماسي فرهنگي بر آگاهسازي، اقناعسازي و همسوسازي است. پس ديپلماسي فرهنگي بر پايه باورها و ديپلماسي سياسي بر پايه بايدهاست.
اسناد و كتابخانه ملي ايران افزود: بر همين اساس است كه ميگوييم ديپلماسي فرهنگي پايدار و ديپلماسي سياسي نيز با اتفاقات تغيير مييابد و ناپايدار است. در نتيجه راه نجات ما در اين است كه ديپلماسي فرهنگي را در كشور به نقطهاي برسانيم كه بيش از ديپلماسي سياسي در جهان، ظهور و بروز داشته باشد.
وي همچنين با اظهار اين نكته كه در عرصه جهاني شدن، دنياي آينده دنياي تخاصم و تعارض فرهنگي خواهد بود و نه نظامي و سياسي و اقتصادي، گفت: اتحاديه اروپايي كه نماد جهاني شدن است در دو عرصه تلاش ميكند؛ عرصه سياسي و عرصه فرهنگي. هماكنون نيز در عرصه فرهنگي وارد تخاصم شدهاند و ظهور و بروز بوكوحرام در آفريقا و داعش در سوريه و عراق، نمونه جنگ فرهنگي است.
صالحياميري ادامه داد: نقطه استراتژيك اختلاف ما و غرب در بحث جهاني شدن، در اين است كه بنيانهاي ليبراليسم غرب بر 4 محور سكولاريسم، فمنيسم، اومانيسم و پلوراليسم بنا شده است؛ درحاليكه انديشه مبتني دين و اسلام ما، بر محورهاي وحدانيت و انسان الهي است. اين دو حوزه داراي دو خاستگاه متفاوت هستند كه در آن تعارض فرهنگي شكل ميگيرد.
وي همچنين تأكيد كرد: ما نخواهيم توانست با غرب در حوزه فرهنگي به توافق برسيم و به دليل غناي فرهنگي كه داريم، ميتوانيم قدرت خود را به رخ آنها بكشانيم.
پایان پیام/
نظر شما