به گزارش خبرگزاری شبستان-خراسان شمالی: در همه جای ایران همزمان با فرا رسیدن ماه محرم، آئین های خاص و ویژه ای در عزای سرور و سالار شهیدان امام حسین(علیه السلام) برگزار می شود، یکی از این برنامه های مذهبی و سنتی در تاسوعا و شب عاشورای حسینی آئین "علم گردانی" و "علم اندازی" روستای خراشا از توابع شهرستان جاجرم است که باشکوه و عظمت خاصی برگزار می شود.
مردم روستای خراشا بنا به رسمی دیرینه صبح تاسوعای حسینی در حسینیه و مسجد روستا حاضر شده و در روزی که به نام علمدار کربلا حضرت ابالفضل العباس(علیه السلام) مشهور است؛ به عزاداری و سوگواری می پردازند و در غم جانسوز سقای کربلا بر سرو سینه می زنند، این مراسم که تا ظهر تاسوعا و اذان ظهر ادامه دارد، با اقامه نماز جماعت ظهر و اطعام عزاداران به پایان می رسد.
پس از این آئین سنتی که در اکثر شهر و روستاهای خراسان شمالی برگزار می شود، به مراسم علم گردانی می رسیم. "علم گردانی" رسمی است پرسابقه و مخصوص روستای خراشا، که در ظهر تاسوعا اجرا می شود و به این ترتیب است که همه مردم حتی اهالی روستا که در شهرهای دور و نزدیک ساکن اند، برای اجرای این مراسم خود را به روستای زادگاهشان خراشا، می رسانند.
جوانان و مردان سالخورده هر طایفه ای در روستا، علم مزین و متبرک به نام عباس (علیه السلام) را که قبل از ماه محرم آماده کرده اند، بر دوش گرفته و به ترتیب به سمت یکی از گورستان های روستا حرکت می کنند و بنا بر اولویت، گورستان سیدها در اولویت قرار دارد. در گورستان، افراد حامل علم، به ترتیب بر سر مزار درگذشتگان قدیم و جدید روستا حاضر می شوند و با قرار دادن تیغه علم بر سنگ مزار اموات، با ذکر نام متوفی، برای فرد فوت شده و بستگان تازه درگذشته فرد، علو درجات را از خداوند منان مسئلت کرده و برای بازماندگان آرزوی توفیق و صبر جزیل از درگاه احدیت طلب و فاتحه ای نثار می کنند.
در لحظه ای که حاملان علم بر سر مزارها حضور می یابند، وابستگان و نزدیکان اموات حاضر بر مزار، علم گردانان را با اهدای فطیر، حلوا، خرما و سایر خیرات و همچنین مبلغی پول راهی مزار بعدی می کنند.
مراسم علم گردانی برای تک تک مزارها در هفت گورستان روستا که هر گورستان متعلق به طایفه ای ست؛ تا شب ادامه می یابد.
پس از مراسم علم گردانی تمام علم گردانان، به محلی به نام "خواجه" که نام یکی از حاجتگاه های معروف روستاست و به اعتقاد مردم منطقه فردی متدین و مورد وثوق اهالی گذشته روستا بوده که نذرهای بسیاری از مردم را برآورده کرده، می روند و در "خواجه" تمام علمگردانان و جوانان روستا با گردش به دور علم مراسم نوحه خوانی و ذکر مصیبت و سینه زنی را انجام می دهند و سپس مردم علم ها را بر سر دست گرفته و هروله کنان به سوی مسجد و حسینبه خود برای ادامه عزاداری بازمی گردند.
به محض رسیدن علم ها به محل مسجد، علمداران علم ها را بر فرش هایی که از قبل در محل پهن شده قرار می دهند و گرد آن به حالت نشسته ذکر مصیبت می خوانند و سوگواری می کنند.
این بخش از مراسم که به "علم اندازی" موسوم است به گفته بزرگان روستا به این نیت است که در روز تاسوعا که به نام حضرت عباس مزین شده، علمدار کربلا کشته شده و بر زمین می افتد و با افتادن علم بر زمین مردم به عزاداری و سوگواری در رثای علمدار کربلا می پردازند.
در اینجا نیز مراسم سینه زنی و مداحی برگزار می شود و پس از پایان مراسم، حاضرین جهت صرف شام نذری که معمولا حلیم یا آبگوشت می باشد راهی حسینیه و مسجد طایفه خود می شوند.
پایان پیام/
نظر شما