پیروز ارجمند درگذشت ساسان سپنتا را تسلیت گفت

« شناخت هنر والا و حفظ ارزش‌های آن بی تردید نیازمند محققان و اندیشمندانی‌ست که عمر گرانمایه خویش را صرف پژوهش شناخت و شناساندن هنر به نسل‌های پس از خود می‌کنند. به یقین نام و یاد پژوهشگران و اندیشمندان تا آن زمان که علم برجاست، بر زبان ها جاریست. فقدان دکتر سپنتا را به جامعه موسیقی تسلیت می‌گویم و برای این معلم والا مقام طلب رحمت و مغفرت الهی را دارم.»

دکتر ساسان سپنتا متولد سال 1313، نوازنده ویلن پژوهش‌گر، مؤلف و مدرس دانشگاه شنبه ‌شب از دنیا رفت.

وی از شاگردان « علینقی وزیری » ، «روح‌الله خالقی»، «ابوالحسن صبا»، «آرمیک گورگین» و «محمود تاج» بود.

سپنتا در سال ۱۳۳۸ آثار صوتی نفیس استادان موسیقی عصر ناصرالدین شاه را که بر استوانه‌های مومی دستگاه فنوگراف ضبط شده بود و مدتی بیش از شصت سال به علت عدم راه کارهای فنی متروک و بلااستفاده مانده بود کشف و با ساختن و ابداع ادوات دست ساز و تمهیدات فنی بازیابی صوتی نمود و تحلیل و توصیف سبک و ویژگیهای هنری آثار بازیابی شده را در برنامه‌های رادیو تلویزیونی، تلویزیون ملی ایران در سالهای دهه ۱۳۵۰ عرضه کرد.

تاکنون در حدود یکصد و بیست مقاله تخصصی در رشته‌های ادبیات، زبانشناسی و موسیقی در نشریات علمی-پژوهشی از او به چاپ رسیده‌است. از جمله کتابهای چاپ شده از وی می‌توان به «تاریخ تحول ضبط موسیقی در ایران»، «چشم انداز موسیقی ایران» و «آواشناسی فیزیکی زبان فارسی» و همچنین تصحیح و تکمیل جلد سوم کتاب ارزشمند «سرگذشت موسیقی ایران» اشاره کرد.

پایان پیام/