به گزارش خبرنگار سیاسی قضایی خبرگزاری شبستان، در بحث حقوق متقابل کارگر و کارفرما در کنار رعایت صدق در کار توسط کارگز و رعایت حق و حقوق کارفرما باید برخی موارد از نظر حقوقی روشن باشد.مانند تعریف قانونی این عبارات .در این گزارش به این موضوع میپردازیم:
کارگر
کارگر از لحاظ قانون کار کسی است که به هر عناون درمقابل دریافت حقوق و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار می کند. کلیه افرادی که مشمول تعریف فوق باشند از نظر قانون کارگر محسوب می شوند و فرقی بین نگهبان یک کارگاه با مدیر فنی آن نیست.
کارفرما
کارفرما شخصی است که کارگر به درخواست وب هاعتبار اودر مقابل دریافت حقوق و سایر مزایا کارمی کند. مدیران و مسئولانی که عهده دار اداره کارگاه هستند نماینده کافرما محسوب می شوند.
کارگاه
محلی است که کارگر به درخواست کارفرما یا نماینده او در آنجا کار می کند از قبیل موسسات صنعتی، کشاورزی، معدنی، ساختمانی، ترابری، مسافری، خدماتی، تجاری، تولیدی، اماکن عمومی و امثال آن.
قرارداد کار
عبارت از قرارداد کتبی یا شفاهی است که به موجب آن کارگر در قبال دریافت مزد، کاری از برای مدت موقت یا غیر موقت برای کارفرما انجام می دهد.
مراجع زیربط جهت حل اختلاف:
الف- مراجع حل اختلاف در قانون کار
در قانون کار مراجع حل اختلاف به دودسته 1- هیات تشخیص(به عنوان مراجع بدوی) 2- هیات حل اختلاف(به عنوان تجدید نظر) تقسیم شده است: در هر استان چندین هیات تشخیص و حل اختلاف به تناسب وسعت آن استان پیش بینی شده است. مثلاً در استان تهران با .. است. (شمال، جنوب، غرب، شرق، شمال غرب، جنوب غرب، شمال شرق، جنوب شرق) در صورت بروز اختلاف در روابط کارگر و کارفرما اعم از اخراج بدون دلیل موجه، عدم پرداخت حقوق و مزایا، مرخصی و ... کارگر می بایست در صورت عدم حل موضوع از طریق سازش مستقیم بین کارفرما و کارگر و یا مذاکره با شوراهای اسلامی مستقر در کارگاه و در صورتیکه شورای اسلامی کار در واحدی نباشد از طریق انجمن صنفی کارگران و یا نماینده قانونی کارگران و کارفرما باید به اداره کار مربوطه جهت طرح دعوی مراجعه نماید.
مراجعه به اداره کار و امور اجتماعی
کارگر برای طرح دعوی باید به اداره کاری مراجعه نماید که کارگاه در حوزه آن اداره واقع شده است. به عنوان مثال چنانچه نشانی کارگاه در منطقه ای در جنوب غرب تهران باشد کارگر می تواند به اداره کار جنوب غرب مراجعه نماید. پس از مراجعه به اداره مربوطه کارگر می تواند درخواست خود را با شرح مختصر اختلاف بوجود آمده و همچنین حقوق و مزایای احتمالی پرداخت نشده را حداکثر در 2 صفحه نوشته آنرا ثبت نموده و به اداره کار ارایه نماید.
آیا شخص دیگری میتواند به نمایندگی از کارگر طرح دعوی نماید؟
چنانچه کارگر شخصاً نتواند امور مربوط به طرح دعوی را انجام دهد می تواند شخص دیگری را به عنوان نماینده معرفی نماید تا به جای او طرح دعوی نماید. به این منظور مدعی می تواند به دفاتر اسناد رسمی مراجعه و نسبت به دادن وکالت به فرد مورد نظر خود اقدام نماید. بدیهی است حضور نماینده کارگر در مراجع حل اختلاف قطعاً باید با ارایه وکالتنامه توجه به مناطق جغرافیایی، ادارات کار و مراجع حل اختلاف تشکیل شده قانونی مربوطه اعم از وکیل دادگستری یا وکیل کاری صورت پذیرد و مراجع حل اختلاف مکلف به پذیرفتن وکالتنامه دستی و خطی که اصالت آنها مشخص نیست نخواهند بود مگر آنکه اعطای نمایندگی و وکالت به طرق دیگر کاملاً برای مراجع تشخیص و حل اختلاف محرز و مسلم گردد.
طرح دعوی در مراجع حل اختلاف چه هزینه هایی دارد ؟
رسیدگی به دعاوی در مراجع حل اختلاف هیچ هزینه ای ندارد و رایگان می باشد.
رسیدگی به اختلافات
پس از تقدیم دادخواست، وقت رسیدگی با روز و ساعت مشخص تعیین و به کارگر و کارفرما ابلاغ می شود. طرفین می بایست در وقت مقرر در هیات تشخیص در همان اداره کار مربوطه حاضر شده و دفاعیات و مدارک خود را ابراز نمایند، هیات مزبور پس از استماع اظهارات طرفین، پرونده را بررسی و رای مقتضی صادر می نماید. در مواردی که برای احراز صحت ادعاهای طرفین نیاز به تحقیق و بررسی باشد هیات های تشخیص حل اختلاف برای روشن شدن حقیقت، پرونده را جهت بررسی های لازم به اداره بازرسی و تحقیق ارسال می نمایند و در جلسه آتی گزارش بازرس اعزامی ملاک صدور رای خواهد بود. و همچنین می توانند در صورت لزوم از مسئولین و کارشناسان انجمن ها و شوراهای اسلامی واحدهای تولیدی، صنعتی یا خدماتی و کشاورزی دعوت به عمل آورند و نظرات و اطلاعات آنان را در خصوص موضوع استماع نمایند.
1- محاکم دادگستری
این محاکم با شکایت کارگر در موضوعاتی که حتماً می بایست در مراجع قضایی مطرح شود رسیدگی را آغاز و رای مقتضی صادر می نمایند. به عنوان مثال در حوادث ناشی از کار که به علت قصور کارفرما باشد بحث پرداخت دیه و خسارت می بایست در محاکم دادگستری رسیدگی شود و یا توهین و فحاضی کارفرما به کارگر در دادسرا و دادگاه های جزایی رسیدگی و رای صادر می شود زیرا اینگونه موارد هر چند در کارگاه و بین کارگر و کارفرما بوده ولی نوعاً از شمول قانون کار خارج و در قوانین عمومی مطرح گردیده است.
2- اجرای احکام دادگستری
اجرای احکام دادگستری علاوه بر اجرای آرای صادره از دادگاه های دادگستری، آرای صادره از هیات تشخیص و هیات حل اختلاف را نیز اجرا می نمایند. بدین صورت که اگر رای قطعی بهس ود کارگر صادر شد ولی کارفرما از آن تبعیت ننمود با درخواست کارگر، عین رای به دادگستری مربوطه ارسال خواهد شد. در اداره دادگستری براساس رای صادره، اجراییه صادر و به کارفرما ابلاغ می شود، اگر رای مبنی بر بازگشت به کار کارگر باشد، کارفرما ظرف 10 روز از دریافت برگه اجرائیه فرصت دارد آنرا به اجرا بگذارد و کارگر را مشغول به کار کند. و اگر رای صادره مبنی بر مطالبه طلب از کارفرما باشد ظرف یک ماه از ابلاغ اجراییه می بایست طلب کارگر را تادیه نماید در غیر این صورت کارگر می تواند تقاضای توقیف اموال کارفرما را معادل طلب خود بنماید .
حقوق کارگر و کار فرما در اسلام
در اسلام به حقوق متقابل كارگر و كارفرما بسيار توجه شده است و اسلام از كارگر و كار كردن تجليل كرده است. چنان كه مي بينيم كه تمام انبيا و اوليا دين اسلام خود نيز كار مي كردند و خود را كارگر مي دانستند. نگاه اسلام به كار و حقوق كارگر و كارفرما به قدري جامع است كه هيچ قانون كاري نمي تواند به اندازه قانون اسلام به كارگر بها داده و از حقوق متقابل كارگر و كارفرما حمايت كند.
با توجه به روايات اسلامي، مي توانيم حقوق كارگر بر كارفرما را به طور خلاصه به اين شرح، ذكر كنيم:
۱) چنان كه رسول اكرم (ص) فرموده اند، از حقوق كارگر بر كارفرما اين است كه بر كارفرماست كه خوراك و لباس كارگر را به نحو مطلوب تامين كند و بيش از اندازه طاقت از او كار نكشد.
۲) با توجه به حقوقي كه امام سجاد (ع) در رساله حقوق خود براي كارگر برشمرده اند، مي توان گفت كه از حقوق كارگر بر كارفرما اين است كه بر كارفرماست از خطاها و نافرماني هاي كارگر درگذرد، دستمزد و حقوق او را كاملاً بپردازد، متكبرانه با او رفتار ننمايد بلكه با او به عدالت رفتار كند و در تعيين دستمزد و اجرت او انصاف داشته باشد.
۳) چنان كه حضرت امام صادق (ع) همواره تاكيد فرموده اند، بايد كارفرما مزد كارگر را قبل از آن كه عرقش خشك شود، پرداخت نمايد
در خصوص حقوق كارفرما نيز اسلام دستورات صريح داشته است، ما در اينجا تنها به يك روايت اشاره مي كنيم كه در آن، حقوق كارفرما به خوبي ذكر شده است؛ نقل شده است كه امام صادق (ع) خدمتكارش را براي انجام كاري فرستاد. مدتي گذشت اما آن كارگر بازنگشت. حضرت به سراغ او رفتند و ديدند در گوشه اي خوابيده است، بالاي سرش نشستند و او را باد مي زدند تا اين كه از خواب بيدار شد.
وقتي از خواب برخاست امام بدون آن كه عصباني بشوند فرمودند:
« فلاني، اين درست نيست كه تو هم شب ها استراحت كني و هم روزها، شب ها خوب بخواب و كارهاي روزانه را هم خوب انجام بده. يعني از ساعاتي كه طبق قرارداد بايد كار كني كم مگذار و كاملا در اوقات كاري به انجام وظيفه ات مشغول باش.»
چنان كه در اين روايت مي بينيم، اسلام براي كارفرما نيز حقوقي در نظر گرفته است، و اين چنين نيست كه تنها به حقوق كارگر پرداخته باشد؛ بنابراين از جمله حقوق كارفرما بر كارگر اين است كه بايد كارگر طبق ساعاتي كه با كارفرما قرارداد داشته است، كار كند و از اين ساعات كاري كم مگذارد. نكته ديگر اينكه در ساعات كاري به انجام وظيفه اي كه به او محول شده است، بپردازد نه به كاري ديگر.
چنان كه مي بنيم رابطه كارگر و كارفرما، در اسلام بسيار دوستانه بوده و به رعايت حقوق متقابل كارگر و كارفرما تاكيد فراواني شده است. رهبر معظم انقلاب اسلامي در اظهارات خود در جمع كارگران به خوبي به اين نكته اشاره مي فرمايند: «رابطه كارگر و كارفرما در اسلام، رابطه دو همكار و دو شريك است. از نظر اسلام رفتار متقابل كارگر و كارفرما بايد با صداقت و محبت و قدرداني توام باشد و حق و حرمت هر كدام از اين دو عنصر مهم در روند پيشرفت كشور، رعايت شود كه تنظيم اين روابط بر عهده مجلس و دولت است»(اظهارات مقام معظشم رهبري در جمع كارگران مورخ 6/2/85 )
پایان پیام/
نظر شما