به گزارش خبرگزار ی شبستان و به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، پریناز آل آقا کارشناس ارشد کارگردانی تئاتر است و فعالیت هنری خود را در زمینه تئاتر از سال 1377 آغاز کرده است. این هنرمند عرصه تئاتر به دلیل علاقه به عکاسی از سال 1390 به صورت حرفه‌ای مشغول به عکاسی تئاتر شده و تاکنون در بیش از 15 نمایشگاه گروهی شرکت کرده و موفق به کسب رتبه دوم عکاسی در بیست و یکمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان، رتبه دوم عکاسی خلاقه در مسابقه عکاسی نمایش91913 شده است. آل آقا همچنین برای مجموعه عکس‌هایش در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر سال 1392 مورد تقدیر قرار گرفته است.
ادراک آثار هنری مستلزم شناخت نسبی از هنر است. ترکیب و تلفیق هنرها در دنیای امروزی شاید امری عادی جلوه نماید اما خلق اثری جدی توام با خلاقیت، نیازمند هوشیاری و شناخت هنرمند از محیط پیرامونش است. «لحظه‌های ناب تاریکی» حاصل همنشینی هنر عکاسی و تئاتر است. ثبت لحظاتی ناب در صحنه‌های تاریک تئاتر که شاید دیگر هرگز آن گونه که در زمانه خویش دیده شده‌اند تکرار نشود.
پریناز آل آقا در حاشیه افتتاح نمایشگاه «لحظه‌های ناب تاریکی» درباره عکس‌های ارائه شده در نمایشگاه، گفت: این نمایشگاه شامل عکس‌های تئاتری است که در طی 3سال اخیر عکاسی شده‌اند. در این مدت حدود 150 نمایش را عکاسی و از بین آنها تعدادی جهت نمایشگاه انتخاب کردم زیرا مسلما در یک نمایشگاه انفرادی بیش از این، ظرفیت انتخاب وجود نداشت.
وی درباره تعداد آثار ارائه شده در این نمایشگاه، افزود: در مراحل اولیه 532 قطعه عکس انتخاب شد که پس از حذف و اضافه‌های فراوان تعدادشان به 63 قطعه رسید اما باز هم امکان به نمایش گذاشتن همه آنها نبود (البته مسئله اقتصادی هم در این میان بی‌تاثیر نیست زیرا چاپ این تعداد اثر عملا برای من ناممکن بود و اسپانسری هم وجود نداشت در نتیجه تمام مسائل مالی نمایشگاه بر عهده خودم بوده است.) لذا از میان 63 قطعه عکس باز انتخاب‌ها دشوارتر شد و وسواس من برای گزینش بیشتر، نهایتا تعداد 15 قطعه انتخاب شد.
این عکاس در پاسخ به این سوال که 15 عکس نماینگر آنچه هدف نمایشگاهی‌اش بوده، است؛ اظهار داشت: بر اساس نوع چیدمان و روایت داستانی که در این نمایشگاه در نظر داشتم و با توجه به مشکلاتی که برشمردم، همین تعداد کفایت می‌کرد.
وی در توضیح چگونگی روایتگر بودن آثار نیز گفت: عکس‌های این نمایشگاه سیاه و سفید و تعدادی سیاه و قرمز هستند. ابعاد عکس‌ها نیز بر اساس نوع فیگوراتیو هر اثر متفاوت است. روایت داستانی در این نمایشگاه بدین گونه است که قطعات سیاه و سفید نشان از طلب، خواستن و خواهش و قطعات قرمز (به سبب ماهیت این رنگ) نشان از اعتراض ، هجوم و خشونت دارد. سعی کردم در این نمایشگاه زندگی جریان داشته باشد و با تمام خوشی‌ها و ناخوشی‌هایش به نمایش گذاشته شود.
آل آقا با اشاره به هویت مستقل عکس‌ها در قبال تئاترهایی که از آنها عکاسی شده است، اضافه کرد: عناصر بصری در تمام عکس‌ها انسان‌هایی هستند که در قالبی دیگر خود را به نمایش در آورده‌اند. ماسک‌هایی بر صورت دارند و زندگی را به گونه‌ای دیگر به نمایش می‌گذارند، در نتیجه من با استفاده از این فضاها قصه شخصی خودم را روایت می‌کنم. از نظر من بازتاب رویدادهای مختلف از دیدگاه هنرمند می‌تواند تفاوتی قابل ملاحظه داشته باشد. نگاه وی به جریانات روزمره زندگی نیز شاید متفاوت جلوه کند بنابراین رسالت هنرمند در ارائه آثار هنری باید هوشمندانه و متفاوت باشد تا تاثیری شایسه بر مخاطب خویش بگذارد.
وی با بیان اینکه عکس‌های این نمایشگاه حاصل عکاسی از 12 نمایش است، گفت: آثار این نمایشگاه از نمایش‌های «یرما» به کارگردانی دکتر علی رفیعی، «سقراط» به کارگردانی حمیدرضا نعیمی، «نمایش کابوس‌های خنده‌دار برای شب و چند تایی هم برای روز» و «کسی نیست همه داستانها را به یاد آورد» به کارگردانی رضا حداد، «ویتسک» به کارگردانی رضا ثروتی، «پروانگی» به کارگردانی عامر مسافر آستانه، «این لحظه را جایی دیده‌ام» به کارگردانی مونا محمودزاده، «یرما» به کارگردانی سما موسوی، «بیچاره مکبث» به کارگردانی پیام عزیزی، عکاسی شده‌اند.
این کارگردان و عکاس عرصه تئاتر درباره تلفیق عکس و تئاتر، اظهار داشت: عکاسی و تئاتر، هنرهایی هستند که در طی سال‌های اخیر همنشینی مناسبی پیدا کرده و منجر به ثبت لحظات تکرار نشدنی در صحنه‌های تئاتر شده‌اند. هنرمند عکاس ناب‌ترین لحظات عمر هنری یک گروه تئاتر را به دست تاریخ می‌رساند. شاید روزی بازیگران و عوامل آن نمایش، حضور فیزیکی نداشته باشند اما تصاویر تلاش و هنر آنها همواره به واسطه عکس‌های به‌جا مانده جاودان خواهد ماند.
پریناز آل آقا در پایان توضیحاتش با اشاره به تخصیص بخشی از عواید فروش آثار این نمایشگاه برای کمک هزینه درمان هنرمندان مبتلا به سرطان، افزود: سعی بر آن بوده که این سیاه و سپیدی‌ها پاسداشتی باشد برای هنر هنرمندانی که زیر نور پروژکتورهای رنگارنگ سالن‌های دورافتاده و ناشناخته، هنر خود را عرضه کردند؛ تا بدانند هستند، دیده می‌شوند و تا همیشه ثبت خواهند شد. دوستانی که دورانی با انرژی کامل بر روی صحنه‌های تئاتر می‌درخشیدند اکنون بر روی تخت بیمارستان با بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند و این سهم کوچک و ناچیزی برای من در ادای دین به آنها و هنر جاویدان‌شان است.
این نمایشگاه، تا 22 آبان در نگارخانه زمستان خانه هنرمندان ایران دائر خواهد بود و علاقه‌مندان می‌توانند برای دیدن آثار همه روزه از ساعت 13 تا 20 به نشانی خیابان آیت الله طالقانی، خیابان شهید موسوی، باغ هنر، خانه هنرمندان ایران مراجعه کنند.
پایان پیام/
نظر شما