حجت الاسلام مهدی یوسفیان پژوهشگر مباحث مهدویت در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در قم ، با اشاره به تحریم آب توسط دشمن در سرزمین کربلا گفت: یکی از نیازهای ضروری حیات انسانی بلکه طبیعت و جانداران، آب است. خداوند در قرآن کریم می فرماید: «وَ جَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَيْءٍ حَي؛ و هر چيز زندهاى را از آب پديد آورديم». (انبیاء/30) نیاز به آب در کنار هوا دو عنصر مهم زندگی حتی از غذا نیز بیشتر است.
وی افزود: تحریم آب در واقعه کربلا بزرگترین تحریم غیر انسانی و غیر اسلامی بود که اتفاق افتاد، لشگریان عمر سعد که ادعای اسلامی بودن داشتند و خود را خیل الله (سپاهیان خدا) می خواندند، در روز هفتم آب را بر اهل بیت پیامبر بستند و به مدت چهار روز یعنی تا عصر روز عاشورا اجازه استفاده از آب را ممنوع کردند. با آنکه در این کاروان زنان و کودکان و حتی طفل شیرخوار وجود داشت.
پژوهشگر مباحث مهدویت ادامه داد: امام حسین علیه السلام دست از تلاش برنداشت؛ از یک سو، لشگریان یزید را به حق و آیین انسانی و آزادگی دعوت می کرد، و از سوی دیگر و با نپذیرفتن سپاهیان دشمن، با حمله با محافظان نهر توسط یارانش، مقداری هر چند کم، آب برای اهل کاروان تهیه می کرد.
حجت الاسلام یوسفیان با بیان اینکه نکته بسیار مهم این است که امام حسین ذرّه ای از حرکت و اهدافش عقب نشینی نکرد و برای کسب آب تسلیم نشد اظهار داشت: به راستی چگونه شد که امام حاضر به تسلیم نشد و حتی طفل شیرخوارش را نیز تشنه فدا کرد؟ آیا او پدر و فرمانده مهربانی نبود؟ مگر او مظهر رحمت بیکران الهی نبود؟ او چگونه توانست طاقت بیاورد و تا آخر بر سر اهداف قیامش بماند؟
وی اذعان کرد: پاسخ به این سؤال بسیار روشن است وآن همراهی اهل کاروان است که اگر امام توانست محکم و استوار بر سر اصولش بماند و با لب تشنه خود و همرزمانش به شهادت برسند، تا صدای او در طول تاریخ زندگی بشر ماندگار و اثربخش شود، این بود که همه همراهان از کوچک و بزرگ حاضر شدند این تحریم را تحمل کنند.
پژوهشگر مباحث مهدویت خاطر نشان ساخت: آری صدای العطش بلند می شد و بچه ها نیازشان به آب را بیان می کردند ولی کسی نق و غر نزند، بیتابی نکرد و در برابر امام نایستاد؛ و عجیب این که هیچ کدام از یاران و زنان حرفی به میان نیاورده و درخواست مثلا معجزه و یا کار خارق العاده برای پیدایش آب نکردند؛ بلکه به امام اجازه دادند آنچه درست است به انجام برساند. عزت ابدی و معلم بشریت شدن و زنده نگه داشتن پیام دین و عاشورا برای آنان مهمتر از جرعه ای آب بود.
حجت الاسلام یوسفیان بیان داشت: تحریم دومی که اتفاق افتاد و شاید از جهاتی از تحریم اول سخت تر بودند، بایکوت کردن و پنهان کردن هویت اهل بیت بود، لشگریان یزید پس ار اسارت اهل بیت، آنان را نه تنها به عنوان مخالفان برخلیفه بلکه به عنوان عده ای خارجی که بر حاکم مسلمین شورش کرده اند وارد بر شام کردند. آنچه در شام تبلیغ شده بود این اسیران، گروهی از خارجیان غیر مسلمان هستند که اسیر شده اند.
وی افزود: هرچند دوران بسیار سختی بر اهل بیت گذشت ولی سرانجام، پیروزی با آنان بود و با آشکار شدن حقایق عرصه بر یزید و یزیدیان تنگ شد و حتی یزید از کار عبیدالله بن زیاد به ظاهر دوری جست. آری این پیروزی شیرین و ماندگار شدن قیام امام حسین علیه السلام نتیجه همراهی اهل کاروان بود.
پژوهشگر مباحث مهدویت ابراز داشت: در دوران تاریک و سخت عصر غیبت و به ویژه در این زمان که انقلاب اسلامی ایران به عنوان منادی مهدی موعود با پرچمداری علما و ولیّ فقیه زمینه سازی امر ظهور را به عهده دارد، عاشورائیان و پیروان راه و مکتب حسین باید پشتوانه محکمی برای مملکت و دین شیعه باشند و با تحمل پاره ای مشکلات و تحریم های ظالمانه اجازه ندهند متولیان امر به خاطر رفاه ظاهری مردم، از مواضع و اصول انقلاب کربلادیشان کوتاه بیایند؛ آن هم تحریم هایی که به ضروریات زندگی لطمه نزده و حتی می تواند فرصتی برای رشد و ارتقا کشور اسلامی باشد.
حجت الاسلام یوسفیان گفت: در نهایت این تحریم سنگ محکی است تا ما خود را به امام زمانمان نشان دهیم که آیا تا آخر ایستاده ایم و یا خدای ناکرده مانند مردم کوفه به خاطر دنیا از دین و امام فاصله می گیریم.
ادامه دارد....
نظر شما