حجت الاسلام محمدعلی حیدری، استاد حوزه و دانشگاه در گفتگو با خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان در پاسخ به این سوال که چه نوع برداشتی از دین منجر شد عده ای در کسوت مسلمانی مقابل فرزند پیامبر خدا (ص) بایستند و در به بار آوردن فاجعه کربلا سنگ تمام بگذارند، گفت: برای پاسخ به این سوال باید به روایتی باز گردیم که در آن اشاره دارد وقتی امام حسین (ع) قصد حرکت به سوی کوفه و قیام برای احیای دین و امر به معروف و نهی از منکر داشتند، برای وداع به سوی مرقد مبارک پیامبر (ص) رفته و در چنان نماز طولانی به جای آوردند که به خواب رفتند.
وی ادامه داد: در این عالم خواب بود که پیامبر (ص)، امام حسین (ع) را به سینه خود چسباندند و بین دو چشم ایشان را بوسیدند و فرمودند پدرم به فدایت! گویا می بینم در خون خود در بین گروهی که امید به شفاعت من دارند، غلتیده ای اما این افراد بهره ای از خیر نزد خداوند ندارند.
کارشناس علوم ارتباطات اضافه کرد: این عبارت یعنی امید به شفاعت نشان می دهد که افراد حاضر در لشکر یزید به امید نزدیک شدن به خدا دست به گناه و اعمالی فاجعه آمیز زدند و پنداشتند این کار نیک و صوابی است که پاداش به دنبال دارد، همچنان که در روایات دیگری وارد شده لشکریان ابن زیاد به قصد قربت به جنگ با امام حسین (ع) آمده بودند! گویی آن حضرت (ع) کافر حربی بودند که جنگ با ایشان واجب است.
وی تاکید کرد: با چیدن مقدمات ذکر شده، سوال اینجاست که چطور می شود انسان به مرتبه ای برسد که حق و باطل را اشتباه گرفته و مسیر باطل را با قصد قربت پیش رود. همان طور که امام حسین (ع) در سخنان خود در روز عاشورا آیه 19 سوره مجادله را قرائت می کنند: اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطَانُ فَأَنسَاهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُوْلَئِكَ حِزْبُ الشَّيْطَانِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطَانِ هُمُ الْخَاسِرُونَ.
حجت الاسلام حیدری عنوان کرد: از سوی دیگر قرآن اشاره دارد به اینکه الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا؛ آنهايی که کوششان در زندگی دنيا تباه شد و می پنداشتند کاری نيکو می کنند... یعنی عده ای خیال و گمان می کنند که کار نیک می کنند اما در واقع به گمراهی و ضلالت پیش می روند.
مولف کتاب "فقه ارتباطات؛ مطالعه موردی تجسس" در ادامه گفت: در حقیقت شخص ابتدا تکلیف خود را به درستی انجام نمی دهد و خویش را مسلوب الاختیار می کند و در ادامه شیطان مسیر معرفتی و عملی خاص خود را به او نشان داده و گمان می کند با کارهای خود به خدا نزدیک شده و امید شفاعت نیز دارد!
وی با بیان اینکه در حقیقت انسان با انجام گناه پرده های حائل میان خود و گمراهی را مرتبه به مرتبه از میان بر می دارد و این حالت ستّاریت تا جایی پیش می رود که دشمنی با اهل بیت (ع) نیز می ورزد، تصریح کرد: به عبارت دیگر دشمنی با فرزندان پیامبر(ص) و معصومین (ع) از گناه کلید می خورد و به جایی می رسد که آیات خدا نیز تکذیب می شود.
این استاد سطوح عالی حوزه ابراز کرد: در واقعه کربلا امام حسین (ع) پس از آنکه حجت را بر دشمن تمام کرد، پر شدن شکم ها را که گناهی بزرگ است، دلیل تاثیر نگذاشتن حق بر گروه مقابل عنوان کرد و همین موضوع موجب شد آنها به روی فرزند رسول خدا (ص) که بارها روایات متعدد از زبان پیامبر (ص) در وصف اباعبدالله الحسین (ع) شنیده بودند، شمشیر بکشند.
حجت الاسلام حیدری خاطرنشان کرد: انجام گناه و غرق شدن در آن، نظام معرفتی را تغییر داده و موجب می شود شخص در شناخت حق و باطل اشتباه کند، در این راستا توجه نکردن به لقمه حلال و حرام تاثیر عمیقی در تغییر این نظام دارد و امروز هم در سبک زندگی ما که البته نیاز به بررسی دقیق و آماری دارد، ممکن است رعایت نکردن این مساله موجب تاثیر نپذیرفتن از حق شده و افراد به گمراهی کشیده شوند و تا دشمنی با دین خدا پیش رفته و باطل را به جای حق بنشانند همان طور که امروز داعش با نقص های جدی که دارند نمی توان لفظ فریب خوردن را بر اعمال آنها اطلاق کرد.
پایان پیام/
نظر شما