به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از روابط عمومی دفتر موسیقی، در بخشی از این پیام آمده است: « پاییز امسال خزان بسیاری از هنرمندان را به خود دید. کمتر از یک روز پس از آئین یادمان رهبر بی بدیل کُر ارکستر سمفونیک تهران «گورگن موسسیان»، از غروب آفتاب عمر «علیرضا خورشیدفر» باخبر شدیم. بیتردید، این هنرمند یکی از برجستهترین نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران و از ارزندهترین پیشکسوتان عرصه موسیقی کلاسیک ایران بود. خبر درگذشت استاد «علیرضا خورشیدفر» که به حق پدر معنوی نوازندگان کلاسیک دوران ما بود؛ قلب همه ما را آزرده ساخت.
خورشیدفر نه تنها یک نوازنده توانا و خوشنام که الگوی واقعی یک هنرمند بود که هنر نه تنها در سرانگشتان وی بلکه در اخلاق و منش او ریشه داشت. سابقه ربع قرن همکاری با این هنرمند شایسته از وی در ذهنم خاطره ای از یک دوست متعهد ساخت که تبسم همیشگی، نیک اخلاقی و نیک اندیشیاش وی را در ذهنم جاودانه کردهاست. این مصیبت را به جامعه موسیقی ایران و خانواده گرامی این هنرمند نیکسرشت تسلیت میگویم و برای روح بلنداش از خداوند مهربان طلب رحمت میکنم.»
شاید به ندرت بتوان آهنگسازی را یافت که نوای ساز خورشیدفر در آلبوم های وی نباشد.علیرضا خورشید فر متولد اسفند ماه سال 1326 در تهران بود. وی دانش آموخته رشته موسیقی و دارای مدرک درجه یک هنری از شورای ارزشیابی هنرمندان کشوردر سال 1367 بود. این هنرمند فقید سالها به تدریس موسیقی در هنرستان موسیقی پسران و دختران اشتغال داشت. همچنین خورشیدفر در دانشگاههای « دانشکده موسیقی دانشگاه هنر »، « صدا وسیما » و « دانشگاه علمی کاربردی » سالها به تعلیم دانشجویان پرداخت.
این هنرمند فرهیخته از سال 1348 تا 1383 در ارکستر سمفونیک تهران با سمت سرگروه کنترباس فعالیت داشت و از سال 1377 سرگروهی کنتر باس در ارکستر موسیقی ملی بر عهده گرفت. وی علاوه بر نوازندگی کنترباس در اجرای سوت با بسیاری از آهنگسازان همکاری کردهاست. سوتنوازی وی در موسیقی فیلمهای «کرخه تا راین» اثر مجید انتظامی و «سفر به چزابه» اثر پیروز ارجمند خاطرهای جاودان از این هنرمند به جای گذاشته است.
وی در ساعت 6 بامداد امروز پنجم آذرماه بر اثر سکته به دیدار حق شتافت.
پایان پیام/
نظر شما