جعفریان: نظام پارلمانی و مجلس در دل فرهنگ اسلامی جای گرفت

به گزارش خبرنگار شبستان، رسول جعفریان، ریاست کتابخانه، موزه مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی در دومین نشست تخصصی "تاریخ مجلس" گفت: پیشنهاد من این است که ادوار مجلس به دوره‌های مختلفی تقسیم ‌شود و در بار به یکی از این ادوار تاریخی در این همایش‌ها پرداخته شود.

وی افزود: اهمیت نقش مجلس در انعکاس صدای مردم به عنوان صاحبان اصلی آنچه از آن به عنوان جامعه یاد می‌شود قابل توجه است، از این روست که مردم باید در سرنوشت خود شریک باشند.

وی افزود: بدون شک در فرهنگ اسلامی چنین مقوله‌ای یعنی مشارکت‌های مردمی بنیادهای استواری دارد و آنچه در سیره نبوی ملاحظه می‌شود یکی همین است که آن حضرت در امور مهمی مانند جنگ با مهاجر و انصار مشورت می‌کردند.

جعفریان ادامه داد: در کشور ما گرچه اساس نظام پارلمانی و مجلس از جای دیگری آمد اما در دل فرهنگ اسلامی بنیادها و ظرفیت‌هایی وجود داشت که بتواند آن را هضم کند و عالمان عامل و عادل نیز این حقیقت را پذیرفتند.

وی تصریح کرد: زمانی که مجلس در ایران به وجود آمد مایه خیر و برکت بود چرا که می‌توانست از قدرت مستبدان بکاهد.

وی خاطرنشان کرد: بنیاد انحطاط مجلس در دوران رضاخان گذاشته شد و دلیل آن نیز آن بود که وی به نوعی تجدد زورمدارانه را باور داشت و به کسی اجازه مقابله و پرسش و پاسخ نمی‌داد. رضاخان مصمم بود که با روش استبدادی خود کشور را در مسیر مدرنیته قرار دهد.

جعفریان اضافه کرد: آنچه در دومین نشست تخصصی تاریخ مجلس مدنظر بود مرور این تجربه تاریخی در باب نقش مجلس در دوره پهلوی اول بود که از خلاصه مقالات چنین بدست می‌آید که تلاش‌های خوبی در این زمینه صورت گرفته است، هر چند لازم بود حساسیت بیشتری در جنبه‌های تئوریک مسئله اعمال شود.

رییس کتابخانه مجلس شورای اسلامی یادآور شد: هدف ما از این انتخاب این بود که اسناد دوره رضاخانی و پهلوی اول را بیشتر ارزیابی کنیم تا برخی از واقعیات‌ را بارزتر نشان دهیم چرا که ما اصولا تمام اشتباهات را به گردن یک شخص می اندازیم مثلا همه اشتباهات آن دوره را به گردن رضاشاه می‌اندازیم حال آنکه حقیقت این است که توده‌های مردم نیز هوشیاری خود را در این دوره آن‌گونه که باید حفظ نکردند و از آنجایی که ما بعد از دوره صفویه افت بسیاری کردیم بسیاری از فشارها و نگرانی‌های مردم باعث چنین مسئله‌ای شد.

وی در پایان گفت: خوشبختانه همه چیز تدریجا درست می‌شود، بنابراین ما امروز بسیار جلوتر از گذشته هستیم و باید همچنان هوشیار به جلو برویم و امیدواریم که با طی مشکلات و سختی‌ها و به خرج دادن هوشیاری و ذکاوت، در یکی دو قرن آینده به جایگاهی که شایسته و بایسته است، دست یابیم.

پایان پیام/