به گزارش خبرگزاری شبستان از گیلان، اینروزها صدای نوحه و مرثیه را از هر گذری که عبور کنی می شنوی. چه پیاده باشی و از کنار خانه و مغازه‌ای عبور کنی و چه سوار بر ماشین باشی حتی اگر حواست بیاید سر جایش هم می بینی کنار دستیت هم دارد همین نواه‌ها را زیر لب زمزمه می کند.
اصلا محرم که می شود هوا جور دیگری به مشام می رسد. فقط نباید که عاشق باشی و غم هجران یار را تجربه کرده باشی تا بی قراری این همه دلداده را ببینی، کافیست فقط حسینی باشی و در گذر از هر پیچی ببینی که چطور هوای دلت به جوش می آید و اشک از چشم، گونه را می‌شوید و به لب، ذکر یا حسین می رسد...
اصلا این روزها باید اشک بریزی تا دوای دل دردمندت باشد. تا بغضت فرو بنشیند و هوای دلت را آرام کند. باید گریه کنی که صاحب گریه عاشقیت را ببیند و شفاعتت کند. مگر نه اینکه همگی محتاج شفاعت هستیم...
پيامبر اکرم و امامان عليهم السّلام کسي را که آمادگي گريه کردن ندارد به تباکي(خود را به شکل گريه درآوردن) دعوت کرده‌اند تا ياد حسين(علیه السلام) در همه قرون و اعصار در خاطره‌ها زنده بماند.
گريه حضرت زينب(عليهاالسلام) بر اهل بيت(عليهم السّلام)، گريه عاطفي و گريه پيام‌آور و يک نوع نهي از منکر و شعار شورانگيز و سوزاننده و رسواگر طاغوتيان و ستمگران بود.
اجر و ثواب گريه بر امام حسين(ع)
آنجا که اشکي از روي احساس و درد و سوز مي‌ريزد، عشق حضور دارد و اجر و مزد گريه براي آن حضرت بسيار عظيم است که خداوند خود ضامن آن است.
گريه براي آن حضرت سختي‌هاي زمان احتضار را از بين مي‌برد زيرا امام صادق عليه السّلام به مسمع بن عبدالملک فرمودند: آيا مصائب آن جناب(امام حسين عليه السّلام) را ياد مي‌کني؟
عرض کرد: بلي والله مصائب ايشان را ياد کرده و گريه مي‌کنم.
حضرت فرمودند: آگاه باش که خواهي ديد در وقت مردن پدران مرا که به ملک الموت وصيت تو را مي‌کنند که سبب روشني چشم تو باشد.
همچنين فرمودند: اي مسمع گريه بر احوالات حسين(عليه السّلام) سبب مي‌شود که ملک الموت بر تو مهربان‌تر از مادر گردد. گريه بر حضرت اباعبدالله الحسين(عليه السّلام) باعث راحتي در قبر، فرحناک و شادان شدن مرده، شادان و پوشيده بودن او در هنگام خروج از قبر است در حالي که او مسرور است فرشتگان الهي به او بشارت بهشت و ثواب الهي را مي‌دهند.
اجر و مزد هر قطره آن اين است که شخص هميشه در بهشت منزل کند.
گريه کننده بر امام حسين(عليه السّلام) در بهشت با ايشان و هم درجه ايشان خواهد بود.
شيخ جليل جعفر بن قولويه در کامل از ابن خارجه روايت کرده است: روزي در خدمت امام صادق عليه السّلام بوديم و امام حسين(عليه السّلام) را ياد کرده و از او نام برديم. حضرت صادق(عليه السّلام) بسيار گريستند و ما نيز به تبع ايشان گريستيم. پس حضرت صادق(عليه‌السّلام) فرمودند که امام حسين(عليه السّلام) مي‌فرمود: من کشته گريه و زاري(اشکم) هستم نام من در نزد هيچ مؤمني برده نمي‌شود مگر آن که محزون و گريان مي‌شود.
در روايت آمده است هيچ روزي نبود که اسم امام حسين(عليه السّلام) در نزد امام صادق(عليه السّلام) برده شود و آن امام در آن روز تبسمي بر لب بياورند. آن حضرت در تمام روز گريان و محزون بودند و مي‌فرمودند: امام حسين عليه السّلام سبب گريه هر مؤمن است.
حضرت صادق(عليه السّلام) فرموده اند: هر که در مرثيه حسين(عليه السّلام) شعري بگويد و بگريد و بگرياند، حق تعالي او را بيامرزد و بهشت را براي او واجب مي‌گرداند.
شيخ صدوق(ره) در امالي از ابراهيم بن ابي المحمود روايت کرده که امام رضا(عليه السّلام) فرمودند: ماه محرم ماهي بود که اهالي جاهليت، جنگ و قتال را در آن ماه حرام مي‌دانستند، ولي اين امت جفاکار خون‌هاي ما را در آن ماه حلال دانستند و حرمت ما را هتک کرده و زنان و فرزندان ما را در آن ماه اسير کردند. آتش در خيمه‌هاي ما افروخته و اموال ما را غارت کردند. حرمت حضرت رسالت (صلي الله عليه و آله) را در حق ما رعايت نکردند. همانا مصيبت شهادت حسين(عليه السّلام) ديده‌هاي ما را مجروح گردانيد و اشک ما را جاري کرده. عزيز ما را ذليل گردانيده است و زمين کربلا مورث کرب و بلاء ما گرديد.
پس بايد بر حسين بگريند، همانا گريه بر آن حضرت گناهان بزرگ را فرو مي‌ريزد.
سپس حضرت رضا(عليه السّلام) فرمودند: پدرم چون ماه محرم داخل مي‌شد کسي آن حضرت را خندان نمي‌ديد و اندوه و حزن پيوسته بر او غالب مي‌شد تا روز عاشورا. آن روز، روز مصيبت و حزن و گريه او بود و مي‌فرمود: امروز روزي است که حسين(عليه السّلام) شهيد شده است.
و همچنين شيخ صدوق از آن حضرت روايت کرده: هر که روز عاشورا روز مصيبت و اندوه گريه او باشد حق تعالي روز قيامت را براي او روز شادي و سرور گرداند و ديده‌گانش در بهشت به نور ما روشن شود.
از ريان بن شبيب روايت شده است که گفته روز اول محرم به خدمت امام رضا عليه السّلام رسيدم حضرت فرمودند: ... اي پسر شبيب اگر بر حسين(عليه السّلام) گريه کني و آب ديده‌گان تو بر روي تو جاري شود حق تعالي جميع گناهان صغيره و کبيره تو را مي‌آمرزد خواه اندک باشد و خواه بسيار.
اي پسر شبيب: اگر مي‌خواهي خدا را ملاقات کني در حالي که هيچ گناهي نداشته باشي حسين(عليه السّلام) را زيارت کن.
اي پسر شبيب اگر مي‌خواهي که در غرفه‌اي از بهشت با رسول خدا و ائمه طاهرين محشور شوي قاتلان حسين(عليه السّلام) را لعنت کن.
اي پسر شبيب اگر بخواهي مانند شهداي کربلا باشي و ثواب آنها را داشته باشي هر گاه مصيبت آن حضرت را ياد کردي بگو: يا لَيتَني کُنتُ مَعَهُم فَاَفُوزَ فَوزًا عَظيماً؛ اي کاش من با ايشان بودم و رستگاري عظيمي مي‌يافتم.
اي پسر شبيب اگر مي‌خواهي در درجات عاليه بهشت با ما باشي پس براي اندوه ما اندوهناک باش و در شادي ما شاد. بر تو باد ولايت و محبت ما که اگر کسي سنگي را دوست داشته باشد حق تعالي او را در قيامت با آن محشور مي‌گرداند.
قطره‌اي از اشکی که برای امام حسین(ع) ریخته شده باشد اگر در جنهم بيفتد آتش و حرارت آن را خاموش مي‌کند، ملائکه خود آن اشک‌ها را گرفته و در شيشه‌اي ضبط مي‌کنند. براي هر عملي ثواب محدودي است جز ثواب آن اشک که اجر آن محدوديتي و يا اتمامي ندارد.
اگر اشک بر امام حسين(عليه السّلام) داراي اين همه اعتبار است يقينا چشمي که در عزاي او گريان باشد نيز خواص و ويژگي‌هاي مربوط به خود را دارد.
- آن چشم در نزد خداوند از تمام چشم‌ها محبوب‌تر است.
- همه چشم‌ها در روز قيامت گريانند مگر چشمي که بر امام حسين عليه السّلام گريه کرده باشد.
- آن چشم روشن شود به نور کوثر و نظر به آن.
- آن چشم را ملائکه تبرّک مي‌کنند و اشک را خود از آن پاک مي‌کنند.
خواص مجالس ذکر مصائب امام حسين عليه السّلام
طبق احاديث و روايات متعدد مجالس آن حضرت داراي ويژگي‌هايي است:
- هر کس بنشيند در مجالسي که در آن به امر ائمه عليهم السّلام پرداخته شده و ذکر مصائب آنان است دل او نمي‌ميرد در آن روزي که دل‌ها مي‌ميرند.
- اينگونه مجالس محبوب خدا، رسول او و ائمه عليهم السلام است.
- نَفَس فرد عزادار در آن مجلس تسبيح خداوند است.
- اين مجالس محل نَظَر حضرت امام حسين(عليه السّلام) است. زيرا آن جناب در عرش است و از آنجا به سوي سرزمين کربلا و زوّار و گريه‌کنندگان خود نظاره مي‌کنند.
- ملائکه مقرب خداوند درآن مجلسي حاضر مي شوند.
- مجلس عزاي امام حسين(عليه السّلام) هر جا بر پا شود آنجا قبه و بارگاه اوست .
- معراج گريه‌کنندگان است زيرا که محل نزول صلوات و رحمت الهي و غفران ذنوب و ... است.
- اين مجالس از ديگر مجالس اشرف و افضل است.
( بحارالانوار، منتهي الآمال، منتخب طريحي، ترجمه خصائص الحسينيه)
پایان پیام/
نظر شما