حجت الاسلام مهدی اسماعیلی، پژوهشگر حدیث در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان در پاسخ به این سوال که چگونه می توان فرهنگ عاشورایی را وارد سبک زندگی امروز کرد، گفت: مهم ترین اقدام در این راستا آن است که متولیان فرهنگی اعم از مبلغان دین و به طور کلی هر فردی که پرچمدار مکتب عاشوراست، نماد عینی از تفسیر زندگی سیدالشهدا (س) بوده و سیره و رفتار آنها با عامه مردم و گروه های مختلف به گونه ای آمیخته به سیره حسینی باشد.
وی ادامه داد: وقتی این افراد که منادی فرهنگ عاشورا هستند و از حسین (ع) تبعیت می کنند، تلاش کنند تا در زندگی فردی و اجتماعی خود به سیره آن حضرت (ع) اقتدا کنند، سبک زندگی به جامعه تزریق می شود که حتی افرادی که در این حیطه و فضا نیستند، از این سبک و فرهنگ تاثیر پذیرفته و اتفاقا سریع تر به پیش روند اما وقتی متولیان اصلی از اهداف سیدالشهدا (س) دور باشند و به سیره ایشان پایبند نباشند، نتیجه عکس حاصل خواهد شد چرا که هدف امام حسین (ع) چیزی جز تغییر سبک و روش زندگی مردمی که از دین فاصله گرفتند، نبود.
حجت الاسلام اسماعیلی بیان کرد: در زمان حیات امام حسین (ع)، دستگاه حکومتی تلاش می کرد تا ارزش های دینی و معنوی را از رفتار و سبک زندگی مردم، کاسته و آنها را جدا از این سبک و سیاق کند چرا که آن را بزرگترین مانع برای حکومت ظالمانه خود می دانستند، هر چند این رویه در طول تاریخ مشاهده می شود اما در عصر اباعبدالله الحسین (ع) به طور ویژه این رویکرد دیده می شد.
این پژوهشگر عنوان کرد: از این رو، امام حسین (ع) احساس کردند این روند حاکمان، بزرگترین ضربه بر اهداف پیامبر (ص) بود بنابراین خود را موظف به برپایی قیام و حرکت و فدا کردن جان عزیزان دانستند و در برابر تغییر سبک زندگی مردم، احساس مسوولیت می کردند.
وی اظهار کرد: امام حسین (ع) درد دین و درد مردم را توامان داشتند و هدف متعالی را برای مبارزه خود دنبال می کردند بنابراین اگر بخواهیم مردم را با دین آشنا کنیم – چرا که همه ی همّ و غمّ ما زنده نگاه داشتن عاشوراست – باید اقشار مختلف جامعه را با رفتار و عملکرد متخلق به اخلاق حسینی، به این مسیر هدایت کرد و همان طور که امام صادق (ع) بیان می کند زینت ما باشید و کُونُوا دُعَاةَ النَّاسِ بِأَعْمَالِکُمْ وَ لَا تَکُونُوا دُعَاةً بِأَلْسِنَتِکُم ؛ مردم را با رفتارتان به سوی خدا بخوانید و تنها با زبان هایتان دعوت نکنید، عامل به مکتب حسینی باشیم.
حجت الاسلام اسماعیلی تاکید کرد: اگر این سخن جسارت نباشد، بزرگترین خدمت ما به مکتب و نهضت عاشورا این است که هم افرادی که در قالب دولتی، مسوولیتی دارند و هم مبلغان و مدعیان تبلیغ و ارشاد مردم و احیای فرهنگ عاشورا، خود در عمل بکوشند تا وقتی ادعای حسینی بودن می شود، مردم این پیوند و نزدیکی را حس کنند. این نزدیکترین، بی هزینه ترین و زیباترین راه برای رسیدن به هدف است که نه گلو پاره کردن می خواهد، نه در بوق و کرنا کردن و نه نیاز به پلاکارد و سخنرانی بلکه تنها عمل می خواهد و بس.
وی همچنین در پاسخ به این سوال که فراز "اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد" در زیارت عاشورا، بیان گر چه نوع سبک زندگی است، گفت: مطابق با این فراز، امت پیامبر (ص) و شیعه علی (ع) باید ملاک و معیارهای زندگی خود را با ملاک های زندگی ایشان تطبیق داده و به بهانه های بچه گانه ای همچون امروز دنیا متحول شده و صنعت به کمک ما می آید، چشم پوشی از این امور نکند که این سخنان بهانه ای است برای افرادی که می خواهند شانه از مسوولیت خالی کنند.
مدیر گروه حدیث پژوهشکده باقر العلوم (ع) ادامه داد: ابزار مادی زندگی اعم از فرش و حتی سقف خانه، به مرور زمان شکلشان تغییر می کند اما معنویتی که در زندگی ائمه معصومین (ع) دیده می شود، فرش و سقف نیست که تغییر یابد بلکه اساس زندگی معنوی و سازنده سبک زندگی آنها بوده و زندگی منهای معنویت، قطعا مساوی است با جهنم، خباثت، درگیری، دعوا و تشنج.
وی با بیان اینکه آنچه در زندگی پیامبر(ص) می بینیم رابطه نزدیک با معشوق است، اذعان کرد: بنابراین مطابق با سبک و سیره آن حضرت (ص) اگر خدا زندگی ما باشد، هیچ کدروت و غمی در زندگی نداریم همان طو که انبیای الهی آغوش باز برای ناملایمات داشتند و ترسی به دل راه نمی دادند و معنویت در زندگی ایشان حاکم بود. لذا مشاهده می کنیم آنها موت و مرگ را هراسی ندارند چرا که به عنوان یک اصل"کل من علیها فان" و بلکه یک نعمت از جانب خدا پذیرفته اند.
حجت الاسلام اسماعیلی یادآور شد: بنابراین سبک زندگی پیامبر (ص) و معصومین (ع) به گونه ای ترسیم شده است که حتی مرگ را به عنوان عطیه و هدیه ای از جانب خداوند می دانند لذا با میل آن را پذیرفته و اگر هم مرگ آنها در راه انجام وظایف باشد، خشنودترند بنابراین زمانی که به فراز یاد شده از زیارت عاشورا می رسیم، باید با توجه و دقت آن را مطالعه کرده و به عمق آن پی برده و در زندگی پیاده کنیم.
پایان پیام/
نظر شما